388. Ad Fabianum ex amore desipientem.
Nusquam non sapiens, nusquam, Fabiane, decori
Non memor, in sola desipis Herophila.
Atque, tegi quem vis, tam stulte prodis amorem,
Nemo ut non prorsum sentiat et videat,
Nemo ut non clamet, victum nil posse pudorem,
Et famam effraeni cedere nequitiae.
Hoc miror, moneoque iterum, si profit, in una
Hac perdis palmas tot, Fabiane, tuas!
Nusquam non sapiens, nusquam, Fabiane, decori
Non memor, in sola desipis Herophila.