VINCTUS, pro captivo interdum ponitur, aut inexcerato. Isaiae 14, Vinctis suis non apernit carcerem. [?: D- ] vinctorum vocatur carcer, Iudic. 16. Et ligaverunt eum compedibus, et molebat in domo vinctorum. Eccl. 4, Quoniam e domo vinctorum egreditur aliquis ad reguum: id est, accidit saepe, ut qui antea fuit captivus et in carceratus, non tantum liberetur, sed etiam ad regnum promoveatur. Congregatio vinctorum. Isaiae 24, Et congregabuntur congregatione vinctorum in carcere, claudenturque in carcere. id est, congregabuntur in unum locum, perinde ac vincti et facinorosi in unum carcerem colliguntur. Loquitur ibi propheta de extremo impiorum iudicio. Vincti spei dicuntur ii, qui habent spem liberationis, quique de salute non plane desperarunt. Nam alii sunt vincti quibus nulla est spes aut redemptio, qui sunt Vincti mortis: Zach. 9. Convertimini ad munitionem [?: -cti ] spei sive expectationis. id est, qui speratis aut quaeritis salutem, confugite ad Christum. Sic non solum ex ista tetra captivitate liberabimini, sed etiam in tutissivam munitionem transferemini. Paulus se vocat vinctum Christi, Ephes. 3. 2. Timoth. 1, et in epistola ad Philemonem: quo vult indicare, se propter Christum eiusque veram religionem vinctum captivatumque esse. Et Eph. 4, Vinctum in Domino. Idem Act. 20 dicit, se esse vinctum spiritu: id est, ita Spiritus sancti efficaci persuasione ac motione ad illam profectionem versus Ierosolymam impulsum, ac si aliquis vinctus aliquo traheretur, ut non posset libere, quo vellet, proficisci: sed eo ire cogeretur, quo traheretur.