II.

Illyr. Tko moſce, i kogn – mu moſce.

Potentis hominis equus ipse est potens.

Rusticus equi medicus.

De praepotenti, re licet in parva, viro
Ac liberali promerentes optime
Solent peramplo compensari praemio.
Vir stirpe cretus inclyta, cui plurimam
Rex propriae partem fecerat potentiae,
Nulli parcebat sumptui, ut lectissimos
Sibi quosque equorum compararet: is animo
Amor insidebat acrius. Porro accidit,
Ut qui inter omnes longe erat praestans equus
Cum genere morbi luctaretur pessimo,
Quem nulla quibant amovere pharmaca.
Hoc ille multum moestus infortunio
Justo dolori fraena liberius dabat;
Cum polliceri sanitatem rusticus,
Curandus extemplo si equus detur sibi.
Fecisset ille cum medendi copiam,
Oculatorie hic caeteris acie videns,
Quae causa morbi, quodque morbo pharmacon,
Fecit salutarem illico medicinam equo,
Virumque luctu liberavit principem.
Tanto ille gratus pro beneficio vicem
Inusitata largitate maximam,
Opibus adaugens atque honore, rettulit.

Pripovj. II.

Tko mosge, i kogn – mu mosge.

Seglianin kognuh.

"Ko Plemmichia jur boggatta

Slusgbom budde svom dvorritti

Gnegga obilna cekka plata

Dar cestitti."

Svjetli Plemmich pun obblâſti 5

Moghuch bjesce jur od vechie;

Kragl – mu udjeli dijo svê vlaâſti,

Mnoghe, i srechie.

Dragha gnemmu bî posgiudda

K' sebbi ljepe kogne uſeti 10

Nailjepscemu nemoch huda

Smaertno prjeti.

Onſe svak – cjaſ jadda, i tusgi

Ghdjno kogna ghinnut viddi,

Er ikakkav ljek neslusgi, 15

Placcat slîdi!

Kad Seglianin gnemmu obbechia

Kogna taj – cjaſ oſdravitti,

Komu od drusijeh kreppoſ vechia

Kognuh bitti: 20

Usrok posna te nemochi,

I kakavſe ljek hottjo;

Sdravvne terse na pommochi

Baerſ spravvjo:

Kad gneggovve zijech krepposti 25

I po Ljezjm kogna osdravvi,

U Plemmichiu zijech raddosti

Mir boravvi:

Obbilnomu plati trude,

Svescto mosge harno, i drago, 30

I darrovvat gnemmu budde

Mnogho blago.