Accepi, vir amicissime, odaica illa Tua mellitissima, qua tibi nomini meo inscrebere placuit. Mellitiora fuissent, si, ita ut exspectare par erat, lineas nonnullas tua manu signatas, addere voluisses. Caeterum ille ego, quem quondam Frischlino comparasti et munus, et exitum Frischlini, utrumque subivi. Remotus sum a munere meo sine ullo viatico, sine pensione. Quare? Hoc non dicam, nam nemo judet in caussa propria, et mihi difficili bile tumet jecur [ERROR: no reftable :] Horacije, Carmina, I, 13, 4. . Praestat igitur ἐπέχειν. Attamen, tu vir amicissime, si esset Zagrabiae nobilis Croata, qui paedagogum filiorum suorum desideraret, rem faceres mihi gratissimam, si me comendares. Musicam equidem nescio, sed Gallice, Italice, atque Anglice scribo loquorque. Testes commercium meum litterarium, cujus primus tomus, Anglicas, Italicas, Gallicas, atque Latinas litteras continens, nunc jam impressus est Lipsiae et cujus exemplum tibi transmittam, si modo, adhuc Aemonae degens, fasciculum Nundinarum Lipsiensium accepero.