IX.

Illyr. Kad ſovu Tovara na pir, illi trjebuje vodde, illi daerva.

Cum ad nuptias vocant Asinum,

vel aqua, vel ligna desiderantur.

Asinus invitatus ad nuptias.

Miserandae Asellus sortis in vernantibus
Pascebat agris, cum puer anhelo volans
Cursu, domi, inquit, cras adornat nuptias
Herus, ad easque te vocari praecipit.
Sibi haec Asellus serio dici ratus
Se cogitabat vocis ob praestantiam
Juberi adesse, redderentur ut suis
Solemniores cantilenis nuptiae.
Haec ille secum: verum herus qui dispare
Cura tenetur, quique Aselli in pluribus
Opera indigebat, jussit in lucum ocyus
Ambos abire, ligna ut hic succideret,
Dorso ille ferret. Servus it, et sarcinis
Primis Rudentem, mox secundis praegravat,
Dehinc rursus aliis noctis ad crepusculum.
Perfracta nimiis membra jam laboribus
Cadunt Asello, luce sed dum crastina
Sibi fore melius cogitat, prae gaudio
Exultat: at cum postero nullas die
Domi intellexit apparari nuptias;
Quin in vehendis per diem solidum sibi
Aquis labores exanthlari maximos,
Talesne, dixit, omnium miserrimo
Mihi advenerunt nuptiae? Sicne has meus,
Cum fonte, lignisque indiget, celebrat herus?
Viro a potente cum quis inferior gradu,
Qua non solebat, colitur observantia,
Hic exigi operam sentiet ab illo suam.