Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
10.
Hortus erat, divino unus qui consitus hortus Ingenio curaque fuit, mirabile tantae Artis opus. Quo nata recens formataque gazas Intulerat natura suas hominique paratae Hic positus propriaque orbis velut arce locatus Commoditatis apex spatiumque per omne decenter Extensae quae molis erat diffusa bonorum Copia, plantato coniuncta accesserat horto. Quodque omnis tellus tulit, haec tulit omnia tellus. Ver anni mensura fuit, nec vere sub isto Defuit October. Suavi si germine fetas Vidisses ubi stare trabes, gravis illa putasses Autumni dona. Undantes si cernere velles Floris odorati campos, hic Chloride pleni Stabant veris opes, gelidis neque flatibus Arctos Incubuit fervens Lybicis neque solibus aestas. Hic caelum sine nube fuit, sine frigore mitis Aethra, pruinosum gravis infamare Bootem. Hic Zephyri, molles animae placidumque minorum Ventorum, nequiit quod laedere corpora, murmur, Tellurem assueti plantasque fovere virentes, Ridentis fuerant aethrae suspiria venti, Qualis in Hesperium, Titan ubi mergitur, aequor Aura venire solet qualisque aestate serena Advolat optatus maturis messibus aër. Terrori nulla umbra fuit, sed amica sopori Intervalla dabat, suavesque diurna redibant Conciliaturae somnos post otia noctes. Nulla molestorum nimborum incommoda sensit Plena voluptatis regio caeloque ruentes Nescivit pluvias, sed fons Paradison habebat Qui medium largas, omni de parte fluentes Suppeditabat aquas: suus unde est floribus humor Praesensque arboreis aderat radicibus unda. Lympha haec sive mari, ignotis egressa viarum Flexibus, in fontem Paradisi gurgite pleno Surgebat, seu forte prius suscepta profundo Telluris gremio, quod sese immanibus intra Dilatat spatiis et pleno fornice ructat Quod biberat laticemque aperit, qui postea multis Effusus crescit spatiosa in flumina rivis. Scinditur in grandes fluvios fons iste, latentis Ingens uber aquae, vel mamma undantis abyssi, Emittens purum posita salsugine rorem. E rubeis veluti, quae sunt in corpore, venis Feminea elapsus concurrit ad ubera sanguis; Sed lactis candore color propriusque cruoris Mutatur sapor et guttas quas mamma recepit Sanguinis, has dulci variant humore papillae - Non aliter fons iste salo dilapsus abibat Profluus in dulcem placituram faucibus undam. Hanc prata et flores et fetae germine plantae Mansuetumque pecus pictaeque bibêre volucres. Post etiam (ingentis fuerat quae copia fontis) In terrae reliquum se diffusura, quaternis Cursibus exibant collectae in flumina lymphae.
Vicic, Kajetan (?-ante 1700) [1700]: Jesseidos libri XII, editio electronica, 13523 versus, verborum 84448, ed. Gorana Stepanic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [vicic-k-jess.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.