Iamque dies aderit laetissima, qua tibi terras
Linquere fas erit et claro succedere caelo.
Cat: O laeto mihi quam saliunt praecordia motu?
Nec mihi quicquam defit, habet quando omnia sponsus,
Quo fruor et quo tota feror. Nunc astra peragro,
Te thalamosque tuos volvens, dulcissime Iesu.
B.Vir: Esto animo forti! Brevis haec afflictio, ut umbra,
Ut vapor, ut fumus tenues vanescet in auras.
Chr: Te moritura die laudum praeconia nullo
Dulciaque aethereis laudabunt carmina templis.
B.Vir: Virgo beata vale! –
Chr: Fac ut in me tota recumbas! 1351 conceptum corde dolorem] Cf. ad 249. 1353] Ov. am. 3,11,7 Perfer et obdura! dolor hic tibi proderit olim. 1355 aethere ab alto] 1455; Verg. Aen. 7,25. 1357–61] BM 3,423–30 Hactenus ex alto pugnam spectavimus orbe / Occulteque tuis procul aspiravimus orsis … Machte et in extremo palmam ne desere cursu! / Pars superest tibi parva viae, iam proxima palmae / Curris et apparet gravium suprema laborum / Meta. Dies feret optatum tibi crastina finem. 1363] Verg. georg. 4,227 alto succedere caelo. 1367] Ter. Eun. 243 omnia habeo neque quicquam habeo; nil quom est, nil defit tamen. 1370 Esto animo forti] Floruit insignis 6,705. 1370sq. Brevis … auras] Cf. ad 549sq. 1347sq.] dist.