Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
HomerusZamanja, Bernard (1735-1820) [1777]: Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica, 13633 versus, verborum 95,658, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [numerus verborum] [zamagna-b-odyssea.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
HOMERI ODYSSEAE LIBER SEPTIMUS.
Atque ea dum superas heros fundebat ad auras, Nympha citis invecta rotis devenerat urbem; Altaque ubi patriae tetigit penetralia sedis, Vestibulum ante ipsum levis adstitit. undique fratres Circumstant laeti reducem, solvuntque jugales, Ac nitidas portant septa intra regia vestes. Virgo autem thalamum scandit; longaevaque custos Eurymedusa olli flagrantia lumina praefert. Hanc ex Epiro curvis duxere carinis, Munus et Alcinoo dederant Phaeaces habendam, 10 Alcinoo, late placidi qui frena regebat Imperii, divumque pari gaudebat honore. Regia post fuerat nutrix, semperque parare Nausicaae dulces epulas ignemque solebat. Interea surgens Ithacus tendebat ad urbem, Quem multa circum Pallas caligine sepsit, Ne quis eum possit Phaeacum incessere dictis, Scitarive genus, veniendi aut poscere caussas. Jamque erat ad portas, quum se tulit obvia contra Virginis os habitumque gerens referentis in urna 20 Fontis aquam Jove nata, prior cui fatus Ulysses Sic coram adstanti est. mene hinc deducere celsas Alcinoi ad sedes, qui pulcrae huic praesidet urbi, Filia vis? nam passus ego discrimina multa Advena longinquis terrarum e finibus errans Ignarusque hominum veni ignarusque locorum. Dixerat: atque olli sic caesia diva reponit. Tecta tibi nunc, hospes, ego, quae regia quaeris, Monstrabo; stant ipsa patris prope limina nostri: Sic tacitus modo perge, viae dux ipsa praeibo. 30 Non tibi compellare viros, nec reddere voces Cura sit: haud etenim genus est tractabile vulgi, Nec multum hospitiis indulget. freta juventus Navigiis maria alta secat, ferturque superba Per vastos longe fluctus. Saturnius olli Ipse dedit celeres, ut pennae praepetis alas, Et mentis simulacra citae volitantia, naves. Haec ubi fata dea est, subito vestigia torsit, Et gressum antetulit celerans; nec segnior heros Vadentem sequitur, mediaque incedit in urbe 40 Haud ulli visus. neque enim Jove nata sinebat Cernier, obscuro quae texerat aëre circum, Ac densis nebulae gradientem offuderat umbris. Miratur Laërtiades portusque, carinasque, Ipsorumque fora heroum, surgentiaque urbis Moenia praetentis, visu mirabile, vallis. Postquam autem tetigere fores ac regia tecta, Talibus est aggressa virum Tritonia dictis. Haec quaesita domus, regisque optata verendi Atria: ducentes intro convivia lectos 50 Aspicies proceres. tu certo limina gressu Nil dubitans metuensve subi: re praestat in omni Scilicet, audaci cui gliscit pectore virtus, Ignotas licet ille domos ac litora lustret. Reginam heic primum, proprio quam nomine dicunt Aretam, invenies: orta est genitoribus isdem, Ex quibus Alcinous venit prognatus in auras. Primum Nausithoum fudere in luminis oras Neptunus terrae domitor, Peribaeaque forma Egregia, extremum clari genus Eurymedontis,60 Qui quondam imperio tenuit fera regna Gigantum; Post tamen et populos et sese perdidit ipsum Efferus. at natae rector commixtus aquarum Magnanimis genuit regem Phaeacibus acrem Nausithoum: hinc natus Rhexenorque Alcinousque. Ulla nondum auctum Rhexenora prole virili Ipse suis telis celsa jaculatus in aula Perdidit Arcitenens, et filia sola relicta est Arete, Alcinous cui se conjunxit, et ipsam Eximio semper coluit dignatus honore. 70 Non ulla in terris mulier sub conjuge vixit Usque adeo dilecta, suo velut illa marito Cara viget, natisque suis, et civibus: ipsam, Incedit quoties latam spatiata per urbem Excipiunt plausu, et praesens ut numen adorant. Quippe animis valet illa, et recto praedita mentis Judicio suevit varias componere lites. Ergo eadem miserata tuos si denique casus Adnuerit votis, certam sperare salutem, Et reditum jubeo; patriam sociosque revises. 80 Vix ea dicta dedit, fugitque avecta per undas Nata Jovis, Scheriaeque reliquit amabilis oras. Illa abiens tetigit Marathona, ingressaque Athenas Antiqui patriam sedesque invisit Erechthei: Ast heros genitus Laërta ad regia tecta Alcinoi gressum torsit. jamque omnia lustrans Substitit, et pulcra correptus imagine rerum Ante fores stupuitque diu miratus, et haesit. Namque velut lunae radiis aut sole corusco Tota renidebat circum domus ardua regis; 90 Aerea cui gradibus surgebant limina, et ipsi Hinc atque hinc muri longo in penetralia ductu. Celsa nigrescebant cyano fastigia, et altis Aureus in foribus splendebat lumine fulgor. Argento postes aerato in limine stabant, Argentumque supra postes: micat annulus auro Lucidus e puro valvis bipatentibus aptus. Ex auro argentoque canes utrinque sedebant Spirantes, multa quos Mulciber extudit arte Excubias foribus semper tectisque futuros 100 Et turpis senii expertes et funeris atri. Intus erant utraque e parte sedilia fixa Parjetibus, primo deducta a limine ad usque Interiora domus penetralia, clausi ubi pepli, Femineae quos arte manus nevere, jacebant. Heic et ductores Phaeacum rite locati Pocula siccabant mensis, totumque per annum Laeti indulgebant genio, quos propter ad aras Stabant in manibus retinentes lampadas auro E solido pueri, convivis atria circum 110 Clara per obscuram fundentes lumina noctem. Quinquaginta intus famulae, pars frangere saxo Sueta opere assiduo Cereris flaventia dona; Texere pars telam, teretes et pollice fusos Versare. una omnes resident ac brachia motant, Intenduntque manus: ceu populus incita vento Frondiferos agitat concusso stipite ramos. Palladius textis humor destillat ab udis Suave liquens. tantum namque illic mascula pubes Ante alias gentes, undosa per aequora puppes 120 Velivolas agitare valet, quantum ipsa per artem Turba puellarum scit lucida texere fila, Ingenium queis molle dedit Tritonia, et apto Exercere manus opera inter pulcra labore. Aulaï ante fores quatuor per jugera sese Area tendebat, septusque heic hortus ab omni Parte virescebat. laetas se tollit ad auras Et pyrus, et mali, granisque rubentibus arbos Punica, et hyblaeae ficus, et pallida oliva. Non aestu fructus, non illis frigore cessant 130 Arboribus; zephyro sed spirans aura perenni Hos fovet enatos, alios cernentibus offert Maturos. руrа flava pyris, rubicundaque pomis Poma abeunt mutata, atque uvas excipit uva, Inque vicem ficus post ficum plena senescit. Fertilis heic etiam multo stat vinea foetu; Et pars uvarum calidi dum sidere solis Excoquitur distensa solo, pars altera plenis Ponitur in calathis tum primum a matre revulsa, Pars etiam pedibus premitur, sic tempore eodem 140 Induiturque albos in flores vitis, acerbosque Ostentat foetus eadem, tingitque rubore Jam jam maturos, mutato hand mense, racemos. Haec circum vario sedes de cespite surgunt Limite in extremo camporum, omnique virescunt Tempore. tum gemini saliunt e marmore fontes, Ac diversa petunt: vitreo pede labitur hortum Per totum hic late trepidans, fluit ille sub aulae Limina, ubi laeti semper Phaeaces aquantur, Talia in Alcinoi tectis felicia divum 150 Munera perstabat spectans Laërtius heros. Inde ubi miratus lustravit lumine cuncta, Continuo superat limen, sedesque repostas Ingreditur. primos Phaeacum cernit in aula Ductoresque patresque, petunt quum tempora somnos, Ultima Mercurio libantes pocula: quos tum Per medios gradiens multa caligine septus Transit, et Areten confestim adit Alcinoumque. Ut venit propius, palmas utrasque tetendit, Amplexusque haesit genibus: tum tota repente 160 Fugit, et in purum dilapsa est aethera nubes. Turbati stupuere omnes, coramque videntes Stare virum siluere; quibus sic incipit heros. Arete o magni Rhexenoris inclita proles, Teque tuumque virum supplex, infandaque passus Exitia, adjuro; vos et clarissima regni Lumina, convivae lecti (sic numina vobis Dent facilem vitam, partasque relinquere gnatis Divitias, laudemque, et primos urbis honores) Reddite me patriae, meque hinc deducite salvum 170 Ocyus. heu longo distractus tempore caris A sociis diro fortunae jactor ab aestu. Nec plura his, juxtaque focum consedit ad ignem In cinere immundo, circum vox omnibus haesit Faucibus in tacitis, et presso lingua palato. Inde heros tandem sic fari coepit Echeneus Grandior et natu Phaeacas inter, et acri Eloquio melior, gnaroque in pectore servans Multa senex rerum, veterumque exempla virorum: Hic tacitis circum sociis bonus ora resolvit. 180 Turpe equidem indignumque reor, si pulvere in atro Desideat sic hospes humi. tua jussa verentes, Rex magne, hi contra cunctantur: verum age dextram Da facilis, placidusque jube considere juxta In solio pulcro bullisque ardentibus apto: Praeterea dic vina ferant, superoque Tonanti, Supplicibus qui semper adest, libemus ovantes, Gaudeat atque hospes caena dapibusque paratis. Audiit haec postquam Alcinous, curvatus Ulyssem Erigit ipse levans dextra, ponitque locatum 190 Fulgenti in solio, pulcrum quo surgere jussit Laodamanta pater, gnatis ex omnibus unum Dilectumque magis, propiusque adsidere suetum. Dant famulae manibus fontes, quos lucidus auro Urceus irrorat supra, purumque fluentes Subjecti excipiunt argentea labra lebetis. Ponunt et mensam juxta, cereremque canistris Expediunt, cumulantque epulas, et multa ferentes Fercula grata virum praesenti munere donant. Ille bibit, fruiturque datis. tum maximus ultro 200 Alcinous: plenum dulci fer protinus, inquit, Pontonoë cratera mero, cunctisque ministrans Per sedes age funde, simul libemus ut omnes Dona Jovi, rutilo gentes qui fulmine terret, Supplicibusque addit comes alto numine vires. Vix ea. Pontonous latices in pocula fundens Lenaeos, cunctisque ferens ex ordine tradit, Inde ubi libavere, sitisque expleta bibendo est, Alcinous placido rursum sic infit ab ore. Phaeacum o proceres, quae fert mea certa voluntas, 210 Audite, et dictis animos intendite vestros. Nunc epulis somnoque graves ad tecta redite; Cras autem multis luce exoriente vocatis Hospitis adventum laeti celebrabimus una Sollemnesque aris de more sacrabimus ignes. Post etiam, quam spem foveat, quod postulet hospes Auxilium, quaeremus; ut hinc deductus ad oras Perveniat patrias gaudens, nulloque labore Per vada salsa volans, quam vis petat avia regna; Ulla neque interea patiatur damna, priusquam 220 Contingat sua tecta. ibi demum sentiat, atro Stamine quae Parcae nerunt, quaeque aerea fata Nascenti tulerunt, hausit quum luminis auras Editus enixae foecunda matris ab alvo. Quod si quis divum caelo delapsus ab alto Adstitit, exitium nobis mutata deorum Mens aliquod laevum portendit. namque solebant Antea se claro manifesti numine semper Objicere, instratisque una cosidere mensis, Thuricremas donis quoties incendimus aras. 230 Quin et solus iter carpat si forte viator, Apparent: loca quippe ollis vicina tenemus, Ipsi ut Cyclopesque et agrestia secla Gigantum. Talia dicentem Laërtius excipit heros, Continuoque infit. non caeli numina sancta, Alcinoë, ingenio refero, nec corpore pulcro; Non me tantus agit (mitte hanc e pectore curam) Laudis amor, similem mortalibus omnia dicas, Quos subiisse graves nosti mage cumque labores, Omnibus exhaustos et casibus. addere fando 240 Multa queam, divum si quae mens laeva ferenda Obtulit heu misero, liceat proferre sub auras. Sed tempus non ista petit: nunc munere caenae Moerentem quam vis graviter, dapibusque potiri O sinite. haud etenim vis ulla procacior instat, Quam ventris vesana fames, quae turbine in atro Curarumque homines saevis in fluctibus actos Esse sui memores rabidis latratibus urget Illa etiam me dira tenet, luctuque gementem Assiduo dapibusque jubet vinoque repleri 250 Scilicet oblitum magnos in corde dolores. Vos autem adsitis, roseo quum crastina caelo Fulserit orta dies, meque hinc deducere sedes Ad patrias properate viri. mihi visere tantum Excelsamque domum, famulasque, et cara meorum Pectora contingat; post artus vita relinquat. Sic ait. adsensere omnes fremituque secundo Spem reditus certi fecere et dicta probarunt. Jamque ubi libarant, sitis atque exstincta lyaeo Omnis erat, nigra cubituri in nocte per urbem 260 Diversas petiere vias diversaque tecta. At non Laërta genitus; nam mansit in isdem Sedibus Areten inter fortemque locatus Alcinoum. hinc famulae e mensis dum vasa reponunt, Candida sic illum dictis affatur amicis Arete regina videns chlamydemque superne, Et tunicam insignem, quas olim intenta labori Cum teneris residens perfecerat ipsa puellis. Ergo Ithacum subito compellans: hoc mihi primum Fare, inquit, quinam sis hospes, et unde profectus 270 Haec loca contigeris? quis te hoc ornarit amictu? Non pelagi errando venisse per aequora dicis? Talia poscebat quaerens: tum reddit Ulysses. Difficile o regina (deum namque actus iniquo Numine multa tuli bello jactatus, et alto) Nunc casus narrare omnes. quae prima requiris, Expediam, sortemque meam clademque docebo. Ogygia undisono jacet avia in aequore longe Insula, ubi Atlantis proles male fida Calypso Tecta colit sedesque gravis dea; nullaque divum, 280 Nulla hominum in solo vestigia litore cernit. Me vero rapidis jactatum fluctibus illuc Tempestas tulerat, postquam mihi fulmine navim Diffidit in mediis jaculatus Juppiter undis. Omnes tunc socii periere: ego curva carinae Amplexus tabulata, novem atro in gurgite luces Erravi infelix; decimo post lumine fessus. Ogygias tetigi divis ducentibus oras, Et vastum penetrale deae. quae blanda receptum Hospitio fovit placido, viridemque juventam 290 Dicebat senii expertem letique daturam. Sed non illa meos inflexit рectore sensus, Mutavitque animum. sic annos ordine septem Durando explevi totos, nec tempore eodem Tristibus heu lacrimis cessavi spargere vestes, Quas primum aeternas et pulcro stamine textas Induerat mihi diva, simul revoluta tulerunt Sidera ut octavum perfectis orbibus annum, Ipsa suis cupidum testis decedere jussit, Seu Jovis imperio, seu quod mutata fuisset, 300 Dimisitque cava in pinu. multa ante Lyaei Dona dedit Cererisque almae, vestemque recentem Induit optato submittens flamine ventos. Bis quinos septemque dies tranquilla per alta Tendebam cursus, et jam lux postera vestros Visa aperire procul montes complerat inani Laetitia misero pectus. sed dira manebat Pernicies superanda, ferus quam rector aquarum Exciit, immittens ventorum praelia, et imo Aequora subvertens fundo, non tendere contra, 310 Non puppis superante salo me ferre valebat. Ergo illam rapidus turbo difregit: at ipse Haec maria errabam circum, dum gurgite pontus Saevaque nimborum vestras vis egit ad oras. Heic me conantem capere alti litoris oras Inter saxa ingens veniens ex aequore fluctus Cautibus infigens actum lacerasset acutis, Ni celeri absiliens cursu, qua visus ab alto Sternere se contra fluvius, diversa petissem Litora tuta loco rabidisque impervia ventis. 320 Evasi firmans animum. ruit interea nox Atra polo, gelidoque remotum a flumine suadet In densum nemus ire, interque arbusta quietem Carpere. ibi foliis texi circum undique corpus Deciduis, altusque sopor mea lumina pressit. Compositus frondes inter sic nocte quievi, Nec jubar aurorae sensi mediaeque diei Lumina; cum prono somnus me sole reliquit. Ecce autem in solo dum ludunt litore, cerno Ancillas natamque tuam prope marmoris undas. 330 Illa aderat socias inter formosa puellas Assimilis vultu superis, cui brachia supplex Ad genua adsistens pariter cum voce tetendi. Audiit orantem facile miserata, nec ullam, Sic adeo viridi florens aetate fuisset Obvia si virgo, sperassem inflectere votis Posse meis: juvenum namque ardens desipit aetas. Ipsa dapes vinumque dedit, puroque lavare In fluvio jussit, lotumque hoc texit amictu. Haec habeas nunc vera, sinit quae pectore luctus 340 Sola loqui. postquam sic dixerat, excipit heros Alcinous. non illa tibi, quaecumque decebant, Praestitit, hospes, ait: sedes deducere in altas Debuerat te gnata simul, cui talia primae Supplicis in morem fudisti e pectore vota. Heic Ithacus: ne quaeso, inquit, ne irascere nymphae Insonti: famulas inter procedere jussit Illa quidem; non ipse tamen te, maxime ductor Te veritus, volui parere. insidere suevit Saepe animis error, suspectaque crimina fingit. 350 Cui tunc Alcinous: non hanc mihi numina mentem, Nec tales dederunt animos, ait, ut malus urat Sic temere mea corda furor, potioraque duco Quae fas cumque sinit, contra nec pugnat honestas. Atque utinam pater ille deum, et Tritonia faxint Cum Phoebo, talis quum sis, ut pectore eosdem In tacito sensus volvens, quos ipse voluto, Connubio stabili nostrae te jungere gnatae, Atque meus gener esse velis. ingentia dona, Ingentemque tibi gazam, sedesque parabo, 360 Heic maneas si sponte tua: nam cogere quisquam Nec potis invitum, nec amat vim Juppiter aequus. Interea ignarum ne fors ea cura fatiget, Cras reditum statuam. dulci tu lumina somno Compositus per iter tranquilla in puppe quiesces; At socii zephyros captabunt, teque penates Ad patrios ducent, seu quo magis ire lubebit Ultra etiam Euboeam, longo quam caerula tractu Dividere a nobis perhibent, qui lumine primi, E nautis videre, olim flavus Rhadamanthus 370 Quum Tityum terrae petiit visurus alumnum Finibus e nostris. juvenes ivere profecti, Atque immensa die tranarunt aequora eodem Haud fessi, celeremque retro adduxere carinam. Tu quoque jam nosces, quam concita labitur undis Nostra abies, qualis pelago est Phaeacia pubes. Dixerat. extemplo dictis laetatus Ulysses Sustulit ad caelum palmas, et voce precatus: Juppiter o maneant, quae dicta est cumque loquutus Alcinous: qua terra patet, fama illius ibit 380 Inclita per gentes; ego nostra in regna redibo. Talia sese inter vario sermone serentes Dum referunt, regina suis per tecta puellis Imperat actutum curvata sub atria mollem Ferre torum, vestesque super tyriosque tapetas Sternere, villosasque simul componere laenas, Illae abiere citae gestantes lumina dextris, Et postquam stravere toros, monuere vocantes Sic Ithacum: tibi stratum, hospes jam surge, cubile. Haec famulae: olli autem cupido jucunda soporis 390 Visa quies, subitoque abiens, qua celsa patebat Porticus, incubuit stratis, somnosque petivit. Nec minus Alcinous penetrali in sede quievit, Et noto pariter conjux excepta cubili est.
HomerusZamanja, Bernard (1735-1820) [1777]: Homeri Odyssea Latinis versibus expressa, versio electronica, 13633 versus, verborum 95,658, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - versio; poesis - epica; poesis - elegia; poesis - carmen; poesis - argumentum; prosa - paratextus; prosa - epistula] [numerus verborum] [zamagna-b-odyssea.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.