Welcome to PhiloLogic  
   home |  the ARTFL project |  download |  documentation |  sample databases |   
Sonhovius, Johannes; 1543-1580 (1543-1580) [1577], Catharinias, versio electronica (), 2073 versus, Ed. Tilg, Stefan [word count] [sonhovius-j-catharinias].
Previous SubSect

Next SubSect

-- --

Actus IIII.

Scena I. Macharius – Philosophi – Maxentius cum suis – Galerius – Catharina cum suis
Dii gentium sunt daemones, dii gentium
Turpissimi ac teterrimi sunt daemones,
Feri, superbi et impotentes daemones!
Dii gentium sunt ligna, saxa et daemones,
Dolata ligna, sculpta saxa et daemones!
Phi.1: Quid ille gannit improbus vel ebrius
Et impudens clamator? En, viden huc, quis est?
Mac: Dii gentium sunt execrandi daemones,
Sunt fumiferi, sunt flammiferi, sunt daemones,
Truces, feroces ac furiosi daemones!
Gal: Stolidus senex, oberrans compita et vicos
Totos dies, Macharium vulgus vocat.

-- --

Mac: Saevi furentes asperique daemones,
Dii gentium sunt saxa, ligna et daemones!
O infideles, opificem rerum omnium
Verum deum deique veri filium
Veneremini! Dii gentium sunt daemones!
Gal: Stolidissme senex, comprime garrulam nimis
Loquacitatem, aut senties aliquid novi!
Mac: Ita est, ita est, dii gentium sunt daemones,
Rabidi, nefandi sordidique daemones!
Gal: Hem vapula, delire, inepte, vapula!
Mac: Ut mille fustibus diverberer, hoc tamen
Pronuncio: dii gentium sunt daemones!
Phi.1: Mitte fatuum! –
Mac: Deo rebelles daemones,

-- --

Dii gentium sunt daemones, sunt daemones!
Gal: En, Caesar egreditur foras, accedite!
Phi.1: O Caesar, os humerosque diis stellantium
Caelorum amoena templa habitantibus similis,
Regnis tuis decus precor inviolabile,
En ad imperium tuum parati advenimus!
Max: Gratissimus est vester mihi adventus viri.
Habeo puellam nobilem et eloquentia
Mirabili nostros refutantem deos. 1089] Litteris minoribus inseruit B. 1085–130] A 705–21, 731–64. 1090 Quid ille gannit] Ter. Ad. 556.
Hanc ut superetis disputando alacriter,
Vos advocavi, adeste fortibus animis!
Phi.1: An ut in puellam disputemus garrulam,
Tantis philosophis opus est, invictissime
Caesar? Vocandus erat potius novissimus
Discipulus aliquis noster et indoctissimus.
Max: Aliud, aliud statim canetis, bestiam

-- --

Mox audientes, obstupefacti maximo
Et ingenioso dictionis flumine,
Sua quo stupenda redundabit mysteria,
Diserta nympha, docta et admirabilis.
Octaviane, abi, huc adducito virginem!
Phi.1: Certam tamen promittimus victoriam.
Quid enim, tenera puella nos superet sophos?
Max: Nunc ista capite dona, quae dono lubens!
Maiora dabo victoriam obtinentibus.
Phi.1: Habemus omnes gratiam ter maximam!

Scena II. Maxentius cum suis – Catharina – Philosophi – Porphyrius
Ecce venit linguis, animis oculisque stupenda !
Cat: O deus, o rex omnipotens, o summa potestas,
Me super irradiet caelo tua gratia ab alto!

-- --

Max: Hic assiste, polita genas et pulchra papillas
Virgo! Agedum incipitote viri: at ne forte fatiger,
Sit, qui pro cunctis numero delectus ab omni
Vincat et exsuperet doceatque dometque puellam!
Sin nequeat, reliqui succedent ordine victo.
Phi.1: Regnator late rutilantibus inclyte gemmis,
Patrator magnorum operum praestantibus ausis,
Stamus ad omne tuum imperium nutumque parati.
Quandoquidem nunc ergo iubes cum Costide pulchra
Egregium linguis certamen inire disertis
Ac de numinibus divum tractare, iubenti
Pareo, nulla mora est, magnorum o maxime, et ingens
Divorum cultor. Quamquam, quis numina fando
Explicet aut digna valeat pietate tueri?
Pro re pauca loquar causamque tuebor apertam,
Quam nunc proferimus nec opis, nec lucis egentem: 1122 est] erat B; corr. metri causa. 1131] C 1177. 1143] C 1190sq. 1136–249] dact. hexam.
An non hos patet esse deos, quos tota vetustas,
Tot proavi, tot avi, iam tot labentibus annis
Agnovere deos, tam Graecae ab origine gentis,

-- --

Quam Latiae, tanta insignes virtute fideque?
Tot tantique viri, primaeva ab origine rerum?
An non hos patet esse deos, quos maxima lati
Regna colunt mundi regesque virique potentes,
Regna ubi tot, tantorum hominum doctrina, ubi tanta
Ingenia et magnis multi ac praestantibus ausis?
O divum indubitata fides certissima, magnos
Per tot ducta viros iam tot volventibus annis,
Te sequar!
At quis progenitum segni propagine Christum
Numen habere putet? Coniurant maxima mundi
Imperia et regnatores bellique potentes
Et populi et linguae, coniurat mundus et omnes
Terrigenae obscuri contra nova numina Christi.
Sanguine Christiadum caesorum territa tellus
Et maria et virides inter labentia ripas
Flumina: cur igitur, claro sata sanguine Costis,
Sponte tibi mala tanta paras? Cur vulnera, mortem
Et tantos dura contemnis mente dolores?
Ah, miserere tui, victae tibi gloria maior
Consurget quam victrici. Te celsa receptam

-- --

Atria gaudebunt, quae quondam habitare suësti.
Costiadis spes una domus, te non ego, virgo,
Ad scelus impello vel non tolerabile factum
Urgeo, opus leve, iucundum, laudabile, sanctum
Expeto, quod proceres optant, quod supplicat omnis
Urbs tua. Quid? Tantis et sola et faemina votis
Obsistes? Absit: divis da thura et honorem!
Dux tibi Caesar erit, cuncti comitamur euntem! 1156 iam ... annis] 1165, 2019, 2052; Verg. Aen. 2,14 tot iam labentibus annis (cf. Ov. trist. 4,10,27; Stat. silv. 4,1,31). 1157 ab origine gentis] Verg. Aen. 1,642 (cf. ad 1165). 1161 virique potentes] Ricardus 1,182. 1165] Verg. Aen. 1,642 per tot ducta viros antiqua ab origine gentis. 1172] Verg. Aen. 3,673 exterrita tellus; Sil. 15,451 conterrita tellus. 1173] Lucr. 2,362 fluminaque ulla queunt summis labentia ripis. 1175 Sponte ... paras] BM 2,703. 1176 vulnera, mortem] BM 2,705; Verg. Aen. 9,401. 1177sq. victae … victrici] BM 710sq. Tibi gloria victae / Maior erit quam victrici. 1180] BM 2,711sq. Spes unica tanti / Sanguinis. 1180–86] BM 2,719–25 Nec te clementia Caesaris ullum / Ad scelus invitat nec ad importabile pondus / Urget: opus leve, iucundum, laudabile, sanctum / Imperat. Id proceres optant, id supplicat omnis / Urbs tua. Quid tantis et sola et foemina votis / Non parere potes? Da thura calentia Marti! / Dux tibi Caesar erit; nos te comitamur euntem.
Cat: Si mea mens ullo poterat sermone moveri,
Hoc, fateor, commota foret. Namque omnia verbis
Attigit, humanum quibus est mutabile pectus.
Sed mihi numen adest, semper quo fixa manet mens.
Non superos odi neque numina sacra nec aras
Sacras numinibus. Verum quae numina vanum
Vulgus ait, tenebrosa sequens vestigia patrum,
Numen habere nego: deus est aeternus et ingens,
Unus et in plures nunquam divisus, ab omni
Conditione procul nostra, virtute perenni.
Solus hic immensos fecit, non Iuppiter, orbes.
Mundus enim fuit ante Iovem, qui raptus ab ipsa

-- --

Fauce patris, Corybantum opera translatus ad Idam
Gnosiacasque domos, Cretaeo crevit in antro.
Iuppiter est igitur proles humana. Quod autem
Confingunt de prole Iovis, de stirpe deorum,
Scenica sunt, levibus vulgo recitata poetis.
Non ita naturae speculati arcana sagaci
Ingenio sensere viri, quos Attica tellus
Aegyptusque tulit Babyloniaque arva magorum
Clara voluminibus Bragmanarumque reposto
Ora iacens mundo, nudis vicina sophistis.
Phi.2: Ast ostende precor loca diis contraria –
Cat: Fiet.
Doctus Anaxagoras an non docet omnia quadam
Mente regi? Non ille Iovem, non ille Minervam,
Non Maia Semeleve satum praefecit Olympo,
Non hominum quenquam, brevibus qui tanta lacertis
Corpora perpetuo nequeat convolvere gyro.
Vos legite, en loca monstrabo, spectate, videte!

-- --

Phi.3: Solus Anaxagoras non me, mihi crede, movebit. 1215 monstrabo] mostrabo B. 1187–89] BM 3,6–8 Si mea mens ullo poterat sermone moveri, / Hoc, fateor, compulsa foret. Namque omnia rhetor / Attigit, humanum quibus est mutabile pectus. 1190 Sed ... adest] BM 3,15. 1191–94 Non … nego] BM 3,22–25 Nec superos odi nec numina sancta nec aras / Numinibus sacras, verum quae numina vanum / Vulgus ait tenebrosa sequens vestigia patrum, / Numen habere nego. 1194 Deus ... ingens] BM 3,51. 1195–97] BM 3,55–58 Unus et in plures nunquam divisus, ab omni / Condicione procul nostra; mortalia nedum … Solus hic immensum fecit, non Iuppiter, orbem. 1198–201 Mundus … humana] BM 3,41–44. 1201–03] BM 3,62sq. Quae narras de prole Iovis, de stirpe deorum, / Scaenica sunt levibus vulgo recitata poetis. 1204–08] BM 3,73–77 Non ita naturae speculati arcana sagaci / Ingenio sensere viri, quos Attica tellus, / Quos Iudaea tulit Babylonque antiqua magorum / Clara rudimentis Bragmanarumque reposto / Ora iacens mundo nudis vicina sophistis. 1209–40] C 1220–37. 1210–14] BM 3,78–82 Primus Anaxagoras quadam coelestia dixit / Mente regi. Non ille Iovem … nequeat convolvere gyro.
Cat: Nonne et Aristoteles hominum figmenta perosus,
Lyncea in aethereos attollens lumina tractus,
Vidit in hac unum mundi testudine numen
Et coluit? Patrios ideo fugisse Penates
Euboicosque Lares fertur petiisse diemque
Chalcide supremum longa clausisse senecta.
Ecce ubi motoris primi indubitabile numen
Asserit et physica monstrat ratione, videte!
Phi.4: Miror, nunc tandem video, nunc denique cerno!
Cat: Nonne et Aristocles, humeris Plato dictus ab amplis,
Cum comite Eudoxo, Graiisque academia terris
Orta, deos plures aufert unumque fatetur
Artificem mundi dominatoremque deumque?
Vos legite, en loca monstrabo, legitote, videte!
Phi.5: Obstupeo surguntque comae, vox faucibus haeret.

-- --

Cat: Nonne ideo sophiae princeps potare cicutam
Iussus? –
Phi.6: Te stupeo admirans, doctissima virgo.
Cat: En loca Pythagorae clarissima rite docentis
Unum numen. Et hoc ipsum quoque maximus Orpheus
Testatur, monstrabo locum, legitote, videte!
Phi.7: Nunc tenebris video discussis, reddita mens est.
Cat: Non Solymi quondam vates vestraeque Sibyllae
Testabantur idem venturaque regna docebant
Christi et Christiadum? En, vestras legitote Sibyllas!
Phi.8: Mens fugit, obstupeo, timidis vox faucibus haeret.
Cat: At Christum esse deum testantur plurima signa,
Quae fieri humana nequeunt virtute, sed uni
Sunt tribuenda deo. Nam vitae lumine cassos

-- --

Ex Erebo eripuit, revocans ad munera vitae,
Totumque egregiis factis insigniit orbem.
Desinite ergo, viri, Christi indubitata negare
Numina et infandos divosque deasque tueri!
Max: Respondete viri, non respondetis, inepti?
Chorus: Improbas Christus temerariasque
Comprimit linguas cohibetque dentes
Impios, fraudem laqueosque solvit
Vindice dextra. 1217–22] BM 3,94–99 Magnus Aristoteles hominum …Calcide …senecta. 1226–30] BM 3,88–93 Clarus Aristocles humeris humeris Plato dictus ab amplis / Cum comite Eudoxo nostram pervenvenit ad urbem. / Quicquid ab Habramo nostri didicere parentes, / Transtulit ad Graios, et ab his Academia terris / Orta deos plures … dominatoremque deumque. 1231] Verg. Aen. 2,774; 3,48 opstipui steteruntque comae et vox faucibus haesit. 1232sq.] BM 3,85sq. Risit, et hic sophiae princeps ab Apolline vestro / Dictus et iccirco iussus potare cicutam. 1238] BM 3,110 Hunc Solymi vates perhibent vestraeque Sibyllae. 1249] 1254. 1250–53] Sapphicum.
Max: Respondete viri, non respondetis, inepti?
Vos quoque faemineae potuerunt fallere nugae?
Stulta puella viros tantos superavit? O ingens
Dedecus, o asini! Baculis expellite pestes!
Ecce puella, sophi, nam verba superba recordor:
„Promittimus victoriam. Novissimus
Nostrum vocandus erat et indoctissimus.“
Ecce puella, sophe, en, tua nunc promissa reposco.

-- --

Phi.1: Caesar, magne opibus, regnis, prudentia et armis,
Vincimur a Christo, Christi transimus ad aras.
Da promtam victis veniam! Terrere minando
Non potes. Illabi manifestum in pectora numen
Sensimus et rutilare sacro caput illius igne
Vidimus et labi flammas ex ore loquentis.
Iam valeant, valeant veterum portenta deorum!
Rel.Phi: Credimus in Christum. Valeant portenta deorum!
Max: O stolidi, o asini, o pestes, portenta, diabli!
An non haec illa est? An non haec illa puella,
Quam temnebatis, cum stulto hanc pectore vocem
Rupistis (neque enim promissa indicta silebo):
„An ut in puellam disputemus garrulam,
Tantis philosophis opus erat? Promittimus
Victoriam. Discipulus huc novissimus
Noster vocandus erat et indoctissimus.“
Ecce puella, sophi, promissa superba reposco.
Ergo sophus nostris illuserit advena regnis?

-- --

Non fero, ferte citi flammas, comburite, abite!
Tollite sacrilegos canibusque rapacibus escas
Proicite aut mora nulla feris date corpora flammis,
Et cinis aequoreas vento rapiatur in undas!
Vos autem cito, vos illam virgis lacerate!
Mac: Electa martyrum o cohors, contendite
Crucis per arctam semitam ad aurea sidera,
Pro veritate obite constanter necem!
O quam beatas, gloriosas, splendidas
Animas ad aeternum patrem transmittitis! 1256sq.] BM 3,169sq. Multos / Una puella viros superat! Proh dedecus. 1263–68] BM 3,173–79 Quid nos terrere minando / Illabi manifestum in pectora numen / Sensimus et rutilare sacro caput illius igne / Vidimus et labi flammas ex ore loquentis. / Vincimur a superis, et victi ponimus arma. / Da veniam, Caesar! Christi transimus ad aras. / Iuppiter et proles et numina falsa, valete! 1261] 1278; Verg. Aen. 12,2 sua nunc promissa reposci. 1272sq. hanc … Rupistis] Cf. ad 916. 1279 nostris … regnis] Verg. Aen. 4,591. 1280 ferte citi flammas] Cf. ad 1795. 1281sq.] BM 3,184–86 Tollite sacriclegos!, clamat, … Avibusque epulanda per agros / Exta date! 1283] BM 3,190; C 1351. 1285–89] A 1016–22. 1254–58, 1261–73, 1278–84] dact. hexam.
Cat: Ite triumphales animae, superate tyrannum,
Ite, domos caeli sacrosque intrate penates,
Ite, sequar! Nec vos sacri lavacri iactura
Terreat: abradet scelus omne salutifer ignis.
Iamque propinquabit Christus metamque tenentes
Numine propitio excipiet caeloque locabit.
Corpora tarda quidem tremulis incendia flammis
Urent, ast animas capient stellantia templa.

-- --

Phi.1: Ergo agite, o socii, laeto stat pectore ad ignes
Ire. Vale, virgo, nostrae dux magna salutis,
Verba deae similis vultumque oculosque nitentes!
Doctor magne, vale, Machari, o maxime doctor!
Phi.2: Christi sponsa, vale, vale, o inclyta et optima virgo!
Doctor magne, vale, vale, o inclyte et optime doctor!
Phi.3: Virgo beata vale, vale, o intemerata virago!
Doctor magne vale etc.
Rel.Phi: O pia virgo, vale, vale, o sanctissima virgo!
Doctor magne vale, vale, o inclyte et optime doctor!
Cat: Ite alacres, nam Christus erit laetissima vobis
Merces ac miseri praesens medicina doloris!

Scena III. Carnifex – Lictores
Lic.1: Quid hominibus conducit eruditio,

-- --

Qui propter illam mortis incurrunt malum?
Mortis timore vel deos omnes negem.
Sed ut frequens huc turba visum convolet,
Inflate claras compitatim buccinas!
Lic.2: Sed iam manus post terga fune stringite!
Eia, sophistae, nunc subite in hunc rogum!
Hic disputate plurima, et concludite,
Tondebit istas flamma mox barbas levis!
Car: Nunc flamma et igne torreamus turgidos!
Mitto supremum lucis aspectum facem. 1290–93] BM 3,196.200–02 Ite, triumphales animae, superate tyrannum! … Ite, domos coeli sanctosque intrate penates! / Ite! Sequar. Nec vos sacri iactura lavacri / Terreat: abradet scelus omne salutifer ignis. 1294] Verg. Aen. 5,159 iamque propinquabant scopulo metamque tenebant. 1296 tremulis … flammis] Verg. ecl. 8,105. 1308 Ite alacres] BM 3,197. 1309 medicina doloris] Ps. Cato. dist. 4,41. 1310–14] A 1009–13. 1315–18] A 1029–31, 1036. 1319sq.] A 1035, 1037. 1290–309] dact. hexam.

Scena IIII. Macharius – Eubulus
Cineres et ossa tam virorum illustrium
Tumulo carere et honore sepulchri dedecet.
Ergo auferamus et obruamus cespite
Fortissimorum sacrosancta corpora!

-- --

Eub: Sed hui, quid hic non usitatum conspicor?
Vestem integram barbasque flamma, en, hispidas
Reliquit. Obstupeo! Quid hoc rei novae?
Mac: Stupenda signa martyrum probant fidem
Monentque cunctos hos imitari et consequi.
Eub: Sublata sed domum efferamus corpora,
Quae praepotentis templa fuere numinis!

Scena V. Maxentius – Carnifex – Catharina
Heus agedum, o famuli, prodite, venite! –
Car: Quid autem
O Caesar? –
Max: Cito dic, virgisne illam lacerastis,
Ut largo undarit foedatum sanguine corpus,
Perfusique artus tabo et liventia colla?

-- --

Car: Fecimus id vero egregie. –
Max: Nunc ergo vocate,
Huc agite! –
Car: En, tenero foedatum sanguine corpus!
Max: Nondum, o virgo, sapis, nondum mea numina honoras?
Cat: O Caesar, frustra gemmis redimitus et auro:
Frigida situ saxa colis cariosaque ligna,
Quae tandem invidia est, caeli terraeque potentem
Si colo? Tu tua saxa colas, sine numina nobis!
Max: Ite iterum, ite feris iterum date verbera flagris,
Vulnifico ferro corpus lacerate superbum,
Nullaque bis senis praebete alimenta diebus!
I pestis, dii te sceleratam fulmine perdant! 1324] sacro sancta B. 1321sq.] A 1052sq. 1325–27] A 1063, 1071sq., 1064. 1330sq.] A 1094, 1092. 1335 liventia colla] Epiced. Drusi 273. 1341 Quae … est] Stat. Theb. 1,280. 1342] BM 3,244 Tu saxa colas, sine numina nobis. 1345] BM 3,261 Nullaque bissenis praeberi alimenta diebus; Carmelianus 488 Nec sibi bissenis custos alimenta diebus. 1332–46] dact. hexam.
Musici: Heu quis erit tandem finis, quae meta malorum?
Heu heu quid facimus? Christe deus fer opem!

-- --

Cat: Surgite! Nonne dei veniunt haec omnia nutu?
Quid vos conficitis? Fuit haec divina voluntas.
Excutite, o miseri, conceptum corde dolorem!
Sic opus est, sic res cogit, sic velle necessum est.
Gaudia venturis dolor hic mihi proferet annis.

Scena VI. Christus – B. Virgo – Angeli- Catharina
Salve, o sponsa, meis thalamis dignata beatis!
B.Vir: O felix animi, iam iam manus aethere ab alto
Auxilium feret et sponso omnipotente frueris.
Chr: Hactenus ex stellante polo tua praelia vidi,
Virtutem viresque dedi. Iam proxima palmae
Curris et accedit gravium suprema laborum
Meta. Dies feret haec finem tibi, sponsa, beatum.
Tu cave, ne caepto deflectas limite cursum
Aut pertaesa mali relegas vestigia retro!
Insuper ambrosia et dulci te nectare pascam.

-- --

Iamque dies aderit laetissima, qua tibi terras
Linquere fas erit et claro succedere caelo.
Cat: O laeto mihi quam saliunt praecordia motu?
Nec mihi quicquam defit, habet quando omnia sponsus,
Quo fruor et quo tota feror. Nunc astra peragro,
Te thalamosque tuos volvens, dulcissime Iesu.
B.Vir: Esto animo forti! Brevis haec afflictio, ut umbra,
Ut vapor, ut fumus tenues vanescet in auras.
Chr: Te moritura die laudum praeconia nullo
Dulciaque aethereis laudabunt carmina templis.
B.Vir: Virgo beata vale! –
Chr: Fac ut in me tota recumbas! 1351 conceptum corde dolorem] Cf. ad 249. 1353] Ov. am. 3,11,7 Perfer et obdura! dolor hic tibi proderit olim. 1355 aethere ab alto] 1455; Verg. Aen. 7,25. 1357–61] BM 3,423–30 Hactenus ex alto pugnam spectavimus orbe / Occulteque tuis procul aspiravimus orsis … Machte et in extremo palmam ne desere cursu! / Pars superest tibi parva viae, iam proxima palmae / Curris et apparet gravium suprema laborum / Meta. Dies feret optatum tibi crastina finem. 1363] Verg. georg. 4,227 alto succedere caelo. 1367] Ter. Eun. 243 omnia habeo neque quicquam habeo; nil quom est, nil defit tamen. 1370 Esto animo forti] Floruit insignis 6,705. 1370sq. Brevis … auras] Cf. ad 549sq. 1347sq.] dist.

Scena VII. Maxentius – Sagaris – Galerius – Lucius – Octavianus – Jegermaister – Maxentius

-- --

Du Jagermaister khom herbey,
Sich ob wildtpret verhanden sey!
Komme baldt, zaig unß diß an,
Wir dann ein kurzweil wollen han
Mit iagen, bayssen und hezen,
Unser herz ein wenig zuergezen.
Jeg: Grossmechtigster Kayser und Herr,
Ich darff nit lauffen in die ferr,
Vil meyl, dann es ist nahet
Allerlay kostlich wildtprett:
Hirschen, Hasen, Saue und Fuchß,
Wolff, Schwein Hendl, wilde Luchß.
Wilß doch besehen etwaß eben,
Eur Mayestet gwiß antwurt geben.
Max: Vos etiam solitas venandi accedite ad artes,
Ad nemorum suaves umbras, ubi mobilis aura
Temperat ardentes gelidis afflatibus aestus,
Vallesque et celsos, nemorosa cacumina, montes!
Oct: Huc ades ad silvas iterum, generosa iuventus,

-- --

Retia rara, plagas, lato venabula ferro
Telaque ferte, viri, comitetur odora canum vis!
Iuro ego capripedes faunos Satyrosque bicornes:
His hodie manibus praedam venabor, habebo.
Luc: Fulgentem hanc quatiens hastam celer obvius ibo,
Si qua adversa mihi veniet fera. Sentiet: ibo,
Confodiam, invadam, feriam, dabo vulnera, sternam.
O mihi saepe alias iugulotenus abdita magnis
Hasta feris, nunc nunc hodie tete ipsa vocat res.
Sag: Iuro meum Ichnobaten celeremque agilemque Melampum:
Auritos lepores capiam, venabor, habebo.
Max: Ast ego, sive ursos truculentorumve leonum
Fortuna obiciat catulum, seu torva luporum
Agmina, seu lynces: capiam, venabor, habebo. 1375–88] Cursiva Germanica. 1390sq.] BM 2,178sq. Et nemorum suaves umbras, ubi mobilis aura / Temperat ardentem placidis afflatibus aestum. 1393–95] Verg. Aen. 4,130–32 it portis iubare exorto delecta iuventus; / retia rara, plagae, lato venabula ferro / Massylique ruunt equites et odora canum vis. 1397 venabor, habebo] 1404, 1407. 1402 nunc … res] Verg. Aen. 9,320. 1404 Auritos lepores capiam] Verg. georg. 1,308 auritosque sequi lepores. 1375–88] Paargereimte jambische Vierheber. 1389–422] dact. hexam.
Iuro meam pharetram iaculatricesque sagittas:
Non hodie manibus vacuis ad celsa redibo
Atria, in his silvis dabitur mihi maxima praeda.
Gal: At mihi praeda lepus timidisque cuniculus antris

-- --

Forte agitandus erit, vel quod sors prima favebit.
Ista coturnices capiet mihi fistula, magni
Fercula Maxentii. Praedam, stat prendere praedam.
Oct: Huc Dromas, huc Leucon et acutae vocis Hylactor!
Per rupes, scopulos adituque carentia saxa,
Quaque est difficilis, quaque est via nulla, sequendum est!
Luc: Nunc agedum, accipiter, saxo, meus ales, ab alto
Fac volites, timidas capiens in nube columbas,
Sublimem flectens liquidum per inane volatum!
En caro, quam reduci dulcem dabo, prandia certe
Grata futura tibi, si te fortuna secundet.
Jeg: Gnedigster Kayser wie ich sag,
Ist allerley wildt im nechsten hag,
Daß geiadt ist fertig, hundt und garn.
Max: Wolan blaß auff dein Jagerhorn!
Oct: O cornu, o curvum cornu, te si fera silvis

-- --

Nata tulit, cur tute feras terrere suësti?
Te lepus exhorret timidusque cuniculus antris,
Verum inflare iuvat: tremulo cane carmine, cornu!
Luc: Rauca sonante iuvat cornu strepuisse recurvo.
O cornu curvum, terrens animantia, densas
Quae silvas et lustra colunt: cane carmina silvis,
Et lepores longe auritos dulci excute somno! 1423–26] Cursiva Germanica. 1408] Ov. met. 5,375 et fast. 2,155 iaculatricemque Dianam. 1411 cuniculus antris] 1429; Mart. 13,60,1. 1416sq.] Ov. met. 3,226sq. Per rupes … sequuntur. 1418sq.] Verg. Aen. 11,721sq. quam facile accipiter saxo sacer ales ab alto / consequitur pennis sublimem in nube columbam. 1420] Ov. met. 4,718 per ianane volatu; Stat. Theb. 1,310 per inance volatus. 1423–26] Paargereimte jambische Vierheber. 1427–34] dact. hexam.

Venatio
Previous SubSect

Next SubSect


Sonhovius, Johannes; 1543-1580 (1543-1580) [1577], Catharinias, versio electronica (), 2073 versus, Ed. Tilg, Stefan [word count] [sonhovius-j-catharinias].
Powered by PhiloLogic