XXXV.

Illyr. Pusto mljeko i psi loccju.

Lac derelictum et canes lambunt.

Amasius suarum rerum negligens.

Tepente plena lacte cum mulctralia
Domum ante quamdam posita reperissent Canes,
Coepere summa celeritate lambere.
Quos senior illa transiens pastor via
Haurire tutos dum videt, in absentem herum,
En queis, ajebat excandescens, ubera
Tui Palaemon stulte pressisti gregis,
Mentemque ut eripit amor! Haud temere haec senex:
Nam cujus igne saucium praenoverat,
Ad tecta pulchrae festinantem Thespilis
Perrexe juvenem viderat: ab amoribus
Redux puellae lactis hic inani sinu
Prorsum reperto, semet imprudentiae
Damnavit tacitus, inque amicae gratiam
E lacte lucrum, quod redisset, haud tulit.
Hunc cautiorem mox futurum credidit
Post damna senior; at Palaemon perdite
Puellam amando rebus indormit suis.
Indiligentes damno mulctantur viri.