Dudic, AndrijaDionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560]: De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete, Verborum 18906, ed. Petra Sostaric [genus: prosa - epistula; prosa - versio] [numerus verborum] [dudic-a-thucydid.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
Hoc est: [Corcyrenses vero, ubi inimicas discedentes, et Atticas naves adventantes
sensere, in urbem Messenios, qui prius extra erant, inducunt, navibusque, quas
expleverant, iussis Hyllaicum adire portum, dum circumvehuntur, siquem hostium nacti
essent, occidebant. illis vero quibus ut in naves ingrederentur persuaserant,
eiectis, abierunt; atque in Iunonis templum delati, cum ex supplicibus circiter
triginta, ut iudicium subirent, persuasissent, omnes morte damnarunt. quae cum ceteri
supplices vidissent, qui persuasi non fuerant, in eodem se fano mutuo interemerunt;
quidam se ex arboribus laqueis suspenderunt: omnes, ut cuique licuit, sibi mortem
consciverunt. Corcyrensesque septem intra dies, quibus Eurymedon cum sexaginta
navibus est commoratus, quos ex suis inimicos suspicarentur, occiderunt; crimini
dantes, quod statum popularem dissolverent. quidam etiam ob privatas inimicitias;
quidam et a debitoribus, creditarum pecuniarum caussa, interfecti. nullum denique
mortis genus non visebatur: nec fieri quidquam in huiusmodi casu solet, quod tum non
evenerit; immo vero maiora etiam contigerunt. nam pater filium trucidabat:
abstractique a templis supplices, ad ea ipsa necabantur. quidam etiam in Bacchi
templo aedificiis circumsepti, in eo mortem obierunt. eo usque cruenta haec seditio
processit; ob id quoque visa maior, quod prima haec apud eos exstitit. nam postea in
omni prope Graecia grassata est, ubique factionibus exortis, cum ii qui in populo
essent principes, Athenienses; optimates vero, Lacedaemonios accerserent]. Quae vero
his adiungit, perplexa sunt, atque eiusmodi quae non facile percipi possint, quaeque
figurarum nexus quosdam, soloecismis similes, aliaque eius generis non pauca habent:
quorum nec illa aetate, neque vero post, cum maxime civilis floreret eloquentia et
dicendi vis, ullus erat usus. atque ea nunc ostendam.
ἐστασίαζέ τε οὖν τὰ τῶν πόλεων, καὶ τὰ ἐφυστερίζοντά που πύστει τῶν
προγενομένων πολὺ ἐπέφερε τὴν ὑπερβολὴν τοῦ καινοῦσθαι τὰς διανοίας τῶν τ’
ἐπιχειρήσεων περιτεχνήσει καὶ τῶν τιμωριῶν ἀτοπίᾳ.
Dudic, AndrijaDionysius Halicarnassensis (1533-1589) [1560]: De Thucydidis historia iudicium... A. Duditio interprete, Verborum 18906, ed. Petra Sostaric [genus: prosa - epistula; prosa - versio] [numerus verborum] [dudic-a-thucydid.xml].
|