Audin, tyranne? Dii tui sunt daemones,
Feri, superbi pessimique daemones,
Deo rebelles, impotentes daemones.
Audin, superbe tyranne, crudelis, miser,
Pudeat, pudeat te parricidii, o latro!
Non Porphyrii pudet innocentem sanguinem
Fudisse? Scelus! Vah pudeat, quin et me necas?
Sum Christianus. En, caput quin amputas?
Christus deus est, sed dii tui sunt daemones,
Teterrimi, turpissimi, miserrimi.
Gal: Insanus homo est, o imperator, qui cupit
Martyr vocari. Fustibus tundi solet
Nec conqueri de iniuria. –
Max: Fustes date!
O frustra teretes virgo formosa papillas,
Frustra purpureas ornata genas fera virgo, 1816–19] BM 3,662–66 Cernite perpetuo fulgentem lumine mundum / Aethereasque domos! Animis ea patria nostris. … Hodie veniemus in astra. / Sic ait et Christo sacrum Paeana canentes... 1821sq.] BM 3,630sq. Membra iube lanianda feris in littore spargi! / Defuncti … harena. 1825 luce potiri] Paul. Nol. 32,231. 1826sq.] A 1733sq. 1828–30] A 1722–24. 1834] A 1750. 1844–46] A 1758–60. 1847–80] dact. hexam.
Assentire meis aliquando et subde rebelles
Imperiis animos! Non te servilibus utar

Obsequiis, nec enim id patitur tua forma nec aetas.
Cat: O utinam taceas, Caesar: stat corde voluntas
Iussa dei praeferre tuis. –
Max: O virgo superba!
Durior es ferro, nam blandimenta minasque
Despicis et surda perstas immobilis aure.
Tu populo spolias urbem, tu coniuge regem
Militibusque ducem, duce Cyrenensia regna.
Et miseremur adhuc? Et te servare parati,
Mitibus alloquimur verbis? Genus aspice quanta
Romanum pietate valet! Mitesce parumper!
Si servire pudet, mecum regnabis. Habeto
Coniugis extinctae thalamos! Romana videbis
Moenia, et incedes Latiam regina per urbem.
Accipe – largimur sine bello et sanguine – regnum!
Quae potiora petis? –
Cat: Iam tandem desine, Caesar!
Desine plura! Nefas iterum me nubere. Christo

Nupsimus. Inserto nuptam manus indicat auro.
Et mihi nunc laeti superis convivia mensis
Virque socerque parant. Hodie subitura mariti
Limen in aeternos coniunx penetrabo Penates.
Nec sum dura, fidem servo. Tu sanguine gaudes:
Non ego, tu tanti sceleris durissimus auctor.
Max: Quid cesso, quin dedo neci? Veh pessima, tune
Haec impune feres verba? O male sana, videbis!
Pon: Hanc agedum, mora nulla, oro, fortissime Caesar,
Dede neci, ne thuricremas, quibus imminet, aras
Destruat, et posthac non ausit talia quisquam!
Dede neci! Prohibe infandos altaribus ignes,
Hauriat ut meritas non uno crimine poenas!
Max: Sed quibus haec poenis, quo funere digna virago?
Senator: O Caesar inclyte, principum ter maxime,
Considero domum genusque virginis
Et dona plurima, quibus illa resplenduit.
Proinde consulo suaviter neci:

Gladio cadat, multi ut cecidere nobiles! 1849–51] BM 3,359–62 Non te servilibus utar / Obsequiis: nec enim id patitur tua forma nec aetas. / Assentire meis aliquando et subde rebelles / Imperiis animos! 1852 corde voluntas] Cf. ad 669. 1854–64] BM 3,726–38 Ah demens, tu blandimenta minasque … genus aspice quantum … regnum. 1866–72] BM 3,742–48 Desine plura! Nefas iterum me nubere, dixit / Nupsimus … Et mihi nunc alacres nitidis convivia mensis … Limen et e tenebris claros aditura penates … auctor. 1873 Quid cesso] C 1925.
Max: Agedum satelles, aufer infandum caput! –
Repetamus arces, ut novos legam duces!
Nolo amplius magam intueri: abi, morere,
Morere, execranda bestia, pestis, veh, nefas,
Diaboli! O pro, pro scelus, o non fero, abeo.