287. [285.] Ad quemdam, qui rei publicae, iniqua nactus tempora, valedixerat.
Fert onus impositum sapiens, curamque, laborem
Et durum forti pectore perpetitur,
Strenuus ut prosit multis, nec publica segnis
Commoda socordi negligat ingenio,
Pulchrum opus urgenti si fata adversa resistant,
Praecidat si quis laevus et orsa deus.
Irrita ubi vacuas prorsum dilapsa per auras
Spes ventum et nubes fugit in aerias,
Ne casso frangat corpus, mentemque labore,
Tandem oneri dorsum subtrahit imposito,
Nec fatuos ponit rumores ante salutem
Infelix vanae victima gloriolae.
Magne vir, hoc ratio fieri jubet, hoc tibi factum
Laudoque et toto gratulor ex animo.