Una Generatione opus foret, ut omnes, qui de reliquo necessariis ad gerenda Dicasterialia officia pollent qualitatibus, Croatae, una Hungaricam etiam in tanta perfectione possideant. Quid si natio Idioma suum non modo in reliqua Europa, sed in ipsa usque adeo Hungaria magis atque Hungaricum diffusum esse sciens, id prorsus aspernetur? invita certe ad id compelli non poterit, ad agnotam enim linguam cogi posse evidens est nota servitutis. Revocent sibi tantisper in memoriam fautores instantaneae Idiomatis Hungarici Introductionis, quis tum Hungarae gentis sensus fuerit? dum defunctus Imperator usum germanicae linguae in publicorum negotiorum pertractationem potentiose invexit. Videbunt totam gentem id pro supremo servitutis argumento reputasse; quid itaque mirum? si Croatica natio eundem de moderno inducendae linguae Hungaricae projecto, sensum foveat. Huic enim perinde est: an ad Germanicam? vel Hungaricam? an a Rege? vel a ConStatibus cogatur.