30.
Vitales genetricis adhuc morientia flatus
Viscera captabant illamque Hebraea tenebat
Praesentem tellus: condi[ERROR: no reftable :]929 condi : candi sibi templa petentem
Quando Numantino surgens urbs clara sepulchro,
Cui propria Augustus concessit nomina Caesar,
Hanc simul aspexit: veteris quae gratia facti
Vivit servatque lapis quem pressit, honorem.
Hesperidas Christi siquidem praecepta docenti
Una eademque potens – mirandum! – pluribus horâ
Apparere locis Virgo, dedit ora tueri
Hic sua; marmoreae stantem quam vertice pilae,
Aspexit Zebedeo ortus genitore Iacobus.
Huic etenim oranti fluvialis margine ripae,
Quam Tartessiacis implens fecundat Iberus
Dives aquis, alto vestigia figere saxo
Visa parens (sed quo caeli sub climate caesum
Marmor, adhuc nescit, qui illud caeleste fateri
Gaudet Iber) teretem divinus praeco columnam
Stare videt tollitque oculos saxumque prementem
Calce, stupet MARIAM, geniis cingentibus almam
Caelicolis matrem, cui circumfusus, Eois
Maior erat Phoebi radiis, pro cyclade splendor
Dein sobolis charum sic est affata sodalem:
“En Iacobe mei, Solymis prout ante ferebam,
Polliciti completa fides: potiore novatam
Tellurem cum messe coles, tibi nostra daturum
Lumina promisi: qui te modo sustinet, hic est
Plus reliquis fecundus ager fideique receptae
Virtutisque ferax, mea quem materna fovendum
Suscipiet pietas aderitque ad vota potestas.
Quare age, in hoc ipso, quo me tua lumina cernunt
Stare loco, victura meis altaria sacris
Attolle et mollire domum qua cinge faventes,
Propitiasque meum nomen celebrantibus aras.”
Dixit et ascensu nubis non visa recessit.
Hinc vehemens hac matre calet telluris Iberae
Religio, cui ipsa datum non segnis amorem
Mater, opis vacuo numquam calet imbre referre.