Iacobi Boni Racusaei Hierarchiae tertiae Chorus .VIII. / Archangeli Deo Spiritui Sancto dicatus / qui Pastor inscribitur.
Hinc animaduertit turbas sua castra sequentes
In quascunque uias ibant, has sternere passim
Corpora sub diuo, sub aperto sydere Iesus.
Non aliter quam quum ballantum sole calenti
Procubuere greges uiridi per gramina campo.
Quo Pastore carent, hunc uotis omnibus optant,
Qui sua iam tutis componat ouilia septis,
Et multo uarios educat ab ubere foetus.
Ingemuit cura populi miseratus egentis,
Hinc coecum duodena suae data signa diei
Euocat in speculam, et secum tulit arduus alto
Secessu montis summoque in uertice sedit.
Sic inter medius socia cingente corona
Incipit, et summo fonteis emisit ab alueo,
Oreque diuinos effudit pectoris imbres.
Horrea multa uacant, et plurima messis inundat,
Oppido ad hanc paucos opus et labor utilis urget.
Pinguis enim multis ut inhorruit uber aristis,
Rara manus, paucos exercent arua colonos.
Ipse pater, cuius nutu stat messis, et omnis
Floret ager, uoti animi, precibusque uocandus,
Vt noua demessas componat in horrea fruges.
Vos autem me nunc firmas appraendite uires,
Donaque thesauris haurite suprema beatis.
Pellite tartareas acies obsessa nefandis
Castra satellitibus solo hoc euincite uerbo,
Quo tremit omne nemus, cuius stat terra, fretumque
Imperio paret, diuumque aeterna potestas.
Hoc obiter morbos euellite funditus omnes,
Et noua purgatis infundite lumina monstris.
Ite, sed hoc duplices, binique intendite bellum.
Namque trahunt gemini melius cita plaustra iugales
Bina manu fortes uictrici hastilia iactant. page
Promite fulmineo uolucres ex ore sagittas,
Duraque corda uirum telis configite acutis,
Mollia sydereis praecordiaque urite flammis,
Et date nube noua terris sitientibus imbres,
Quum concreta situ tellus sua germina fundet
Morbida, rore sacro sanate, atque igne supremo.
Ite mei fontes, emissaque flumina, primus
Sentiat orbis aquas Iudaea per arua sonantes,
Gentibus haud aliena suis his terra madescat,
Neu fluat Azotus, neu qua perfundat Ioppem.
Ah mea ne patriae pereant armenta uidentis.
Ite uagos reuocate greges, et claudite septis.
Dicite pastores noua cantica, dicite Coeli
Limina panduntur, terris noua regna patescunt.
Quisquis adhaec ueniet mancus, seu debilis, illum
Curate, ut uestro capiat de robore robur.
Quin animis resoluta suos in corpora sensus
Reddite, quas opus est reuocantes funere uitas.
Et quas putris agit sanies radice lychenas
Extirpate, malum grauis immedicabile leprae,
Ne quis hiet precium, neu poscat munus habendum,
Quin immo gratis, gratis accaepta referte.
Quos praecium Coelo haud effabile, munera summo
Summa manent, omnis praediuite copia cornu,
Haud opus est terris, ideo ne cingat auaro
Baltheus argento, fuluum neu ponderet aurum,
Neu teneat grauidam Zona pendente crumenam.
Quum uos mellifluo saturet sapientia uerbo,
Et spes intus alat penus optima, coetera uobis
Sponte fluent alto, nam uitae prouida uita est.
Non seruare cibos in cras, aut ferre necesse est,
Aut duplices tunicent ut fortia corpora pallae.
Aspera quin etiam caligis dare crura pudebit,
Sat crepidis, foedet ne terrae iniuria planras plantas .
Nec baculo fulcire decet, sed robore fortes
Et uirtute uiros, operum cultoribus omnis
Ars fauet, et ratio, uictus quoque debita merces.
Aura salutantum populariter omnis abesto.
Festinate uiri, nec in obuia sistite finis
Vertere pingue solum, et fractis dare semina glebis. page
Oppida tum quae uos, quae uos castella fouebunt,
Optimus urbis erit uobis dignissimus hospes.
Et quascuncque domos opus est intrate, benigna
Pace salutantes, super has pax alma quiescet.
Sin indigna domus, tum uos penes illa manebit,
Quosque cibos ponent, et pocula, sumite uobis,
Hospitio, nec uos alio migrare decebit.
Oppida, sed quae uos, quae uos castella, domusque
Respuet, exicutient animis, et ab aure repellent,
Inde exite procul. Soleas, excussaque in illos
Puluerulenta pedum uestrorum soluite uincla.
Nam quum summa dies, et finis sole supremo
Horrendum examen statuet sub iudice summo,
Detestanda minus Sodomae urbs infanda futura est,
Quamuis mersa maris tenebroso in gurgite fumet,
Quam tellus, de qua nulla emolumenta tulistis,
Puluis nec pedibus uestris damnatus adhaesit.
Talibus ite uiri quaecunque in bella sub armis.[ERROR: no reftable :]❦
Vos ego tutus ago, mea uos uictoria mittit,
Sistit et in medio saeuorum marte luporum,
Lanigeras ut oues uictricia bella gerentes,
Namque suo coeunt centro, ut certamine uincant
Innocuo, quamuis rabies fremat effera circum.
Sed nec oues tantum innocuas praestare necesse est,
Sit quoque saeuorum prudentia nota colubrum,
Qui spiris clipeata suis capita abdita condunt,
Et uiridem instaurant exuta pelle iuuentam,
Solis amant radios, et lumina sole resumunt.
Candida simplicitas niueae nec inepta columbae,
Illa sedet ramo, uitreique ad fluminis undam
Insidias caute speculatur, et oscula blando
Intentat uultu charo sociata iugali.
Hei malus humano cataphratus corpore Daemon
Arma mouet uiolenta dolis, et fraude, cauete,
Talia tartareus trahit in uos agmina Mauros,
Concilio infando uos haecin funera tradent
Impia, consessu uobis et caesa profano
Membra flagellabunt, hinc uos ad regia ducent
Limina me propter, causas, et foedera uestro
Testanda interitu, et totum celebranda per orbem. page
Quum uero uis haec regum uexabit in alta
Atria uos, intus ne quid mens ante uolutet,
Quo ratio sermone cluat, quoue ordine dicat.
Quaelibet hora sui dat temporis interuallum.
Sed quid quaeque ferat mens est ignara futuri,
Ipse adero uobis, facunda ipse ora mouebo,
Frater erit fratris, natusque in fata parentis
Proditor, afficient natos et morte parentes,
Nostra profanatis insensa ob numina terris.
Tempestas odiis in uos bacchata tonabit.
Vltima quemque dies, finis sua quemque coronat,
Et qui condit opus, uitamque agit usque seueram, I
Huic sua fine salus ueniet suprema beato.
Circuet infesto quum uos urbs illa tumultu
Iusta im perfectos fuga ducat ad altera longe
Moenia, ut Aegypto quondam mihi nacta latebra est.
Oppida Iudaeae nimirum haud omnia passim
Vestrorum calcanda pedum uestigia sument,
Donec ego ueniam, uos et mea regna nouabo.
Haereat hoc animis exemplar pro duce miles
Fortis init, fortique cliens pro principe bellum,
Sub sapiente grauis discit doctore Theocles,
Contenditque suis maiorum aequare labores.
Nonne sub oeconomo domus est? hanc pascit abunde
Ipse, suis si dat famulis quibus utitur escas.
Est fatur opprobris, est Belzebut ipse uocatus
At super haec animi stat iusto examine recti,
A capite ipsa suis fluat ut uictoria membris.
Scilicet et ueniet fine exuperabile tempus,
Nudatae stabunt manifesta ad lumina mentes
Omnibus ut populis abscondita quaeque patescant,
Hoc data cuique fluet iustissima iudice merces.
Quae mea dicta modo caligo inuoluit opaca,
Elicit orta dies, ea uos in luce futura
Dicite quum ueniet firmum de numine robur.
Et mea quae in uestras modo uox infunditur aures,
Profluat ut magnis effusus nubibus imber.
Ergo qua firma radice, et robore firmo
Stas mea palma mihi, nullis terrebere nimbis.
Sic, o, state uiri, licet ultima fata minentur page
Horribiles casus, ut corpora morte resoluant.
Est anima aeterna, et uirtus imperuia fatis,
Euolat aetherias a funere ducta per arces.
Vnius tantum metuenda potentia uobis,
Cuius ad imperium flammis accincta Gehaenna
Aestuat, haec animas et corpora morte secunda
Concoquit, aeternus miseris hic exitus instat.
O, mea pars animae, nostri pars optima regni,
Parta mihi magno, geminas datur asse palumbes.
Mercari, quorum neuter sine numine nostro
Decidit, usque adeo natura est prouida rerum.
Haec etiam numerat uetros a uertice crines,
Ne pereant, aeterna loquar quid membra? beato
Corpore, quae Coeli foelicia templa subibunt.
Vos igitur trepidare nefas meliora gerentes
Munera, quam uolucrum genus, et genus omne animantum.
Nam quicunque meis certauerit acer in armis,
Qui mea signa meo qui nomine bella sequetur,
Strenuus inque meos miles non territus hostes,
Ille triumphalem coelesti sede coronam
Induet, et nostrae diuinum laudis amorem.
At quicunque negat Christum, meaque arma retractat,
Ignotus superis per auerna fluenta uolutus,
Et per in extinctos aestus flegethonta uorabit.[ERROR: no reftable :]❦
Cur meus ardor inest terris? mea summa uoluntas,
Ni meus igniferis incendia coelica flabris
Spiritus incutiat, diuinosque excitet ignes.
Sed prius hanc ardens intingat purpura uestem,
O, desiderii mea flamma accensa cupido.
Neu sibi me quisquam falsus persuadeat auctor
Paciferum terris uenisse, sed ense micantem
Fulmineo, quo bella domem discordia uictor,
Quo semota patrum disiungam pignora, matrumque,
Inque uicem pugnent ob me socrusque, nurusque,
Quaeque suo domino domus est inimica futura,
Nam quicunque domum mihi praeferet hostis habendus,
Seu natos, seu quis proprios in amore parentes,
Non mihi diuersi simul admittantur amores,
Nec me dignus erit, nisi amet super omnia Christum,
Et nisi quottidie uirtutis amore labore page
Sudarit, propriaque meos cruce uicerit hostes.
Marte suo regis uictricia signa secutus.
Qui genium uitae, uitae qui inuenit amores.
Deperdet genium, uitae deperdet amorem,
Qui genium uitae, uitae qui perdet amores,
Acquiret genium, uitaeque acquiret amorem.
Prima parit lethum, parit altera causa salutem.
Ergo odio quaerendus amor, crucis arma gerenda,
Vestiganda salus, tali haec uirtute parantur.
Non aliter quam qui sapienter in arte fabrili
Pinniferam aedificare parat super aethera turrim,
Sedit et hanc animo uoluit prius arduus alto,
Perficere an possit summi ad fastigia tecti,
Computat expensas quibus est opus, atque reuoluit,
Ne fundamentis magno conamine iactis,
Omnibus in lusum pateat labor irritus omnis,
Ni consumet opus caeptum sine uiribus aequis.
Nec secus insurgens committere praelia regem
Rex alium contra, sedet, et secum ante uolutat,
Computat et iusto uires examine belli,
Haud dubio euentu concurritur impare pugna,
Quum bis dena decem consistunt millia contra.
Hinc oratores mittit, qui foedera pacis
Exorent, magnis cumulato munere donis,
Qui procul alliciant reges, feraque arma reponant.
Sic igitur parto ponenda ac culmina sumptu,
Paceque, per missos, diuum capietis honorem.
Nam quicunque Deo se dedicat, atque resignat,
Abnegat et quicquid possederat, ille beatus,
Rex est ille quidem supera dignissimus aula.
Quamuis dura quidem res haec, et talis egestas
Regia, magna tamen, solis et cognita magnis.
Quisquis enim uosmet subter sua templa recaeptat,
Excipit hic memet, qui me quoque suscipit, illum
Suscipit, huc qui me Coelo demisit ab alto.
Magnus honos, tanto magna emolumenta labori.
Quod capit est precium rei mensura recaeptae.
Quisquis enim uatem suscaepit nomine uatis,
Siue uirum iustum pariter quoque nomine iusti,
Mercedem uatis capiet, et praemia iusti. page
Paruula siue gregis corpuscula munere paruo
Prosequitur nostri, seu frigida pocula tantum
Seu calicem soli dederit fluuialis aquai
Discipulo, quoniam uenerabile nomen honorat,
Obsequio merces, non derit munus honori.
Seu qui corde suas uobis dicentibus aures
Arrigit intentus, per uiuos mella canales
Intus agam, ut uiuo stillatum nectare riuum.
Quicquid ego uobis, hoc dat pater intimus idem,
Hinc ignominiam, simul hinc capiemus honorem.
Haec mandata dedit, dulceis ut nubibus imbres,
Vt lucem Coelo, suaueis ut rebus odores.
Luminis hinc abeunt phoebaeae lampadis instar,
Aut excussa arcu diuinae tela pharetrae
Ipse etiam sua iussa facit, suaque oppida lustrat.
Audiit interea magni facta inclyta Christi,[ERROR: no reftable :]❦
Ioannes uinclis, et carcere pressus iniquo,
Qui data discipulis tulit haec consulta duobus
Ite simul, Christo paucis haec dicta referte.
Tu ne es? quem legis, uatumque oracla canebant,
Quemue alium superis olim expectamus ab astris
Venturum? nec plura, ferunt ea uerba profecti
Haud mora discipuli, Christum mox arce paterna
Conuentu stantem medio, magno ore tonantem
Conueniunt, hic uterque suas simul arrigit aures,
Intenditque animos, et uerba sonantia plusquam
Voce uiri aduertunt, ea lapsa canalibus altis
Vt fluit unda sonant, et nectare pectora mulcent.
Hinc noua flammatas rapiunt incendia mentes.
Conticuit, tamen ora tenent intenta silentes,
Concio missa fluit tandem, Christumque secuta est.
Qualis abacta fauis apium redit agmine turba
Stridula sollicito, coituque ad mella tenaci.
Stabant ante fores templi languentia uulgo
Corpora, passa diu uarios per membra dolores.
Christus ut his animos propria uirtute retexit,
Cordaque diuino satis inflammauit amore,
Procumbunt aegri, pariter glomerantur egeni,
Ille leuat quocunque malo, stant lumina caecis
Prosiliunt claudi, fugit omnis corpore langor, page
Et scabies, surdis aures, sensusque patescunt,
Quin etiam extinctos animae reuocantur in artus,
Statque fides, inopes et flamine ditat opimo.
Non secus ingenti flagrantibus igne caminis
Excoquitur, mixtumque fugit per inane metallum,
Massaque pura coit solis, seu luna per aestus
Vulcano undantes, quum flammeus aestuat amnis.
Atque fide indubiis animos, et corpora sanat.
Hic missi ad Christum ueniunt, ac talia fantur.
Haec pia Ioannis de te quaesita rogamus
Tune es? quem legis, uatumque oracla canebant.
Quemue alium superis olim expectamus ab astris
Venturum? quibus ille refert, haec ite petenti
Dicite Ioanni, quae uisa, auditaque nostis.
Suscipiunt orbi uisum, leuis euolat instar
Claudus humo dammae, leprae perit aemula pestis,
Et surdi indociles adapertis auribus hiscunt,
Et uelut a stratis animata cadauera surgunt.
Sancta fides inopes, et spes fouet alma beatos,
Est foelix ob me qui nullo errore grauatur.
Haec audita uiri referunt, ac uisa reportant.
Rursus et astanti populo sic fatur Iesus.
Quid patria effusi campo fluxistis aperto
In loca sola? leuem uacuae sub arundinis umbram,
Stipite quassatam trepido motantibus auris,
Quin ingens columen, uel firmam robore cedrum.
Quid rursum efusi uidistis? mollia fracti
Indumenta uiri? uano quibus atria luxu
Regia, delitiis, semperque assueta nitescunt.
In sua quin uictu dominantem membra seuero,
Heroem supra diuina mente potentem.
Cur porro in uastos properastis ab urbe recessus?
Visuri uatem? maiorem uate profecto,
Quin supra uatem coelesti ardore coruscum.
Is si quidem magni est praenuncius angelus astri,
Praeuius ipse iubar qui gentibus indicat almum.
Nemo uiro et muliere satus maiore micauit
Stemmate uirtutum Ioanne, at maior eodem
Qui minor est regno, magnorum arce deorum.
Tempore non alio coeli regno intulit alter page
Arma uir, aut hominum mouit uiolentia bellum,
Vsque modo hinc patitur Coelum, rapiturque uirum ui.
Omnibus hic legis diuinae uatibus olim
Meta datur, Coelo uolat ignifer Aelius alter.
Hauriat haec auris, quae auditu pollet acuto.
Quoi genus hoc hominum simile est? quo compare dignum?
Aptius haud alio, quam quum media urbe sehorsum
Considunt pueri diuisi partibus aequis.
Prouocat hinc choreas, et amabile tibia carmen
Concinit, inde graui pars altera uoce querelas
Elicit, ingeminat tristis tuba flebile carmen,
Diuersa interea miscentur praelia rixa,
Clamor in aequales, alternaque iurgia surgunt.
Tibia concentus dedit haec modulata canoros,
Altera pars dicit, nec uos saltante chorea
Lusistis (fas ut fuerat) pars altera contra,
At tuba triste sonans fleuit miserabils carmen,
Nostraque lugubti lugubri uox est conquesta querela,
(Par flere ut fuerat) uos flendi haud signa dedistis.
Ioannes et enim grauibus Baptista sub armis
Prodiit indomitus sub alendo corpore princeps,
Norma uiae ac tubicen, magnum qua scandere Coelum
Fas hoc iure docet, lapsa et reparatur origo.
Dicitis insanum, et lymphata mente furentem,
Hinc ouium ut pastor proles humana canorum
Septifori cecinit meditatus arundine carmen,
Laetaque per pingues carpsit conuiuia mensas.
Dicitis ecce uorax ad bacchanalia pastor,
Nam molles amat, et sontes, et crimine notos,
Teque colunt te diua tui sapientia nati.
Vae tibi, quae bimares ingrata Corozain undas
Excipis, horrendi nutrix infanda Draconis.
Vae tibi Bethsaidae gens aspera, maxima quanquam
Lumina das terris, et Coelo nobile germen.
Nam si uirtutes Sarra, aut Phoenicia Sidon
Vidissent olim, quas uos uidistis, in hirtis
Ciliciae saccis, et acerbo in puluere crudos
Egissent luctus, animos torsisset amaror.
Oppida quae quamquam flammis armata Gehaenna
Suscipiat, uobis Coeli conuexa patescant, page
Illa tamen uestris poena tormenta minori
Saeua minus capient orbis flagrante ruina.
Tuque capharnati gens, o, pulcherrima cultu,
Nunquid sydereas penes exaltabere sedes?
Infoelix, ingrata, superba, sub alta recumbes
Tartara quum Barathro stygis immergere profundo
Quandoquidem Sodomis, aut gens infanda Gomorris
Tempore tunc illo si tot uirtutibus ingens
Hausisset facinus, clarum et memorabile lumen
Auribus atque oculis, in te quod fulsit abunde,
Forsan adhuc essent, hinc tu torquebere pluri,
Et te paena manet supremo examine maior.
Haec postquam Christus uibrauit ab ore corusco
Fulgura, ceu tonitru populum conterruit acri.
Quisque suo ad Christum se tramite missus agebat,
In mare ceu magnum labentia flumina, rursus
Vnde fluant, et ab his fuerant quae gesta, recensent.
Inde sehorsa petunt (requiem) loca amoena labori,
Corporis his et enim curandi copia derat,
Turbarum fremitu, et populi calcante tumultu.
Quodque sequebatur Christus non deserit agmen.
Quin sex bissenos alios uocat agmine toto,
Designatque uiros, atque his dedit arma gerendae
Militiae, coeunt bini ac ad aratra iuuenci,
Emissique fluunt ut uiui e fontibus amnes,
In sua uenturum praeuertunt oppida regem.
Ipse quidem pergit duodena urgente caterua,
Bethsaidae loca sola petens, ubi paucula fessis
Laxat membra quies, rursusque in bella remittit.
Seque parat Christus, rebusque accingit agendis,
Functa ministerio interea laetata reuertit
Sex bissena phalanx, et regi talia iactat.
Nos ut Marte tuo, sic nomine uincimus omnem
Militiam, subsunt etiam stygia agmina nobis.
Christus ad haec, Diabolum de primo oriente uidebam
Fulminis instar agi per tartara nigra cadentem.
Ecce premunt fallos animo calcante cerastas
Me tribuente datae uobis in praelia uires,
Et septem nodem caudam, qua Scorpius ardet,
Brachia laetali et subremigat apta ueneno. page
Quicquid et omne potest uirus, maleamicaque tela,
Ne metuenda quidem uobis quicquam illa nocebunt.
Non tamen haec summa est, unde exultetis inani
Laetitia, ut subsint lemures, et inania monstra.
Sed mage gaudendum, uestrum quia nobile nomen
Viuit apud superos, tantorum meta laborum.
Tunc Deus interior Christum, exultantiaque haurit
Numina prole noua, specula qui laetus ab alta
Grator ait tibi Rex terrae, Coelique profundi,
O, pater, haec quoniam a prudentibus abdis, et arces
Hinc homines, quorum proprio sapientia sensu
Vertitur, at animis qui sub tua flabra residunt
Mitibus et puris tua lumina mystica pandis,
Nimirum sic ante pater tua numina uisum.
Mi medio genitor meus omnia condidit uno,
Vnus me aeterno nouit mihi notus ab aeuo,
Cuique suus dederit diuino munere natus.
Quos onus atque labos premit heus huc tendite ciues,
Vos ego summa quies in prata uirentia ducam.
Sed uenerata meae pacis iuga tollite supra,
Discite quo requies animis tranquilla paretur.
Suaue iugum, et leue pondus habent mea dulcia frena.
O, mentes faustas, o, lumina diua uidentum[ERROR: no reftable :]❦
Haec eadem, quae uos et luce et mente uidetis.
Haec multi reges, multi uoluere prophetae
Cernere, nec talis fuit his concessa facultas.
Astitit hinc tentans iuris legumque peritus,
Atque ait, o, Rabbi quaenam peragenda facessam?
Vt mihi uita pio coelesti sede paretur.
Christus ad haec, dic lege Dei quae scripta legantur?
En haec, (si recte memini, si uerba tenaci
Mente gero) uenerare tuum dominumque Deumque
Toto corde tuo, tota hoc mens ignea flagret,
Tota anima, totis et uiribus omnibus uno.
Te quoque sicut amas, tibi proximus omnis ametur
Recte inquit memoras, hoc fac, aeternaque uiues
Saecula, tum meus est quis proximus inquit habendus?
Christus ait, Coelumque oculos attollit in altum.
Palmiferam infausto quondam Hiericonta petebat
Vir quidam inignis, uirtute et ueste decorus, page
In nemus umbriferum solymis deuenit ab altis,
Prosiliunt fures latebris, fit praeda latronum.
Cuius ut expoliant exutos uestibus artus,
Tunsa per immites dimittunt uiscera plagas,
Semianimisque solo iacitur, tum forte sacerdos
Hac tendebat iter, quo uiso praeterit idem.
Tum secus assumptus quoque deuolat inde leuitas,
Transiit ille pari primum de more secutus.
Deinde Sebastena ueniens ex urbe uiator
Ibat ea. qua membra uiri miseranda iacebant,
Ad quem post imo gemitus a pectore ductos
Accessit, plagas et miti lauit Iaccho,
Infuditque oleum, medicataque uulnera texit.
Illum duxit equo, stabulique cubilibus altis
Exposuit, cura fouit quoque sedulus omni.
Altera luce dies radiante aduecta nitebat,
Quum Samarita duo denaria protulit aequi
Ponderis, et stabuli dedit impendenda magistro,
Atque ait, officium tibi sic commendo gerendum
Huius ad impensam, si quid numeraueris ultra,
Me redeunte tibi reddetur, proximus illi
Quis tibi nunc porro tribus ex his esse uidetur?
Is qui fecit opus respondit lege peritus.
Vade ait hunc similans imitabere rite sequendo.
Inde palestinas traducit Christus in oras,[ERROR: no reftable :]❦
Lucis agens ad bella nouas in nube phalanges,
Armat et aetherio flagrantibus igne sagittis
Lucida quae plenis iaculentur tela pharetris,
Tela facesque simul Iudaea in tecta uolanteis.
Haud Agamemnoniis arsit neptunia Troia
Tot facibus, quot ab his flagrarunt ignibus arces.
Fulmina nec totidem Cyclopum educta caminis
Perrumpunt altas deiecto uertice turres,
Tela quot haec apices, et tecta superba domorum
Deiiciunt excussa, nouant, aeternaque condunt.
Atria sed postquam subiit conuiuia uocatus,
Ardens igniuoma discumbit lampade Christus,
Arida quem facili suscaepit sponda rogatu.
Fleuit Magdalon, flerunt pharisaicae arces,
Siris ubi ingemuit candenti saucia telo
Aestuat, et saeuis grauiter dolet anxia curis,
Foeda animo facies, malefactaque multa recursant,
Christus adest. haerent infixae corde sagittae.
Tum pertaesa sui, strophioque exuta superbam
Abiecit pallam, teretique monilia collo,
Spretaque deiecta scidit redimicula mitra.
Surgit, et e thalamis fertur bacchata per urbem,
Incursat uicos, et sicubi fusa plateis
Compita sunt, accincta nouos exquirit amores,
Necnon et querulo tales dabat ore loquelas,
Viderit an quisquam? quo saucia uiscera languent,
Cuius amore feror, quo nam diuerterit? illum
Indicet, o, nunquam missura amplexa tenebo,
Intrabit penitus materna cubilia mecum.
Verba mero meliora mihi, mihi pinguia fragrant
Vnguenta, et magnum perfuso nomen oliuo.
Suaue mihi mea nardus olet, myrraeaque fascis,
Dulcis ut Engadi Cyprus meus unicus ardor.
Ah quo nunc pascat? uel qua nunc accubet umbra?
Ducite, sol medios accendit feruidus axes,
Decolor unde mihi facies, mihi praelia mater
Dura tulit, dulceis inuasit praeda racemos.
Ipsa uagor non nacta greges, non nacta sodales.
Qua conualle latet campi flos? aurea sylua
Qua mea malus inest? trahor hac, et languida ducor.
His simul atque aliis dum personat, atria tandem
Nacta subit, pedibusque retro prolapsa recumbit,
Tum liquefacta fluit lachrymis complexa serenos
Ore pedes, ah multa sacris dans oscula plantis,
Caesaries effusa pios a uertice rores
Excipit, et madidis detergit crura capillis.
Irrorat pedibus largos et crinibus imbres,
Datque nouos alabaster olens exotica odores,
Et recreat lassos artus gemebunda puella.
Eheu quis tantos mea nunc ad lumina fontes,
Et lachrymosa meo deducat flumina uultu?
Quis mea corda simul telis configat acutis?
Et mihi quis tantos in pectora concitet ignes?
Ipse comes properem liquefactus amore, puellam
Per uicos, et lata sequar per compita amantem. page
Me quoque longa procul dimittam pallia, quaerens
Ipse meum electum cunctis e millibus unum,
Candidus ille quidem et rubicundus amoribus ardet,
Semper ad assiduos extendens brachia nexus,
Dum sedet accubitu Rex et conuiua beato,
Dum bibit, unde suos late dum spirat odores,
Ipse trahar, pronusque pedes delabar ad imos,
Hosque rigem lachrymis, et tergam crinibus, oreque
Osculer, unguentoque leuem sudorem grauatum.
Quidque Simon, boreas quid uertice cogitet alto,
Cur uerear? quum tuta pii sint iura clientis.
Nam quibus ipsa quidem commissa piacula soluit
Rex bonus, hos etiam perfecto Marte tuetur.
Excitat hinc, inopumque pios enutrit amores,
Attollitque polis, et Daedala moenia condit,
Ex nihilo mundum conflat. melioraque mundo
Lumina de tenebris, et caecis elicit umbris,
Et moribunda uirum firmisima pectora reddit.
Sic reficit terram, et magnum summittit Olympum,
Sudaque post imbres oculorum templa serenat,
Atque salutari pacis munimine firmat.