Scena V. Octavianus – Porphyrius – Macharius – Octavia, Melite, Claudia, Drusilla Puellae
Ah, Regina, iaces! Heu, nunc ubi splendidus ille
Frontis honos? Heu, illa decens pia frontis imago?
Sed non degeneri et pudibundo vulnere caesa es,
Stellantis pro rege poli quae senseris ensem.
Por: Quaenam haec ferocitas, immanitas, crudelitas!
Tori iugalis comparem spreta fide
Iussit necari et bestiis escam dari?
Ah quis ferat? Nolit velit, stat commori
Potius necatae, quam volucribus feris
Corpus lacerandum linquere. O dirum nefas! –
Quid hic puellae funeri astatis sacro?
Oct: Lugemus ambae, flemus, heu, dominae necem.
Dru: Crudeliter illa perempta iacet ter amabilis.
Clau: O luctus, o dolor, o stupenda immanitas!
Mel:

Nostrum iacet peremptum maximum decus.
Por: Tollamus intro, humemus illud clanculum!
Aliterne, Machari, faciendum existimas?
Humanitatis an causa mori decet?
Mac: Audi, dux fortis, dux optime et inclyte et ingens,
Funera si tumulans isthaec inhumata recondes,
Muta tuam monumenta fidem per secla sonabunt
Et rediviva tuas in laudes ora resolvent,
Quos gelido tegit atra sinu sua pignora tellus. 1735–38] A 1588, 1591; C 1774sq. 1740 o dirum nefas] Sen Herc.O. 1232. 1741sq.] A 1599sq. 1746] A 1609sq. 1748] A 1612. 1731–34, 1749–53] dact. hexam.