Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
Portugalliae Regum, et aliquot insignium Hispaniae urbium nomina singula singulis
distichis inclusa. ad Andream
Ad eundem.
Nos regalibus optimo dierum Promissum tibi mittimus libellum. At tu versiculos cane, remittas. Sint licet lepidi, et nimis venusti. Ni vis, ut volitent truces Iambi. Si sextariolum senis Falerni, Aut plenam puer adserat lagenam. O quam magnificum, atque liberalem Dicent te madidae meae camaene.
XIIX. PORTUGALLIAE REGES.
Alfonsus I.
Hungarus, an Gallus, non constat, at acer in armis Primus apud nostros regnat Alonsus avos. Hic Alfonsus impudice matri adhibita custodia compedes iniecit: illa vero
non vane imprecata est. In proelio
Sancius I.
Excipit imperium maturo Sancius aevo. Non fuit invicto degener ille patri.
Alfonsus II.
Alter Alonsus adest, cuius Mavortia facta Arguat invicta Sylvia capta manu. Sub hoc Rege tandem expulsis Arabibus debellatum in Algarbiis Lusitanicarum rerum scriptores tradunt.
Sancius II.
Tardior ingenio, sed cultor Sancius aequi Germanique minas, fugit, et exul obit. Praeclarum me Hercule, et memoria dignum facinus sub hoc Sancio contigisse traditur, quod ego ita narrabo, magis ut aliis accurate scribendi materiam subiiciam, quam quod me tantam rem Stylo consequi posse sperem; id in hunc modum habet. Sancius Rex Alfonso fratri cum hostilibus copiis adventanti imparem se teneri constabat, consulto
abstinet. Fuit illa obsidio longa, et plena periculi, plena laboris: iamque res a turpi
solutione parum aberat, cum nuncius de Sancii obitu in castra adfertur, primum dubius,
et sine auctore, mox devolutum est, salva fide
tradam? hic cum
Alfonsus
Quid non regnandi cogat malesuada libido? Sceptra manu pulsi fratris Alonsus habet.
Dionysius.
It visurum avum Dionysius ille nepoti
Remisit illi homagium, quod ad eam diem Lusitani reges Castellanis praestabant.
Alfonsus IIII.
Baetica pugnantem Mellaria vidit Alonsum, Dum caderent magni Miramolinis opes.
Petrus cognomento crudelis.
Errat, qui Petrum crudelem nominat, ultor Acrior occisae coniugis ille fuit.
SCHOLIUM.
Hagnesam Castriam intelligit suavissimi oris Puellam, quae cum a Petro Portugalliae Infante matronae loco habetur, iussu regis interfecta est. Petrus vero iam rex, nefarii consilii auctores severissime punivit, inde crudelis cognomen adeptus.
Fernandus.
Cinxit Ulyssaeam Fernandus moenibus urbem. Stabat opus, necdum septima messis erat.
Ioannes I.
Salve invicte Heros regem qui vincis Iberum. Cogis et effusae tradere terga fugae.
Adoardus.
Invida mors coeptis Adoardi strinxerat arcum. Arcus et, heu, regi pestifer ille fuit.
SCHOLIUM.
Decessit pestilentia, dum litteras ab urbe Olyssippone, ubi ea lues grassabatur, allatas temere resignat, quod ne cui mirum videri possit,
referam, quod puer a maioribus natu accepi. Muliercula e faece Hispalensi (nomen
non traditur) filii
Alfonsus V.
Quae iuvenem bellis ornat fortuna secundis, Haec eadem Alfonsi deserit arma senis.
Ioannes II.
Clarus Ioannes, et bello, et pace furentes Arte socrus (eheu) pocula dira bibit,
SCHOLIUM.
Decessit potionatus a Beatrice socru, cuius generum filiumque proditionis reos, securi percusserat.
Emanuel.
Rege sub hoc fines Orientis, et avia Gangis Hostia ab Occiduo littore Gama petit.
Ioannes
Rex, quo nemo magis populum dilexit, et in quem Non potuit populi crescere maior amor. Sub hoc rege iussu patris, adolescens vixdum xiix. annum egressus, id quod non sine lachrymis scribo, Et patriae fines, et dulcia rura reliqui. an. 1535.
Sebastianus.
At cadit infaelix adverso Marte Sebastus, Ferreus est, lachrymas qui cohibere potest.
Phillipus Hispaniae Monarcha.
Quod neque Sol vidit, neque quisquam crederet, unus Hesperia in magna sceptra Philippus habet.
Idem.
Post deploratas clades, et Regis et (heu) iuvenis funera Daverii. Illuxit terris signum caeleste Philippus. Et tulit accisis Austria rebus opem.
Pir, Didak (1517 – 1599) [1596]: Cato minor, sive disticha moralia, versio electronica, versus 5366, verborum 40443, ed. Neven Jovanovic [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma; poesis - ode] [numerus verborum] [didacus-p-cato.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.