Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  quaere alia! |  qui sumus? |  index auctorum |  schola et auxilia |  scribe nobis, si corrigenda inveneris!  
Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.


515.
Ille hasta navim ingrediens, volucrive sagitta.
Unde sibi metuant alii quoque; nullaque jam gens
Audeat armigeros in praelia poscere Teucros.
At vos, cura Jovis, praecones, ite per urbem,
Pubentesque aevo pueri, tum, cana senectus
Tempora queis spargit, patres, edicite ut altas
Continuo scandant turres, et moenibus indent.
At matres serventque domos, nec parca reponant 610
Ligna focis vigiles, nocturna in lumina: ne quis
Forte dolis Grajum pateat locus; hostis ab armis
Ne vacuam insidias moliri possit in urbem.
Nunc opus haec fieri, quae dixi; cetera dicam
Aurora extulerit cum primum crastina lucem.
Cunctis spero equidem fretus dīs, et Jove summo,
Has procul hinc abigam pestes, gentemque nefandam,
Ducta malo Phrygias fato quae venit ad oras.
Nocte igitur cauti servemus nostraque, nosque:
Mane novo ut primi sub lumina Solis ahenis 620
Septi armis iterum pugnemus litore in ipso
Argivas circa naves, Martemque novemus
Indomitum. Experiar mene inde a puppibus urbis
Ad muros vertet pulsum Tydeïus heros;
An magis haec sternetque, aerata cuspide pectus
Confossum, lacerisque virum dextra exsuet armis.
Ille suam noscet virtutem, interritus hastam
Contra hanc si maneat vel parvo tempore: verum
Non erit ut maneat; foedo sed vulnere stratum
Orta dies ipsumque una, sociosque videbit. 630
Sic utinam immortali aevo fruar usque, senectae
Nec mea mutato vim robore sentiat aetas.
Tamque colar, colitur quam Phoebus, quamque Minerva,
Crastina lux Danais cladem ut latura supremam est.

-- v-541 --


Talia Priamides: Troës clamore secuti
Dicta probant, et equos largo sudore madentes,
Ut jussi, abjungunt, curantque; allata revinctis
Pabula dehinc ponunt, non longe a curribus altis.
Jamque greges ovium, jam pingues urbe juvencos
Adduxere citi. Bacchi pars dona ferebant, 640
Pars Cereris. congesta ingens jam copia secti
Roboris. it vento sublatus ad aethera nidor.
Illi, exsultantes animis, partaque superbi
Laude, omnem tota per campum nocte sedebant
Discreti ordinibus. multus micat ignis, et ingens
Planities passim flammis distincta coruscat.
Ut lunam circa fulgent cum lucida pulchro
Astra choro, nusquam caelo dum nubila, nusquam
Aërios turbant ventorum flamina campos;
Apparent speculae, nemoroso et vertice montes, 650
Frondiferi et saltus; late se fulgidus aether
Pandit in immensum, penitusque abstrusa remoto
Signa polo produnt longe sese omnia; gaudet
Visa tuens, haeretque immoto lumine pastor:
Sic, naves inter Danaūm Xantique fluenta,
Crebri fulgebant Troum pro moenibus ignes.
Mile ignes campo fulgebant, quenque sedebat
Quinquaginta manus juvenum, flos gentis, ad ignem.
Currus propter equi, mandentes hordea, avenam
Et tenuem, roseis venturam ex equore bigis 660
Auroram, et belli certamina saeva manebant.


Kunic, Rajmund (1719-1794) [1776]: Homeri Ilias, Latinis versibus expressa, versio electronica, 18.330 versus, verborum 126.883, ed. Petra Sostaric [genus: poesis - epica; poesis - versio] [numerus verborum] [kunic-r-ilias-libri.xml].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.