24.
Anna suae vero sobolis laetissima partu,
Fecundi cui fama uteri, connubia pactae
Cognatae plausere nurus fetuque solutam
Accurrere gravem donis recreare maritam,
Quantumvis animi gaudens legale videret
Non sterili tandem generosa puerpera lecto
Exclusisse probrum. Laetae solacia matri
Sed soboles maiora dabat, cui prodita quondam
Aligeri monito susceptae est gratia natae.
Ut prolem aspexit genetrix, viditque venustae
Frontis ebur collique nives et rubra genarum
Coralia augustumque oris decus atque serenos
Pupillarum orbes lacrymisque madentia nullis
Lumina, ridentem foliis imitantia vernam
Labra rosam, suspensa animo stetit Anna, suaque
Fixa infante parens: tacita mox mente revolvit
Aligeri visi affatus, vultusque puellae
Cum caelo auditis gaudet componere donis.