Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Boskovic, Ruder (1711-1787) [1734]: Elegiae II et carmen, versio electronica, 456 versus, verborum 3103, ed. Tomislav Duric [genus: poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [boskovic-r-el-2-carm.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
Adria Neptuni iussu, marium omnium, fluviorumque applaudente concilio, in Anconitano portu regiam collocat. Carmen
Aequoreis quae festa diis celebrata, quid omnis Adriaci nuper tractus maris, omnia late Littora festivis resonarint plausibus, altum Ardua qua caelo tollit caput ipsaque pulsans Nubila, ferratis assurgit turribus Ancon, 5 Musa, cane! Atque tuo divina attingere vati Nil verito aequam operi tanto tu suffice venam. Tuque adeo, caelo, tu, qui sublimis ab alto Singula perlustrans oculis, vix diceris ipsum, Dum pompam attoniti aequoream mirantur, et haerent 10 Quadriugi, ignivomum vexisse per aethera currum, Phoebe, ades! Et causas rerum resque ordine pande. Qua sese aequoreas immittens Tybris in undas Circaeum montem Solis prospectat ad ortum, Nobilis in medio portus Neptunia sedes 15 Erigitur. Vasto rex hic Neptunus in antro Sceptra tenet fluviosque omnes, maria omnia nutu Temperat. Huc, ceu saepe solet, sibi subdita ponti Numina ab extremis, edixerat, omnia mundi Finibus ad sese, propria statione relicta, 20 Mox iter arriperent. Summis de rebus agendum. Ergo omnes plebesque deum regesque marini Expediunt sese et Neptunia iussa facessunt. Iamque aderant ambo Oceani. De finibus alter Occiduis vasta Genitor se mole ferebat, 25 Mille trahens secum fluvios quos Gallia gignit, Quos Belga, et toto divisus ab orbe Britannus, Hispanusve bibit, quos Africa littore tellus Australi, sive Occiduo, seu quos America Dives alit. Te, Mosa pater, te, Sequana, teque, 30 O, Thamasis! Nec flaventi Tagus abfuit aureus Gurgite, fluviorum nec rex [ERROR: no reftable :] Undarum mole aequoreis haud regibus impar. Queis comitem sese glaciali frigore torpens Balticus addiderat sinus atque algentia ponti 35 Numina Sarmatici. Aurorae de finibus alter Iapponieis dives, dives Sinensibus undis, Ipse quoque ingentes immensa per aequora turbas Duxerat Euphratem Gangemque et Persica tellus Quotquot alit, quotquot fluvios bibit Indus adustus, 40 Quotquot Arabs, quorumque nigrantia corpora in undis Saepe solet frustra Aetiopum lavisse iuventus. Ad Rubri extremos fines maris, Africa Exiguo qua tractu Asiae cum littora iungit, Ingentem subter tellus curvatur in arcum 45 Atque viam occiduas Eois pandit ad oras Pervia Numinibus. Qua sese ubi turba deorum Effudit Nilo occurens, mox omnia Aegaeique Euxinique et Maeotidos orae Numina procedunt et se venientibus addunt. 50 Urget iter numerosa phalanx ac praepete cursu Italiae in medio Neptuni sistitur antro. Ecce autem et lento tandem Pater Adria gressu Succedit tectis. Illum Padus atque Timavus Subsequitur. Post hos fluviorum nomina mille, 55 Quotquot et Italiae superum latus Illiricosque Pertexunt campos, subeunt. Nec defuit Umbla, Illiricaeque atque Adriaci decus Aequoris ingens. Quam medio genitam vernantis flore iuvente, Exponit mater sinuoso in littore tellus. 60 Illa mare haud ullo defessa labore viarum Ingreditur longoque secans placida aequora tractu, Propellit fluctus dum se pulcherrima nymphis Misceat Adriacis qua turribus ardua cinctam Marmoreis Ragusa attolit ad aethera frontem. 65 Ergo ubi quisque aderat, solio Neptunus ab alto: „O, fidi heroes, regi gratissima vestro Numina! – ait - Propriis quae causae e sedibus omnes Ut vos accirem impulerint advertire mentem, Exponam. Adriacis Italum qua littus ab undis 70 Illiriam contra alluitur, se collibus Ancon Attolens geminis caput inter nubila condit. Regalem, ut cuncti nostris, Rex Adria sedem Fixerat hic olim, quam succedentibus annis Ob varios casus mutare coactus in imas 75 Aequoris ipse sui discedens transtulit oras. Ut redeat dudum multorum vota requirunt. Hoc petit Eridanusque Tybrisque. Hoc ipsa rubenti Ore, licet sileat, magis omnibus expetit Umbla, Aequoreas inter longe pulcherrima nymphas. 80 Misimus ex nostris illuc qui visa referret. Ipse quoque id suadet. Communibus Adria votis Annuit, hac nostra sed nutum expectat ab aula. Ergo nos etiam, nisi si sententia vestra Discrepet, annuimus. Regni sed cura tuendi 85 Cum nos hic teneat, nos, o, nos ire novamque Fas maris Adriaci sedem celebrare faventes. Ite omnes! Nexis et foedera iungite dextris. Tum proprias fuerit cum quisque regressus ad oras, Illuc legatos atque annua munera mittat. 90 Mittat opes. Aderit, quod et inde referre licebit.“ Dixerat. Ingenti sonuerunt omnia plausu. [ERROR: no reftable :] Pjesnik sugerira da se pogleda u zabilješku na kraju pjesme. Tamo, na talijanskom jeziku, objašnjava da se sljedeća tri stiha mogu zamijeniti drugima (
Attamen ingentem quamvis concepit, omnem Tot Divos veritus pressit sub corde dolorem. 95 Iamque omnis Divum se turba ferebat aperto Aequore. Praecedunt alii longo ordine. Primus Agmen agit Padus. Hinc reliqui quos Adria secum Duxerat incedunt. Post hos ipsa Adria utrique Occeano medius. Sequitur quos cetera turba. 100 Ac veluti sudo cum signifer Hesperus axe Emicuit, subeunt rutilantiaque astra suoque Sidera quaeque loco, stupet inscia turba, repente Tot divum facies medio super aethere natas, Sic ibi tot divum tantam tanto ordine pompam 105 Mirantur Driadesque procul nymphaeque locorum Et circum fusi longum delphines in orbem. Finibus illi autem Siculis Aethnaque relicta Irata, securi Scyllae diraeque Harybdis, Littora circumeunt Picenis donec in oris 110 Anconae sesse sinuoso in littore sistunt. Regali hic Divos ornata palatia luxu Excipiunt centumque nitens gemmata collumnis Aula et purpureis longa atria pulchra corallis. At domus interior reges adamante corusca 115 Excipit. Hic dextras iungunt et foedera firmant. Cetera turba deum festivos aequore aperto Exercet ludos. Tritonum longa canoro Agmina dant sonitum lituo nymphaeque choreas Implicitae dextram celebrant et carmina dicunt. 120 Omne sonat late plausu mare. Littoris ora Adriaci ipsa etenim voces percusa remittit. Montibus e summis mirantur Oreades, alto Ipse etenim insuetam cernens ex aethere Phoebus Miratur pompam. Interea stridentibus alis 125 Fama loquax toto sese diffundit Orbis in extremis celebratur finibus Ancon. |
Vade retro
|
Boskovic, Ruder (1711-1787) [1734]: Elegiae II et carmen, versio electronica, 456 versus, verborum 3103, ed. Tomislav Duric [genus: poesis - elegia; poesis - carmen] [numerus verborum] [boskovic-r-el-2-carm.xml].
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.