Putatus est videlicet adesse a viro docto; qui ejusdem sub Sole transeuntis contemplandi magnam, sed prorsus irritam spem fecit Astronomis.

Forsitan adveniet saeclis melioribus aetas,
Qua tu, qua Majae proles Cyllenius alti
Per spatium caeli, vobis famulante minorum
Multiplici astrorum turba, medii ibitis: istis
Auspiciis nil non promittere possumus. At tu,
Alma Venus, quam Vesta parens suspexit, et ipsi
Fors sibi praelatam doluit, dum nuper in oris
Aetheriis dulci comitata Cupidine Phoebum
Impetis, et dios tingis ferrugine vultus
Projiciens nigrantem umbram; salve Dea: salve,
O longum cupidis mortalibus expectata!
Non Paphos aut Amathus, non te jam celsa Cythera,
Idaliaeque domus capiunt. qua maxima terra est,
En tibi Pancheis adolescunt messibus arae
Undique; et auditas responsant litora laudes,
Qua se cumque undis aperit fluitantibus aequor.
Te modo spectatum, dum Phoebi irrepis in orbem,
Dumque iterum egrederis, per inhospita caerula missae
Memnonis ad sedes, Solisque cadentis ad oras
Illustres ivere animae; pars saeva Bootae
Frigora, pars Lybiae petiit nigrantis arenas.
Jamque aderunt; jam te foedantem vidimus umbra
Ora Dei. Interea vos Oceano patre centum
Nereides, cana pelagi genus aurea ducit
Si Venus e spuma, substernite puppibus aequor
Quae decora illius referunt: non Aeolus undas

Tollere, non tenebris ausit se condere caelum.
Omnia sint tranquilla; velut cum vere sereno
Diva volat niveis invecta per aequora cycnis
Purpurea in concha; volat illa, at candida subter
Unda sonat, Zephyri circumfunduntur, et omnis
Fluctibus in summis lascivit squamea turba.
Interea argutum late per litora murmur
Alcyones iterant, quae nec tua flamina Caure,
Nec tua jam metuunt Aquilo; sed ponere nidos,
Sed teneros laetae properant educere foetus.
Ergo agite, heroes, facili date carbasa vento;
Aequora Nereides stravere, excitaque ponti
Numina iter pandunt. neque enim vos aurea Phryxi
Vellera, nec poma Hesperidum, non Gangis et Indi
Cynnamaque, et vivo rutilantes igne pyropos
Advehitis; sed enim Veneris quae transitus almae
Lampada per solis tulerit bona. scilicet arte,
Jam certa melius dabitur metirier arte,
Phoebus in aetherium quantum se tollat Olympum;
Quantum olli circum famulantia sidera, quantum
Ore ejectantes semper nebulasque vaporesque
Ipsi etiam surgant altum per inane cometae.
Tum positum signare astri cujusque, viamque,
Adventumque simul, reditumque, atque omnia in alto
Aethere quae fiunt, dabitur praedicere longe
Certius, ac seros aetatum immittere in annos.

Quid dicam, crasso quantum se corpore tendant
Astra eadem? quid, se circum revolubile dorsum
Quam late effundat? facies quamque extima molem
Inclusam primo condat sub cortice? nempe
Omnia constabunt caelum spectantibus altum:
Nec jam animus cura incertus torquebitur: aris
Ipsa neque Uranie aut votis celebrabitur ullis.
Una comes, dux una viae scrutantibus axem
Cypris erit: illam jam nunc in vota vocare
Incipient; illi sollemnes ducere pompas,
Non ubi se myrti tollit nemus, edita at almae
Templa ubi Doctrinae caput intra nubila condunt,
Palladis egregii juvenes; quorum inclyta nomen
Gestaque victuris sacrabit Gloria fastis.
Adsis o! Cytherea; in te mea desinit Echo;
Quam modo sylvestrem Tyrrheno in litore, ubi Arnum
Aequorae accipiunt laetanti gurgite Nymphae,
Ausus ego ingenuas Musarum educere ad artes.

Vade retro

Vade porro