155. [153.] De Eurynome Arcadica.
Eurynome, o Charitum mater, laeti Arcades aram
Hanc tibi Parrhasio ponimus in nemore,
Addimus et vario plexas de flore corollas,
Munera parva tuae, diva, sed apta comae.
Concordesque una sic mente ac voca precamur:
O dea, Parrhasium saepe revise nemus;
Tuque, tuumque genus Charites hinc pellite, si quid
Insulsi restat, si quid et illepidi,
Et facite, ut quivis Arcas madeatque lepore,
Et sapiat, verter quam sapit Astridius.