Voluit furente sic fame illam confici.
Liv: Ecquis virorum dura finxit pectora,
Ut ista pressis intuantur lacrymis?
Sed nimis atrox est hic meus prae ceteris:
Ubere, quod aiunt, educatus tygridis
Silices anhelo et saxa gestans pectore
Superat Neronis saeviens truculentiam
Tyberiique gladium abunde sanguinarium:
Mage vis virorum est in viros tolerabilis.
Nam quis virorum saeviit ita in virgines,
Nisi ille potus Biberius ut in coniugem?
Quod et mihi metuo cordis exemplum feri.
Humanitatis qui viam excessit semel,
Atrocitatis fertur in probrum avius.
Semel ausus istud, maius attentat nefas,
Et mens reverti post scelus tantum nequit.
Por: Proclive trahit in alterum prius nefas,
Sed quum deorum cultus atrocem facit,

Pietas in ipsa grandis est saevitie. 1100] H 958 : sanguinefflueret A. 1124] H 982 : ausus est istud A. 1097–137] H 955–995. 1097–112] B 1435–41; C 1531–44. 1103 vis verberum] Sen. Phaedr. 884 Verberum vis; C 1394. 1104] Verg. Aen. 6,734 clausae tenebris et carcere caeco; Sen. Ag. 988 abstrusa caeco carcere; Verg. georg. 4,438 vix defessa senem passus componere membra. 1109sq.] B 1452sq. 1111] Manil. 5,220 et 5,537 pectora finget. 1114] Verg. Aen. 4,367 Hyrcanaeque admorunt ubera tigres. 1115] E.g. Octavia 779 quid portat pectore anhelo? 1119] C 1545. 1127–132] C 1547–52.
Liv: Non esse gratum mitibus superis potest,
Punire sontem quamlibet severius.
Adhaec sophistas illa vicit disserens.
Si iusta caussa traxit in sententiam,
Debuit in illam saevus animadvertere?
Plus illa, credo, turba philosophantium
Discernit, iste quam meus coniunx rudis.
Por: Visemus ipsam clam remoto Caesare
Et teste nullo, ne quis istud deferat.
Eho, tribune, adesdum! Aci: Princeps inclyte,
Adsum, celer, quod iusseris, perfecero.
Por: En hoc tibi capesse iam marsupium,
Pecuniis auroque fulvo turgidum!
Quo praesidi custodibusque carceris
Persuadeas, nobis aditus ad virginem ut
Pateat datam nuperrime in custodiam.
Aci: Factum puta, princeps! Facile hoc ariete ego

Cunctas fores ergastuli expugnavero:
Splendore nummi capti namque milites
Omnes seras parati erunt recludere.
Viam aperiam. Quod si placet, post paululum
Praeeuntis ut sequare licet vestigia.
Liv: Gratum est. Sed istis pectoris custodibus
Ausim vel arcanum omne fidis credere.
Videte, ne quid hinc foras, quod gessimus,
Eliminetis: os sit arcani tenax!
Mel: Domina, priusquam, quod tacendum praecipis,
Perfida revelem, vita tolletur mihi!
Cla: Si incontinentis plectra linguae tinniant,
Secreta quae vis nemini nota amplius,
Ego prius hanc fibris ab ipsis exeram!
Liv: Sat est! Lucernam praefer istuc, Claudia,
Offendat atro ne specu incertus gradus!
Tu post, Melite, ne quis occupet, vide!
Cla: Non hic lucerna clarus indiget locus,

Relucet intus obstupenda claritas.
Non Phoebus axe clariore splendicat.
Non audis una concinentium melos?
Mortalis haud est ista, sed vox caelitum. 1145] facile ego hoc ariete A. 1136sq.] B 1458sq. 1140–48] B 1469–75. 1151–1242] H 996–1087. 1153–56] C 1564–67. 1153–58] B 1460–65. – foras ... eliminetis] Hor. epist. 1,5,24sq. ne fidos inter amicos / sit qui dicta foras eliminet. 1160–62] B 1478–80; C 1570. 1163sq.] B 1483sq.
Liv: Quod istud omen, unde voces cantuum?
Non hic, ut ante rebar, est luctus miser,
Sed laeta requies dulcis et melodia.
Quid cerno? Vultus penitus usque caelitum!
Por: Spectemus intro curiosi, quid gerant!