» Aulide quo pacto triviai virginis aram » Iphianassai turparunt sanguine foede » Ductores Danaum delecti, prima virorum etc. 808 Amphidamantis ego etc. Hic Amphidamas erat Chalcidis rex in Euboea; quumque in bello navali Eretriensium occidisset, eiusdem filii maximo apparatu funus celebrarunt variis propositis certaminibus de more ludisque. Hesiodus vicit cantu, praemiumque victoriae tripodem, quem redux in patriam Musis ille heliconiadibus dicavit, retulit. Si esset inscriptioni credendum, quam inter alios profert Dion Chrysost. orat. 11 de Regno, non dubium foret, quin divinus fuerit Homerus ab eo victus. Sed totum hoc cum Homero certamen inter fabulas amandandum, ut iamdiu viri doctissimi observarunt, quamquam et versus proferantur et ab Homero et ab Hesiodo tum recitati, et Panides qui erat Chalcidis rex, huius concertationis iudex memoretur, de quo proverbium etiam <na,^ov -^v^og, quod solet in eos iactari, qui minus sapienter iudicant. Quid? ut alia omittam, tantumne laudis gloriaeque contemptorem Hesiodum fuisse arbitrabimur, ut aemuli a se victi nomen fama per totam Graeciam celebratissimum hoc loco reucuisset modestia videlicet impeditus? Minime sane. At vixerene eodem tempore Homerus et Hesiodus? Certant scriptores, et adhuc sub iudice lis est, quam si ego non satis excussi, fortasse dirimet Aloysius Lantius in suis eruditissimis, quas iamdiu parat in hunc poetain, disquisitionibus. Quidem posteriorem

Egregii, undisonam traieci in Chalcida; nati
810 Multa ubi magnanimi posuerunt praemia pugnae,
Meque adeo dulci victorem carmine vidit
Auritum tripodem ferre admirata iuventus,
Quem rediens sacrum musis Helicone dicavi,
Qua me sede prius docuerunt carminis artem.
815 Tantum ego tum naves expertus: nec tamen alti
Ipse Iovis metuam latitantem pandere mentem,
Dulcia Pierides mihi quando carmina donant.
Luces quinquaginta, ubi sol sublimis ab axe

Vade retro

Vade porro