Dignabatur Sua Maiestas Sacratissima et Inclyti Status et Ordines in comitiis congregati eam Deputationi huic provinciam benigno gratiose deferre, ut circa perficienda oeconomiae publicae obiecta, ac in particulari de serici cultura et propagatione equorum altioris staturae, circa removenda quae commercio obstant impedimenta, ac in specie viarum partim instaurationis, partim conservationis, fluviorum repurgationis, et respective regulationis nec non canalium, per quos partim hi coniungi, partim vero transportus mercium facilitari possit, constructionis; et cum haec nonnisi notabilibus sumptibus perfici possint, constituendi fundi publici, in quem, cum fundationes publicae converti possint, harum quoque eruderationis; denique, cum tricesimale vectigal commercium seu promovere seu etiam impedire vel maxime possit, huius quoque principiorum regulationis proiectum, id est: completum promovendi in Hungaria commercii systema eum in infinem elaboret, quo istud in celebrandis proxime venturo anno 1792. comitiis referri, quaeve potestati legislativae exinde adoptare visum fuerit, in leges publicas referri possit.

Ut Deputatio haec imposito sibi officio tanto exactius defungi possit, ante omnia physicam tum politicam relate ad commercium Hungariae situationem delineandam, dein vero actualem commercii Hungarici statum paucis adumbrandum esse existimavit.

Hungaria cum Adnexis Partibus intra quadragesimum quintum et quadragesimum nonum latitudinis gradum, adeoque sub zona temperata situatur, per octo longitudinis gradus porrigitur, adeoque in tota sui extensione circiter 4.499 quadrata milliaria complectitur. Animas 7,116.789 praeter Confinia anno 1787. numeravit. A septemtrione propriis, ab occidente Styriacis, si exiguam, qua Austriae adiacet, particulam excipias, montibus clauditur, a meridie mox post Vunam et Savum Turcicis, in reliquo Croaticis alpibus concluditur, ab oriente rursus Transylvanicis et Valachicis montibus terminatur.

Pars Hungariae septemtrionalis, Posonio usque extremum comitatus Marmarosiensis angulum, inaequali tamen, ut fieri solet, latitudinis linea, est admodum montosa; extrema etiam pars eius orientalis iuxta Transylvaniae limites in montes assurgit; meridiem versus perinde est montosa, occidentalis tamen eiusdem pars, et quae deinde intra hanc montium cincturam immenso ferme terrarum spatio procurrit, plaga, ita in planitiem abit, ut sparsis quidem hinc inde collibus plerumque abundet, longa tamen montium catena raro intersecetur.

E septemtrionalis Hungariae montibus versus meridiem, e meridionalibus e contra Croatiae et Turciae alpibus versus septemtrionem, fluvii omnes decurrunt. Ac ex his quidem nullus, qui navigabilis sit, in Adriaticum effunditur, ex illis unicus Popradus, qui ipse primo in Galliciae limite navigabilis evadit, versus septemtrionem defluit, in Vistulam se exonerat et per eum Mari Baltico nectitur. Styriaci et respective Carniolici montes quinque fluvios protendunt: Rabam, Muram, Dravum, Savum et Colapin, qui omnes versus orientem cursum habent, dum eos maiores fluvii excipiant; Transylvanicae e converso alpes quatuor fluvios emittunt, Samusium nempe, duos Crisios et Marsium, qui e contra versus occidentem procurrunt, donec perinde maioribus fluviis misceantur.

Danubius, ut primum emensa magna Germanici Imperii parte, paulo supra Posonium Hungariam subivit, directo usque Vacium versus orientem cursu, Rabam ad Iaurinum, Vagum ad Comaromium et Granum ad Strigonium recipit montanosque comitatus ab iis, qui planitie gaudent, distinguit, a Vacio usque Belyam cursum suum versus meridiem intendit nullumque hoc spatio recipit fluvium notabiliorem; inde iterum versus orientem deflectit excipitque ad Almas Dravum, qui iam antea ad Legradum Muram susceperat. Recipit etiam ad Titel Tibiscum, cui perinde iam antea illapsi sunt Samusius, Bodroghus, Hernadus, uterque Crisius et Marusius. Absorbet denique ad Semlinum Savum, qui iam antea Colapim, Vunam, Verbaszium, Bosnam et Drinum susceperat, sicque continuato semper versus orientem cursu receptisque successive Bulgariae et Valachiae fluviis, per Turcicas modo olim Hungaricas ditiones Mari Nigro illabitur.

Tibiscus in extremo comitatus Marmarossiensis orientali angulo ortus, principio quidem versus occidentem procurrit, sed ut primum vicum Latorcza attigit, cursum suum versus meridiem deflectit directionemque hanc ita postea continuo retinet, ut cum primum ad Nagy-Ivány opposito Pestino punctum attingit postea parallela ferme linea cum Danubio usque suum in hunc influxum decurrat.

E fluviis his Danubius, Savus et Dravus toto, quo Hungaricas ditiones permeant, tractu navibus sufficiunt; Tibiscus Szigethino primum ratibus patet, Szolnokino iam naves etiam sustinet, Colapis exiguo tantum Carolostadio usque Siscium, ubi Savo illabitur, spatio hactenus vehendis navibus idoneus est.

Raba vix Körmendino Iaurinum usque, ubi Danubium attingit, minoribus navigiis patet; Vagus Rosemberga usque Comaromium, ubi Danubio se infundit, rates sustinet; Granus iam Neosolio usque Strigonium, ubi Danubium subit, iisdem sufficit; Bodroghus quamquam sat longo spatio per comitatum Ungváriensem et Zempliniensem decurrat, vix tamen ad Tokainum, ubi Tibisco illabitur, rates vehit. Hernadus, qui Cassoviam praeterfluit, non longe a suo in Tibiscum ad Kesznyéten cum Sajone influxu, minora navigia recipit. Samusius in Transylvania ortus, quamquam per mediocrem Szolnok et Szathmariensem comitatum longo spatio decurrat, donec se infra Vid cum Tibisco uniat; tamen ut nunc est, ne ratibus quidem portandis sufficit. Eadem ferme ratio est utrisque Crisii; Marusius e contra iam ad Lárd in Transylvania rates sustinet, supra Szegedinum, ubi Tibisco infertur, par est minoribus etiam navigiis. Ipsi praecipui, relate ad obiectum navigationis, Hungariae fluvii, Danubius, Tibiscus, Dravus, Savus et Colapis, non tantum factitiis, velut illapsis in alveum truncis, verum naturalibus etiam impedimentis, syrtibus nempe, scopulis et gyris sinuosis laborant.

Praeter hos, seu ex toto, seu in parte navigabiles fluvios, habet Hungaria innumeros ferme rivos, quos omnes Danubius et Tibiscus, seu immediate, seu per illos, quos in hos iam influere diximus, fluvios, excipiunt. Ac illabentes quidem Danubio fluvii et rivi plerique omnes idoneum construendis viis sabulum et arenam vehunt idque in causa est, quod ipse etiam Danubii lectus sit arenosus et sabulosus. E contra, qui Tibiscum subeunt, solum plerumque limum devehunt et ideo ipsum etiam huius alveum lutosum efficiunt. Cum omnes hi fluvii, dum exundant, fimosum illud lutum deponant, res haec haud parum conferre videtur ad conservandam, de qua mox sermo erit, Tibiscanae regionis fertilitatem.

Habet praeterea Hungaria duos memorabiles lacus, unum in Soproniensi Fertö dictum, alterum, qui intra Sümeghiensem, Szaladiensem et Veszprimiensem comitatus iacet et Balaton appellatur. Utriusque pars septemtrionalis puram aquam continet, meridionalis autem in stagna desinit; primi pars pura ad sex, alterius ad duodecim milliaria in longitudine aestimatur. Paludes, quas prior efficit, usque Iaurinum, stagna, quae alter efformat, ad Fonyed, Magyaród et Hidvégh, cum aliis iterum stagnis, quae fluvius Szala efficit coniunguntur.

Praeter has paludes Tibiscus influentesque in illum Samusius, Bodroghus, Hernadus, duo Crisii et Marusius in comitatibus Szathmariensi, Zabolcsensi, Borsodiensi, Cumania Maiori, Békesiensi, Csongradiensi, Csanadiensi, Aradiensi, Torontaliensi et Temessiensi tanta tamque vasta stagna efformant, ut si totum, quem illa occupant, terrarum tractum componas, iustum effeceris comitatum.

Solum quod attinet, id in protenso, per plures latitudinis et longitudinis gradus Regno, varium utique et multiplex esse debet. Non modo septemtrionales Hungariae alpes, sed ipsi etiam, quibus ab oriente versus Transylvaniam cingitur, montes, omnis fere speciei metalla et semimetalla, imo varii etiam generis pretiosos lapides et inexhauribilem salem illum lapideum subministrant, sed densis plerumque sylvis teguntur adeoque necessaria ad culturam minerarum ligna ultro subministrant. Croaticas, quibus ditio Hungarica a meridie terminatur, alpes nulla adhuc metallurgica manus pertentavit.

Mediterranei montes plerumque proceris et ad construendas naves, si via iis educendis parari possit, idoneis arboribus virescunt. In ipsis campis sylvae, quamquam notabiliter iam accisae, ingentia adhuc spatia sparsim per Regnum occupant. Harum nonnullae sunt glandiferae, aliae fluviis ipsis ita adiacent, ut ex iis ligna, seu aqua longe demitti, seu construendae ex illis naves fluvii dorso continuo iniici possunt, sunt tamen, quae a fluviis longissime distant; imo complures plani Hungariae districtus tanta lignorum penuria laborant, ut pauperiores accolae domos sibi in terra effodere, cibos vero stramine aut exsiccatis etiam animalium excrementis praeparare cogantur.

Verum sicut natura in alpestribus partibus ingratum solum per recondita in visceribus montium metalla compensavit, ita eadem in spatiosis his campis defectum sylvarum ubertate soli retribuere videtur voluisse. Quamquam enim solum Hungaricum universim agriculturae perquam idoneum sit, nullibi tamen in Hungaria fertilitas eius magis emicat, quam in planis eiusmodi, sylva aut prorsus aut maxima in parte destitutis campis. Hic terra vel leviter commota laborem agricolae grandi foenore compensat. Hic possessores, cum nec lignea, nec murata aedificia exstruendi facultas supersit, residuum a necessitatibus suis frumentum, effossis in terra foveis condere coguntur. His agris quamcunque plantam, quae pingui solo eget, commiseris, et egregie auctam et insigni qualitate praeditam recipies. Ipse denique hae partes eodem iure horreum Hungariae appellari possunt, quo tota Hungaria horreum monarchiae Austriacae compellatur.

Fertiles hi campi pinguia etiam animalibus pascua praebent ingentemque alendis iis foeni quantitatem producunt. Sunt tamen alia insuper naturae beneficia, quibus solum Hungaricum exercendae rei pecuariae aptius, quam in ullo alio Europaeo regno sit, efficiatur. Primum complures minores salsi lacus, dein quod terra plurimis in locis nitro sit impregnata. Docet id facilitas illa, qua idonea coquendo huic sali terra passim, sed praesertim in luxuriantibus Superioris Hungariae campis reperitur. Cum sal cornutis animalibus et pecudibus plurimum et arrideat et conducat, salsa illa pascua, salsus ille potus utique et numerum eorum augere et qualitatem perficere debent.

Dispersi magna Regni parte colles, imo ipsi plerique mediterranei montes, latere illo, qui meridiei obvertitur, idoneam serendis vitibus glebam praebent. Glebae huius ad Tokaj et Menes tanta est praestantia, ut procreatis illic vinis nullum Europaeum comparari, solum Africanum Cap cum Ménesiensi contendere possit. Caeterum sicut idoneae colendis vitibus glebae, ita producti etiam vini tanta est per totum Regnum varietas, ut plurimos et praestantiae gradus et coloris, saporis durabilitatisque species constituant.

Haec de physica Hungariae relate ad commercium situatione in memoriam revocasse sufficiat. Iuvat politicam etiam eius relate ad idem obiectum situationem eodem compendio adumbrare.