Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Zamanja, BernardKunic, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768]: Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica, 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zamagna-b-navis.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
MARCHIONI
IOANNI PATRITIO
VIRO NOBILITATE HONORIBUS
BONARUM ARTIUM PATROCINIO
PRAESTANTI
RAYMUNDUS CUNICHIUS S. J.
SODALIS SUI CARMINA
D. D. D.
ELEGIA
Parve liber, culto quem nuper Musa Dictavit Pindi vertice in aërio; Ille mihi multo scriptum comptumque lepore Misit dulce suae pignus amicitiae: Non ego te patiar privata in sede morari Inque meo ignotum delituisse lare, Dum positum pulvisque tegat, blattaeque latentes, Vel tineae morsu, trux genus, omnivoro Pertundant foede, clades haec dira libellis Ingruat, invitis promere quos Calliope invita pergunt, incommoda saecli, iv Suffeni, proles impia, vel Bavii, Vates stultiloquis complentes omnia magis; Nil canere adsueti ni Venerem et Puerum Et pulchros dominae flammam jaculantis ocellos; Et genus hoc tricas scilicet atque apinas. Hos nocte in caeca mergi decet, hos dare blattis Inclusos pluteo prandia lucifugis. Tu, mihi si qua fides, prodi jam lucis in oras; Aude age te populo credere, perque manus Ire hominum atque acri censorum lumine cerni. Nil aequo est hercle ab judice quod metuas; Sive legat caeli nantem in sublime carinam, Solerti vates quam struit ingenio, Propellitque novus Tiphys, monstrante Minerva, Credo equidem, et campis victor in aëriis Quo lubet unde lubet flectit sub caerula vectam Nubila, spectaclum gentibus; attonitae Magnam quae molem capiti superimpendentem Defixis monstro suspiciunt oculis Sive poli Dominae laudes cognoscere malit: Quam vates pulchro captus amore canit; Quam sequitur quacunque tulit se dia pulla; Et sese formas concitus in varias Induit, exsultatque doletque; ingentia mire Ingenti miscens gaudia moestitiae, Ardescensque urensque sinus et corda legentum. v Qualis Felsinei musa [a][ERROR: no reftable 1:] senis, merito Cui Thusci assurgunt vates, vatesque Latini, Atque mera e labris effluit ambrosia, Dulcior et cycno et Pandionia philomela, Cantabat sanctis icta cupidinibus; Cantanti patrio Rhenus plaudebat ab alveo, Plaudebat totis urbibus Italia. Felices ambo! sertum Jesseis utrique Stellifero in caeli vertice diva parat. Ergo age, parve liber prodi: nil uspiam ab aequo, Nil inquam est aequo ab judice quod metuas; Non es quem possit contemnere candida turba. Nam tristi livet si quis ab invidia, Stultitia est Cui, quanto res est pulchrior et melior, Tanto ingrata magis mentemque et lumina laedit; Cui quisquis tandem se placuisse velit, vi Et foedi saevos monstri placare furores, Mollis, iners, animi parcus et ingenii, Gaudeat in vili obscurus reptare popello, Nec laudis quidquam cogitet eximiae. Tu me audi, obscenique gregis sannasque, cachinnosque, Et dicta, et morsus temnere ne dubita Contentus paucis, qui te vultuque benigno, Certatim et cupidis excipient manibus. Cerne, favent plauduntque tibi Bonamicius, atque Staiades, coetus lumina Pierii; Atque alii, quorum quemvis ego scilicet unum Sexcentis longe millibus antefero. PATRITIUS nulli quos inter cesserit ille, Ille amor, ille urbis gloria Romuleae. O PATRITI salve, o Romae decus; o bone magnum Hoc PATRITI duro in tempore praesidium Vatibus, omni omnes tibi quos adjungere pergis Officio, et dulci magnis amicitia Dignaris parvos; in coetu et carmen eodem Saepe tuum laeta voce canis. Virides Arcadiae testor lauros, collemque beatum, Et nemus et nemoris numina Parrhasii. Salve iterum, atque mei quae mitto pulchra sodalis Dona (tibi faveat sic tua Musa) cape: Cunctantemque domus tuta intra septa libellum Coge tuo inscriptum nomine perque manus vii Nemo tuo clarum nomine laedet opus. Fide patrocinio tali, jam fide libelle, Qualiscunque nihil jam tibi PATRITII dicere liber, fac caetera desint Omnia, res una haec sospitem et incolumem Praestiterit. Livor frustra latrabit, amaris Frustra te dictis lingua inimica petet. Ut Phoebi postquam dignata est laurus amore, Et dici germen coepit Apollineum, Nil tristes metuit nimbos caelique fragorem Horrificum: illa viret sacra comam, patulos Diffundens late ramos; flammantia circum Tela Jovis magno densa cadunt tonitru.
Zamanja, BernardKunic, Rajmund (1735-1820; 1719-1794) [1768]: Navis aeria et elegiarum monobiblos, versio electronica, 3251 versus, verborum 26001; carmen epicum, hendecasyllabum 1, elegiae 10, idyllia 4, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - epica; poesis - elegia; poesis - idyllium; poesis - epigramma] [numerus verborum] [zamagna-b-navis.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.