29. Ad Varum, de malis vitae humanae.
Vare, hominum vitam culpas, quod plena malorum est,
Et praebet rerum plurima, quae doleas.
Cur non te potius culpas, qui tot bona vitae
Sponte tua inspersa perdis amaritie?
Qui curam struis ipse tibi, pectusque fatigas
Usque tuum indomitis ipse cupidinibus?
Fac, animum infraenet ratio, flectatque; malorum
Jam vitae multo maxima pars fugiet,
Jam bona se affundent multa omni ex parte, levisque,
Quam culpas, fiet vita tibi et facilis.
Jam dices: non res, sed mens facit una beatos;
Vitam omnem perdit stultitia una hominum.