Ergo integrati me Phoebe tumore caloris
Rursus agis? nec Buda satis? nisi carmine nostro
Per bellum VENETIS accederet ardua fastis
NAVPLIA, et invictae caderet sub jura securis?
Sit procul iste furor, properaeque insania Musae,
Hanc mecum siluisse velis, nec carminis atrum
Incompti nubes mala per velamen obumbret
HADRIACI Superis Sydus commune triumphi
Dira pii cultûs vibrans in pectora lucem.
Exaudisne preces? an longo pectus ab oestro
Intumuisse sines? sed cur non integer urges?
Eja veni totus, doctive cacumine montis
Neglecto, dignare tibi sub pectore Pindum
Elegisse meo, quo grandè tumente calescam
Fervidus, ut DOMINOS non vili carmine fasces
-- f16v --
Vox cantet repleta tui, tantisque triumphis
Digna, graves speret sibi conciliasse favores.
Ecce Deum patior longùm fervente per imas
Bacchantem virtute fibras, videorque sub alto
Aethere raptari, subterque revolvere visu
Quidquid in humano ludit Rhamnusia fastu.
Quae, quae multa procul doctâ percussa securi
Aequoreis natat arbor aquis, et lata solutis
Includit votis meliores carbasus Austros?
Qui LEO vexillis tumidas arrectus in auras
Se ciet ad pugnam, caudâque in bella lacessit,
Terrificatque simul tacitis rugitibus hostes?
Iam mihi visa patent, cerno (quasi torta protervae
Licia compererim Lachesis) tibi Bosphore damno
Has classes sulcare salum, plausuque recenti
Caeruleis junctam per amoena sororibus Hellen
Gaudia, cognatae veluti Pegasaea carinae
Vela putet Scythici tendentis ad ostia Phasis.
Oppositus Phrygio votis gratatur Abydo
Sextos herae, nec amat sortem invidisse sodalis,
Ad quem Nympha pedum sociae commixta catervae
Adsilit anfractu laetas ductura choreas.
Iam ratus ordo deis VENETAS victore carinas
Per famuli properare vadi spumantia rostro
Caerula, quâ circum resonam Proconesson anhelis
Fluctibus unda furit, streperisque Propontida Nereus
Torvet aquis, quâque alta suas Maeotis amicat
Euxino spumas, quâ multa cacuminat aequor
-- f17 --
Ira Noti Syriae, Cypronque redire volentes
Innocuos vellet turbâsse rebellis Amores.
Non desit coeptis solitus labor, astra secundis
Motibus orsa regnet, facilis primordia fati
Pandit adempta trucis ditioni NAVPLIA Thraces.
Conspicio fractae minui coeuntia Lunae
Cornua, et attonitum multo pallore vagari
Haemoniûm super ora metum, declinat ad enses
Perculsis rabies, et desertore furoris
Enerves animo, totoque pavore vacillant.
Vt per aperta feri quando discrimina ponti
Nauta resumit iter, nubes hiberna repente
Si tegit axe diem, subitâque per aequora nocte
Vmbra coit, super ora novae natat aemula cerae
Pallor, et horrendae ceu visis Gorgonos hydris,
Friget hyems animo, trepidosque ferocit in artus.
Fama volucris enim Thracum lymphata per urbes
Insilit huc illuc, ingensque frequentibus alis
Obscurat latè, multoque sonore penates
Odrysios motore gravis formidinis urget.
Horror atrox fera corda subit, discuntque furorem
Deposuisse minae, latè docuere timeri
Vindicis arma DVCIS, Famae quae vecta per alas
Attremit hostilis vix hausto nomine miles.
Sic cum plena latrat crinitis frugibus arva
Sirius, et Calabros populator anhelat in agros,
Perculsis longùm cirri inclinatur aristis.
Quin et longinquas multus timor efferat urbes,
-- f17v --
Prosternitque viros, et moeror acerbus in omnem
Irrupit vulgum, saevoque a principe vellet
Dissentire fremens, nec atrocem audire furorem
Ampliùs immitis, diraeque tyrannidos oestrum.
Attoniti sua fata tremunt, multisque ruinae,
Et consanguineae rupêre silentia mortes,
Confunduntque simul per multa taedia questus.
Sic populus modulator apum, dum floribus alis
Omnibus insultat, tenerum viridante smaragdo
Gramen ubi prati Majus depingit Apelles,
Conclamat sermone suo, sed inepta susurri
Vox salit, et notam non percipit Hybla loquelam.
Vivat io! favet alma piis Victoria fato
Conciliata suo, dubitataque moenia vidit
NAVPLIAE, obarmatam VENETI doctura Senatûs
Signa pati Creten, Asiaeque potentis in urbes
Immissura togam, Hadriacasque per arma secures.
Haec sortis momenta dabit, majoraque longè
Spe tacitâ, pejore suos de more lapillo
Signabit lapsura dies in singula Thrace
Tempora, nec terrâ, pelagoque potentis amicâ
Fortunae statura rotâ, sed ab orbe voluto
Lapsa suas VENETIS submittet fascibus urbes.
HAEC asserta recens tumet incrementa futuris
Se multâ sibi devictâ dare turre triumphis.
Qualis in aestivas primo stridore favillae
Ignis ubi messes abit, in majora recursat
Detrimenta repens, longique furoris in irâ
-- f18 --
Effraeni latè per agros populatur aristas.
Iam diri parvos ritûs Pelopëides annos
Relligione negant, sed amant fovisse verendo
Patribus antiquis laudato in Numina cultu.
Quin et sacrilegi decus exitiale Machonis
Occidit, ast longùm numeroso festa vaporat
Thure dies Superis, et pasta decenter honoro
Cera micare tumet meritis altaribus igne.
Vlterius ne rapta dole tibi jura per urbes
Fraudibus armatis Venetvm Respvblica Patrvm,
Hac Deus arte probat dilectare arbitria gentis,
Vt lapsu fautore levet, majusque sequatur
Tentatae post damna decus, nec ut ordine primo
Stet, sed inexhaustos melior consurgat in annos.
Qualis ab insanae rabie percursa procellae,
Cum ratis imbriferae patitur per caerula sydus
Pliados, aut saevo quando metitur in ense
Semet inhumanum pluvialis Orionis astrum,
Fluctuat, ast tumulo decimae cum restitit undae,
Et laetum micuit Ledaea propago per ignem,
Commotos rostro victrix consurgit in aestus,
Vt videatur aquas, et claustra lacessere dirae
Aeoliae, natasque die languente tenebras.
Cernis ut ingentes tua Fama decentibus alis
Emicet in caelos, et Amyclis nota coruscâ
Numina luce premat, quando pallente magistro,
Fulgidior solito fratrum micat ignis ab astro
Exanimem rutilus mox descensurus in alnum.
-- f18v --
O, quas conspicies bellaci in pulvere caedes!
Quanta videbis ovans Scythicarum funera matrum!
Cum LEO grandè tuus longis rugitibus Haemum
Terrebit victor, pontumque rubere cruore
Gestiet, et Geticis cumulabit mortibus agros.
Nunc age Fama prior classes Edonidas igne
HADRIACO per saecla refer, refer ense tot acta
Agmina, cum tremeret pavidis ad Echinadas undis,
Et caput attonitum tanti stridore fragoris
Conderet undisoni sub mole Tridentifer aestûs,
Nerëidumque imas peteret timor anxius algas;
Nunc primus decrescet honos, et habebis in aevum
Quod latè laudabis opus, propensa supremum
Numina in excidium Scythici cognosce tyranni.
Cernis ut alta suo tot in urbes NAVPLIA casu
Immittit rapidi latè documenta timoris.
Ac velut Hircanae cum turbida tigridis errat
Lata per arva fames, multae si fortè juvencae
Obruit intuitum, trepidas timor incitus urget
Saeva cui primùm noceant jejunia tergo.
Trux vel ubi rabido longùm super aëra Typhon
Crine rubet, latis dirum pavet omnis in undis
Nauta jubar, timidusque fero sub lumine pendet
In quas ille priùs velit insanire carinas.
Quid tria facundi miratae saecula regis
Iam memorem momenta Pyli? quid bella Methones?
Et tua vicinas dirùm per damna Corone
Thespiadas turbasse dolens? dum dives equorum,
-- f19 --
Et celebris magno sacra per quinquennia ludi
Elis amica Iovi latè sua fata remotas
Apparat Ismariis in apertas fascibus urbes
Commisisse feri velut aspera semina belli.
Has tandem Scythicis tribuere minacia fastis
Fata vices, VENETIS ut succrescente sub armis
Morte virum, rabie pectus disrumpat anhelum
Ductor atrox, domitas viduari civibus urbes,
Atque fremens famulis patrium stagnare cruorem
Finibus, et lapsas procumbere tecta per aedes.
Prô quae funesti per fessa volumina rivi
Exanimata truci mucrone cadavera motu
Corniger Hebre vehes! prô quanta rotabis apertum
In mare scuta simul, simul arma tonantia Thracum!
Qualis non Simöis casurae ad moenia Troiae
Purpureis devolvit aquis, dum saevus Achillis
Hinc furor in Teucros, in Achivos Hectoris illinc
Ingruit, inque vices crasso vada fuscat uterque
Sanguine, et abscissis magis aggerat artubus amnem.
Dirae Nauta Stygos remo tot anhelus in Vmbras
Cessanti vix sufficiet, vix cymba labore
Victa sub alterius lassum confinia ripae
Sistet iter vectura truces Minois ad urnam,
Vix duraturas in fila secanda furentes
Cum Parcas lassabit atrox per funera forfex,
Manibus inque imis Thrace succisa queretur.
Mars pro gente suâ praeviso obsistere bello
Se non posse fremit, per tanta immota vetari
-- f19v --
Ingemit, et caro querulus discedit ab Haemo.
Haec animum Phoebi longè lymphante tumultu
Fas cecinisse mihi, nec amicae stamina Clothûs
Per fulvam, sit certa fides, modò visa furenti
Dependere colum, patitur siluisse voluptas,
Et simul hoc ipsum moto deus ursit in oestro.
Et quis ab eventu, nullo nisi Apolline fretus,
Non fureret VENETIS bona per praesagia carmen
Classibus, et multae non spargeret agmina lauri
Augurio? quam crista DVCIS, quam militis hasta,
Et simul HADRIACAE gestent in pace secures.
Cesset in Herculei numerosâ laude lacerti
Monstrorum domitoris opus, Lernamque nocenti
Exemptam laetus funesti horrore veneni
Arcas, et insano saliisse furore vetustas.
Sint conficta procul, nec tantae debita famae
Sit procul et virtus, fractumque nec amnis Acarnan
Naïadum cornu sacris det, ut illud odori
Veris, et Autumni cumulent multiplice foetu.
Ecce recens veris tellus Pelopëia monstris
HADRIACI per tela DVCIS purgata benigno
Aëre perfruitur tanti secura veneni.
Quin etiam Odrysii circumolua fella Draconis
Detumuere minas, victores terga per ictus
Saucius, obsessas jamdudum lethifer oras
Deserit, Hebre, tuum VENETO casurus ad amnem
Vulnere, Saturni posituro in saecula Mundum.
Adde quod infestae per idonea praelia Lunae
-- f20 --
Iam cecidit cornutus apex, quem nulla capessat
Näias, Autumni sed honore, suique replere
Veris ament Musae, MAVROCOENIque triumphi
Ad pompam nisae facunda in carmina gestent.
Ad te, SVMME Ducum, irreparabilis aemule Martis,
Dirus Hyperboreae cum cladis anhelat amore,
Quàm laetus sibi portat equus, longùmque minaci
Erectus cervice fremit, rabidisque furentes
Fert gyris oculos, in quas nunc hinniat urbes.
Tuque priore ferae veluti nil pulvere pugnae
Fessus adhuc, pavido rursus promitteris hosti
Turbidus, inque Scythas post bella nocentior ardes.
Ceu quando Tellus iuratâ in Sydera prole
Arma tulit, toto connisi sanguine Martis
Non primi fervore manus certaminis haesit,
Sed tumidis per agros oculis ad praelia saevos
Terrigenas quaerebat atrox, et damna novabat.
Iam mea fila tuâ melius virtute sonarent,
Non solito de more quidem, nec Apolline solo,
Sed simul ingenti cupidae conamine Musae,
Ast fessus tandem nostro sub corde rebellat
Commoto jam jamque deus moriturus in oestro.
