156. In Hermogenem inficetum narratorem.
Narras, quae spernam, narret si Tullius ipse,
Romani princeps et pater eloquii:
Quos equidem haud norim [ERROR: no reftable :]norim] Krša : norit Radelja , quo morbo quisque laborent,
Opponas morbi quid remedi, Hermogene,
Sanguine quis misso, quis ducta leniter alvo [ERROR: no reftable :]alvo] Krša : aulo Radelja 5
aeger Apollineae senserit artis opem.
Haec somnos faciant, quamvis narrata diserte;
Quid, cum narrantur more tuo, Hermogene?
Quid cum haeres? Cum te revocas? Cum fine sine ullo
Auribus inculcas, quod satis audierim?
Turbas, confundis, permisces? Clara fuere
Quae prius, obscuras dejicis in tenebras?
Nempe fit, historia valde ut qui laedor amara,
Valdius indocto laedar ab historico.