DIALOGUS AMATORIUS
IUVENIS AD VIRGINEM
Unde tibi haec mea lux accessit lucida lampas
Fulgurat ex oculis quae velut aethra tuis?
Unde superciliis hebenum tibi? crinibus aurum?
Unde recens patula fronte resedit ebur?
Unde tibi haec roseis haerent coralia labris?
Insitus hic teneris est rubor unde genis?
Unde tibi haec duplici, quae format in ordine dentes,
Candidior prima candida gemma nive?
Unde tuum poliunt levissima marmora pectus?
Unde tuo turgent aurea mala sinu?
Unde hic rarus odor, quem spirat anhelitus? unde est,
Qui fluit hic dulci dulcis ab ore favus?
Unde tibi parta est haec denique gratia formae?
Hic decor? hae Veneres? hi (mea vita) sales?

VIRGO
Solis Amor radios, necnon duo sydera coelo
Detulit Arctoo sydera iuncta polo,
Aethyopum sylvis hebenum decerpsit, et aurum
Gangis, et auriferi legit ab amne Tagi.
Eruit a Siculo coralia rubra profundo:
Additur hic rubri lucida concha maris.
Hesperides illi sua poma dedere, suumque
Mel dedit Hibla, Paros marmor, et Indus ebur.
Mille peregrinos Panchaia misit odores,
Nec poestana suas non dedit ora Rosas:
Gratia cum geminus sua dona sororibus illi
Cuncta dedit; Veneres, et Venus ipsa suas.
Haec oculis, haec dona genis, haec dona labellis,
Inque superciliis abdidit ille meis.
His mihi delitiis, frontemque sinumque comasque
Imbuit , his totam me decoravit Amor.

IUVENIS.
Redde iubar Soli, coelo sua sydera, sylvis
Poma, hebenumque suis, et sua dona mari.
Redde aurum fluviis, et odores redde Sabaeis,
Redde suum propriis marmor, eburque locis.
Redde rosas campis: et apes sua mella resumant:
Tu quoque, quod dederas gratias rursus, habe;
Redde suas Veneri veneres; sua munera Amori:
Et tibi residuum dic mihi numquid erit?

VIRGO
Omnia quum dedero, quumque omnia munera reddam,
Me quibus insignit, me quibus ornat amor,
Fortis adhuc superest medio sub pectore Gorgo;
Non puer hanc Veneris, non Venus ipsa dedit.
Uno eodem partu mecum fuit edita; mecum
Vivit, et extremos est subitura rogos.
Haec mihi lascivas abigit de pectore curas,
Nullus ut introeat in mea corda calor.
Haec mihi sola sat est, ne vincar ab hostibus ullis;
Et tutam feritas me mea sola facit.

IUVENIS
Haec igitur bona, quae mihi tam formosa videntur,
Nec tua; nec longos sunt habitura dies:
At tua, at assiduos tecum mansura per annos,
Gorgonea feritas non feritate minor.
Quid faciam infoelix, si quod iuvat, est breve munus
Alterius; proprium, quod nocet, illud habes?

VIRGO
Scilicet, ut caeca solvens caligine mentem
Non bona, quae fugiunt, sed bona mentis ames;
Est breve forma bonum, sed mens formosa perenne,
Authori similis permanet ipsa suo.
Sic tibi mitis erit, quae nunc riget aspera Gorgo;
Et nostro poteris semper amore frui.

IUVENIS
Ite cupidineae nostro de pectore curae,
Et procul insanus mente recedat Amor.
Hoc aurum, has gemmas, hoc mel, hos denique flores,
Quicquid erat, stultus quo capiebar amans,
Has ego delitias animi ceu signa putabo;
Et velut in speculo mentis amore fruar.