Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1794]: Fabulae, versio electronica, 2266 versus, verborum 52873, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - fabula] [numerus verborum] [feric-d-fab.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
VIII.
Lac suget mitis geminis a matribus agnus. Agni duo, et Mater. Permulta mites adsequuntur commoda. Enixa foetus cum gemellos debilis Fuisset Agna, se duobus impotem Enutriendis lacte cognovit suo. Dissimilis inerat indoles; mitissimus Hic quippe moribus, alter impudentior, Lactabat ambos sedula; at neuter satis Cum lactis inde sugeret, nutricibus Hos uti et aliis, ut bene sit, oportuit. Miti invenire perfacilis labor fuit: Frustra requirit alter; hinc moestissimus Hoc, quod sibi tum accidebat, infortunio Matrem rogabat: quaeso, cur accedere Ad fratris agnas prohibeor altrices mei, Qui pariter utero, ut ille, prodii e tuo? Huic illa: fugiunt te, quod es petulcior; Lactatur ille, mitis est quod ingenii: Fratrem ergo ut aeques lenitate enitere, Et lactis aderit copia. Haec ut audiit, Lasciviorem posuit Agnus indolem, Sinuque nulla tum agna rejecit suo. Priciza VIII. Pr. Jagne poniſceno i dvijechje majke posisat. Dva Jaghnichja, i Mati. Stjecju cegljad krotka mnoga dobra sebi. Mlohava Ovza, kâ dvoe okotila bj Jancichja, jur vidi, da mljeka ſadosti Neima, daih slidi doit do sitosti. Ù gnima chjudisu raſlike, ovi ù svemu 5 Mioje, inisu nacini ù onemu. Pomgnivo dojasce oba, al er dosti Ni ovi sisasce, ni on zich praſnosti, Dojnizam i druſim (s'cesachje im biti Boglje) biasce gnim trjebase sluſciti. 10 Krotakje naghje, al man drughiju iskasce, I ſato ſcjalostan sctose gnem ſgaghjasce. Majku uprascja s' ovim rjecim, s' cesaje tô Da meni k' bratovim dojkam prit nj dato? Niti mene doje, kisam, i on kako, 15 Utrobeiſ tvoje iſascjo jednako? Kom ona: osoran ti ersi,ſlote hochje, A brata dojeti, erje pun blagochje. Gnemu dakle nastoj ù tom slicjan biti, I mljeka, sinko moj, imachjesc dost i ti. 20 Kad ſacju tô, ureda smetnu ſlu chjudinu, Sisatmu svaka dà tad ſasve tughinu. Pripov. VIII. Jagne ponisgeno i dvijechje Majke posissat. Dva Jagagnza, i Matter. "Onnemu svegh bitti pokojchje, Mir pravi, Kî budde sgîviti s' svôm blagom naravvi“: Kottila kadaje do dva Ovza Jagnettâ Gdje Mljeka nestaje, gorkose tad smeta. Raslicni sa dosti, Chjud ista gnjm nije 5 Pun jedan blaggosti, prem-smijon drughije. Vech Mljeka nestaje cîm svak – cjaſ Ovcize Dobavvit trjebaje josc drughe Dojnize. Sa nachi blagomu Dojnize laſnoje, Nu vajmeh druggomu savisce trudnoje: 10 On tada tusgiti poccneſe toij sgoddi, I teſcko cjudditti sctomuſe dogoddi, Matteri ter recce: sctò sveghjer Ovcize Od menne dalecce pobjegnu Dojnize? Brattami prihrani cîm svakka sa dosti, A menni sabrani sgiudjene Millosti? 15 Vech smijon nebuddi, Mattimu govorri, Dospijechie tvî trudi, Nevoglie, prikori: Pomgnivo tad sluscia sctò Majka bessjeddi, I raddoſ svu kuscia,bit dobbar i sljedi. Tad Mljekom sa dosti svû lacnoſ nasitti, 20 I slatkom blagosti svegh budde sgîviti.
Feric Gvozdenica, Duro (1739–1820) [1794]: Fabulae, versio electronica, 2266 versus, verborum 52873, ed. Sanja Peric Gavrancic [genus: poesis - fabula] [numerus verborum] [feric-d-fab.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.