Nec demum vigiles hoc in discrimine pressit
Caietane tuas Syren innoxia curas:
Propitiamque manum quam tu, promptique sodales
Apposuere tui, truncandis ocyus hydrae
Frontibus, aeterna memorat gratissima fama.
24 Ne tamen infestis, facilis plus illa pateret
Orcicolis; proprii perterrita mole pericli
Parthenope, statuit noscendis fraudibus aptos
Haereticis proceres: quorum opportuna potestas,
Vaniloquos, paenaeque metu, certaeque timore
Vindictae, errones sanis arceret ab oris:
Quod Quaesitorum fidei dixere tribunal.
Ursit Iberus idem princeps, ratus ipse Tonanti
Infidos, cives pariter fore regibus ipsis
Infidos: quos suscepti iurata lavacri
Culpat religio; facile accusabit Iberis
Principibus promissa fides: qui fulmina Coeli,
Et castigandis decreta immitia noxis
Tartara vana putat; terreni principis iras
Non minus eludet, credetque impune Monarcham
Fallere, et ultrices tuto irridere secures.
25 Haeresis elatae mentis manifestior index
Est, et paena simul: summis quoque regibus aegre
Subiicitur: subigat praesens nisi perfida terror
Pectora; deberi titulo sibi regia clamant
Sceptra pari: regesque vocant quos rustica duro
Naturae ruditas dedit insudare ligoni:
Dicentes: fuso Christus nam sanguine cunctos
Aequali redimens litro, velut esse sacratos
Vult omnes mystas; dominos sic omnibus ille
Esse dedit reges: libertatemque Redemptor

Quam meruit cunctis, obsistere regibus olim
Depositae fidei, quam vi non iure dedere.
Verborum simili se maiestate tuetur
Haeresis: his Christi maeritorum pessima ludit
Fraudibus interpres: nulli est iniuria regi
Nec pravo Romana fides: vis subdita saevos
Sustinet, ulcisci indocilis sua damna, Nerones.
Haereticis faveat tempus, factoque probabunt
Ius esse in reges: verum est: calet omnibus una
Vera fides, vel nulla fides: hinc discite reges,
Quales expediat regnis adscribere cives.
26 Non ignota loquor: mihi tota Britannia testis:
Gallica sacrilegas ostendunt lilia fraudes;
Pannonici testis praesens est ira Gradivi:
Testis adhuc propria fumans Germania clade;
Et Morini testes, testis Mosa, Moldava testis,
Exitio humani generis, quos haeresis omnes,
In proprios docuit gladiis insurgere reges.
Te primum solii nuper violata Britanni
Profero religio: cuius condigna superbi
Restat adhuc sceleris vindicta: hoc crimine necdum
Coelica sudavit Nemesis: nisi forsitan aequa
Ultio vesanam punit, (non lene flagellum!)
Tam densa verae lucis caligine labem.
Qua tulit hic celsos rabies sectaria reges,
Reginasque fide! Nemesim non desinit aequam
Scotus adhuc clamare cruor: nurus inclyta stirpis
Liligerae, perversa tua Bolenia proles,
Fraude perit; cuius nive candidiora Britannus
Colla, rosae insontis fato demessuit ensis.
Infandum facinus! sed quod docet impia sceptri

Ambitio, haeretici sanie polluta veneni.
27 Quid dicam proprio infidos in principe cives
Sacrilegas foedasse manus? tibi Carole sola
Haeresis, indignum illa Maiestate tribunal
Constituit: quo te regni diademate cinctum
Dixit iniqua reum plebis sententia regem:
Absolvitque scelus; publici cum luce theatri
Regia subiecto cervix data victima ferro.
Haec una haereticas placat satis hostia sectas.
Iam tamen haec memorasse piget: nam quale Britanno
Affulsit solio lumen! novus Anglica Princeps
Sceptra tenet, veteres fidei qui luce ruinas
Impleat, et Tamesi Tyberim Romamque requirat.
Nunc Rex verus erit, regni Caput esse Britanni
Nunc poterit, postquam posuit, Romamque remisit
Spirituale caput. Quae diximus irrita venti
Verba ferant; ardet caelestibus Anglia flammis,
Et formidatas superavit gratia poenas.
28 Adversas abigat regum vigilantia sectas:
Quaeque avido vestrum sistit haeresis ore cruorem
Sentiat oppositas vires: ne credite genti
Quae credit nihil: avertat vis regia Ditis
Praecones, et vera fides Romana triumphet.
Haeresis ardentes ad seditiosa Bohemos
Consilia incendit, decrectatoque benigni
Caesaris imperio, quod supposuere coronae
Regali caput, Arctoae quam postea sensit
Ter duplici lustro tellus Alemana, procellae
Causa fuit, longum sectis pascentibus ignem.
Liligeros fasces, validi diadema Sicambri
Audaci quoties fertus violasse Gradivo

Impia Calvini soboles? sed florida regni
Sceptra inter, puros semper servantia ritus,
Flos Evangelicus securo robore sectas
Terruit oppositas, procerum quas plena favebat
Lerna, coronatas audax hebetare secures.
Romuleo Flos sole calens, plenum unde vigorem
Candoremque trahit: Latiae quoque lacte papillae
Perfusus, Coeli albentem servare pruinam
Felix: et primum Romae lac Virginis ipse,
Tartaream pressit stimulo candoris Erynnim:
Haereticos fidei quantumvis luce Dynastas
Subiicere exemplis fuerit regalibus impos.
Hosce Palatinis si Nupta Valesia taedis
Margaris accitos, connubia laeta cruore
Haeretico signare tulit, (a) cum perdidit uno
Hos populi vindicta die, tamen horrida nullo
Pestis adhuc extincta die: bibit ipse rebellem
Sanguinis infidi, pollutis Sequana ripis
Illuviem, laetusque: isto squallore cucurrit:
Nec tamen est exhausta lues. Rupella momordit
Regia fraena quidem, iusti sed nescia fraeni
Haeresis, indomitum pergit iactare furorem,
Sacratumque uncti caput irritare Monarchae.
Tot rerum post fata, novo fuit iste relictus
Alcidi labor: invictis qui viribus Hydram
Insequitur, iussisque procul regalibus arcet,
Calvinumque premit: iuste accessisse videtur
Debitus iste tuis splendor Ludovice triumphis. (b)

Vade porro