12. Ad Eurum
Arenti longum quod terrae effuderis imbrem,
Eure, tibi grates reddimus innumeras.
Reddemus plures, pluviam largitus opimam
Aeoliam repetes si, tua tecta, domum;
Si Zephyrum regnare sinas octobribus horis
Dum cives campos, ruraque laeta colunt;
Dum captare auras coelo juvat usque sereno,
Innubi et, quo mens jusserit, ire die.
Crede, sat est, tellus Boreaque et Sole perusta
Officio semel est quod madefacta tuo;
Cede procul, tecumque aufer tonitruque severum,
Et plena obscurae nubila moestitiae:
Venisti nulli non gratus; gratus abito;
Perdet longa tuum jam mora promeritum.