SAPIENTIA / Iacobi Boni Rac. Donum Septimum Tibiae Pastoralis Deo spiritui sancto dedicatum.
Proiicie proiice pullatos habitus, o, Diua nouumque
Indue uirgo decus, tuus en tibi laetus auernis
Christus adest domitis, spoliato uictor ab orco
Surrexit, cognosce tui uaxilla triumphi.
At uos, o, Mariae galilaeides ite sepulchrum
Visurae attonitis custodibus, ite citatae.
Tu quoque Syri decus ueniae, turrita uirago
I, properans, unguenta tuo fer diua Magistro.
Nil opus hic uitae fonti quos fertis odores,
Talia (ferte) pio monimenta litantur amori.
Illuxit suprema dies post frigoris imbres,
Tertia post bidui celeberrima uenit agonem,
Post hyemem sudo rutilat solennis Olympo.
Qualis adhuc roseo nunquam sol prodiit ortu,
Gaudia tot terris nec tanta uidenda parauit.
En lapis ingenti patefacto mole sepulchro
Sponte resignatus domino surgente resedit,
Terra solo tremuit, custodia territa fugit.
Angelus en ales ardentibus assidet alis,
Regna. ministerio Christi coelestia parent.
Nocte dies haec una caret regina dierum,
Vna dei atque agni per uulnera luce redundans,
Gaudia perpetuo laetissima fundit abysso.
Quae coleum, terramque beat, qua tollitur ardens
Framea, ne terras sublimibus arceat astris.
Laetemur, nobis superum plaudente chorea.
Excitus elusis Samson custodibus arcis
Abstulit euulsos adaperto limine postes.
Stat super Aegyptum de carcere liber Ioseph.
Lapsaque Iessidae surgit domus inclyta Dauid.
Emersit Ionas, Phoenix extincta reuixit.
Sol quoque qui densa latuit de nube refulsit.
Postquam festa quies accenderat astra, parandis[ERROR: no reftable :]❦
Prodiit unguentis muliebris ab aede caterua,
Nomen idem cunctis, et cura uidere sepultum
Marmorea Christum deflendo funere tumba. page
Et quum prima rosis Aurora rubesceret ortis,
Candidus et tenebras inter lucesceret aether,
Maneque purpureum uicino flaret ab astro.
Quis molem immensam, saxumque immane reuellet?
Obuia quis nobis ad Christum obstacula tollet?
Talia dicentes ibant, tumulumque parentem
Emotoque uident reuolutu pondere saxum,
Et super hoc iuuenem decus immortale sedentem.
Extemplo ut cursu penetrant in aperta cauati
Marmoris antra, uident alium candore niuali
Indutum, dextra tumuli de parte micantem
Fulgureo uultu, muliebria corda pauescunt,
Custodum trepidus timor horrida concutit ossa.
Lapsaque semianimum per terram corpora fudit,
Corpora rapta fuga nuper trepidante reuersa.
Vos, o, faeminei non ultima gloria sexus,
Ne trepiditate, pio quibus ardet amore beatum
Pectus ait summo coelestis ab aethere missus.
Anne salutarem qui uiae est auctor Iesum
Quaeritis occisum? Gelida surrexit ab urna,
En locus est uacuus, uicta quo morte quieuit,
Pergite, et actutum mea dicta referte uocatis
Principibus, necnon eadem quoque dicite Petro,
Arua Tyberiadis galilea uolubilis orae
Migrandum est uobis, ibi praeuius ipse uidendus.
Haec ubi, mixta timor rapit inter gaudia mentes
Foemineas, in amica ferunt se tecta uolantes,
Notaque discipulos faciunt ea uisa per omneis.
Hi uero ingenio muliebri haud credere quicquam,
Somnia quin delira putare, et uana referri.
Interea Petrum stimulis amor urget adactis,
Concitus unde ruit cursu, simul emicat alter
Fulmineis alis, et praepetis ocior aurae,
Praeuolat hic, Petro et uestigia transit ardens,
Primus et ad tumuli specus astitit ipse, nec intus
Se tulit, inspexit sed lintea, solaque uidit.
At prior hoc uacuum qui tardior inuolat antrum,
Lintea seposita, et sudaria uidit in una
Parte loci inuolui, diuino a uertice tegmen,
Et qui primus erat subiit secus ille secundum. page
Visa uiris fecere fidem surgentis Iesu.
Sacraque fatidici patuere oracula uatis.
Mox ut discipuli rediere in tecta micantes,
Ad tumulum Mariae, uacuoque haesere sepulchro,
Ancipites, animi muliebri in pectore nutant,
Stant consternati gelido sub marmore sensus.
Qualis ubi efracta furto thesaurus ab arca
Subtrahitur, stat moesta domus, circumque ministri
Haerent attoniti fixis obtutibus Arcae.
Ecce autem gemini niueis fulsere lacernis
Ad Marias candore uiri radiante beato,
Foeminea expauit uultum demissa caterua.
Quoi dixere uiri, quid uitae in puluere fontem
Quaeritis? aut lucem mundi iter lumine cassos,
Non hic ille iacet, uita est a morte reuersa.
Non uenit in mentem galilaeae Christus ab oris
Qualia praedixit uobis, ut oportuit illum
Principibus prodi sceleratis, et cruce figi.
Rursus et in proprios exurgere corporis artus,
Tertia quum nitidos aurora retexerit ortus.
His dictis excussa solo salomaea refugit,
Insequitur Ioanna comes, Zebedaeaque coniunx,
Et syris lachrymosa secus monimenta resedit.
Ah quo se uertet? dubitat, quo saucia quaeret?
Nescit amore pio Marie, ploratque, doletque,[ERROR: no reftable :]❦
Vt uultum lachrymis, animam sic pascit abunde.
Cogitur ire, oculis iterumque uidere sepulchrum,
Quo mens est affixa tenax in amore Magistri.
Declinat faciem flexa ceruice decoram,
Prospectumque capit tumulo, par fultus eodem
Hinc atque hinc superum candenti fulsit amictu,
Quo positi iacuit lachrymabile corpus Iesu.
Dicunt o, mulier quid ploras? illa Magistrum
Surripuere meum, nec quo posuere patescit.
Interea a Genetrice fusa sua se Christus agebat,
Surrexere dei, Marie conuersa retrorsum,
Vidit ibi stantem, nec dum cognouit Iesum.
Quid ploras inquit mulier? quem quoeris? at illa
(Visus enim est olitor Christus) respondit eidem,
Dic rogo si tuleris, quis nam locus occulit illum? page
Ipsa feram, manibusque mea procul arce locabo.
At desiderio non ultra hanc passus Iesus
Fraudari, proprio quin nomine nuncupat, illa
Mox ubi diuina sensit se uoce uocari,
Excussa lux nocte subit praecordia diuae,
Procidit, ac dulcem uerso petit ore Magistrum,
O, mi Raboni, mea lux, mea gloria salue,
Ne mea, ne Marie dixi uestigia tangas,
Ad patrias et enim nondum conscendimus arces.
Vade, age diua meis haec nuncia fratribus affer.
Namque mei sublimis eo genetoris ad ora,
Et uestri, deus ille meus, deus is quoque uester.
Hinc abiit, Marie ad socias se laeta recaepit,
Quae carpunt inter celeres bona gaudia cursus.
Protinus has Christus praecurrit, auereque iussit.[ERROR: no reftable :]❦
Accendunt, super ima dei uestigia lapsae,
Et tenuere pedes, et sanctum numen adorant.
Tunc ait his, omnem procul hinc auferte timorem,
Perge, age nunc mihi fida manus, mea certa reportes
Fratribus et fer iussa meis, galilaea citati
Rura petant, illic alma me luce uidebunt.
Nec mora discipulis ea fert pia nuncia laetis
Turris ouante dei Marie fulgore corusca,
Ast Erebi euicti furit implacabilis ira,[ERROR: no reftable :]❦
Agminaque instaurat, solymamque eructat in urbem,
Impugnent stygio Christi qui Marte triumphum,
Hinc iterum proceres armant in praelia mystas.
Ecce autem quidam tumuli ex custodibus ingens
Surexisse iubar, Christi quoque mira reportant,
Tanta ducis lux est, tanta est ea gloria nostri.
Hostibus ut mediis, mediis ut regnet in umbris,
Nec tamen hae lucis capiunt, aut laudis honorem.
Ego sacerdotum feralis curia motu
Concita tartareo iri exitiale senatus
Concilium uocat, orba duces sententia falsos
Discutit, et multo mendacia comparat auro.
Improba non satis est iniuria sanguinis empti
In te Iuda, tibi fallacia uenditur auro.
O, scelus, o, uani dementia caeca furoris,
Solem odisse recens nitido quum surgit ab ortu page
Eniti fraudare die terramque, polumque.
Testibus et falsis, testes euertere sanctos.
Quos deus elisiis exurgens extulit oris,
Et sua perpetuosi corpora surgere iussit.
Quid Petri memorem lachrymas in gaudia uersas?
Ore dei uiso, collapsaque uincla Iosephi,
Marmoreo tumulo Christi qui corpus humauit,
Quid iusiurandum? quo se deuouit Iacob,
Quid reliquos testes oculatos carmine dicam?[ERROR: no reftable :]❦
Ecce palestinam par qui tendebat Emaum,
Per stadia a solymis distantem manibus arcem
Sex dena, herculei quae condidit impetus oris.
Hi simul alternis ardenti pectore Christi
Fata renarrabant, et iniqua morte peremptum
Deflebant. illis qui se comes addit Iesum.
Quales pellei Nilo exundante canopi
Quum duo candentes stagnantia flumina Cygni
Linquunt, aurataeque petunt nemora alta Gesirae,
Atque sui par ille uocat agminis, hosque
Is adit, et tacito pennis secat aethera rostro.
Creditus alter olor, non illis agnitus Ales.
Talis ubi Christus praeteruolat aequora campi,
Dux et in se socios interserit aequus euntes,
Non amen hunc, quamuis oculis uidere putabant,
Succisum nuper quem occumbere coede recenti,
Immortale quidem ualuere haud noscere corpus.
Tunc ait his, qui uos sermo uehit iste meantes?
Quis tam maestus amor de pectore fluctuat aegro?
Tunc sic unus ei respondet nomine Clophas,
An tu solus ades solyma peregrinus ab urbe
Sole sub hoc? quem dira nescis latuere cruentae
Imperia, insolitis defletaque funera diuis.
Quae nex illa fuit? cuius tam nobile funus?
Hoc Christus, referunt illi, quis nescit Iesum?
Quem populi uidere suae crucis arma gerentem.
Ille prophetarum princeps erat, ille potentis
Imperii dominus, lux oris et ille beati,
Vt populos, sic ante deum decus omne ferebat.
Hunc nostri proceres, et summi perfida mystae
Concilia obliquo inuidiae liuore nefandis page
Confecere odiis, et praeside morte necarunt,
Sic sperabamus populi ut foret ille redmptor.
Haec super aetheriis rota tertia uoluitur horis,
Post haec gesta, crucis post impia fata profanae.
Nos et uisa modo quodam muliebria terrent.
Coetus hic ante diem muliebris inire sepulchrum
Ausus, et o, uacuo corpus non uidit in antro.
Vidit at ille duos praesentia numina diuos,
Aeterno Christum qui corpore uiuere dicant.
Quin et nostrates iuisse uidere sepulcrum,
His quoque non aliis ea testibus omnia quadrant.
O, stulti quibus ille refert, et pectore tardi,
Omne id credendis ediscite uatibus, illum
Namque necesse pati fuerat crucis illa gerendae
Supplicia, et Christum sic regna subisse paterna.
Interea libros inerprete flumine linguae
Moseos enarrat, primaque a stirpe reuoluit,
Verbaque fatidici suprema explanat Iacob,
Carmina tum Dauid, uatem tum pandit Isaiam,
Nudaque foelici latitantia corpora sylua,
In foliis altae mediam super arboris umbram,
Et fratricidae scelus execrabile Cain.
Irrisum Noam, Mysteria disserit Arcae,
Promissique dei data signa exponit Abramo,
Impleta humano generi sub origine quarta.
Tum repetit luzae scalis a uertice summo
Visa soporato solymae super aequora Iacob,
Terribilis locus hic, domus enthea, portaque coeli.
Qualis Iosephus mundi saluatur ab atro
Carcere sublatus regni tractauit habenas,
Cuius adorarunt trepidi uestigia fratres.
Quid duplex hircus? quid summus templa sacerdos
Annua quum penetrat? toties qui sanguine fuso
Immolat hunc, illum procul in loca sola relegat,
Quid nemus ingressus lignatum sydere laeuo?
Qui socium occidens excussa sorte securi
Pontificis summi patriam post fata redibat,
Cur uiridis flagrante rubus non arserit igni?
Sublataeque manus Mosi? cur uirga? quid uxor
Nigra fuit? bis sex cur toto ex agmine missi? page
Quem similem Mosi media de gente suorum
Excitat omnipotens, et sancti numine uerbi
Imperiis auctat, cuius pater assidet ultor.
Necnon saluifici nomen uenerabile Naue,
Trans uada qui bellans populum iordanica duxit,
Commemorat, mouit lapides et foederis Arcam,
Afflixit reges, solem frenauit habena.
Ille tubis altam disiecit funditus urbem,
Ille sacerdotum sonitu Hiericonta sacrato,
Et quasi tormentis euerterit aere sonanti,
Illa fuga erecta deuicerit agmina pelta,
Tum regnum Christi, Messiae tempora sacris
Praedictos reuocans a uatibus indicat annos,
Regis et assyrii Danielle interprete uisam
Explicat effigiem detriti a monte metalli,
Et regis Dauid mysteria, plectra, duellum,
Verbaque coelesti percurrit fulta cothurno.
Atque coronatum triplici diademate Christum,
Fatidico sacri producit carmine uatis.
Multaque praeterea dubiis responsa ferebat.
Applicat et gestis oracla prophetica christi Christi .
Quumque propinquarunt arci tum pronior ibat
Christus, et ardebat procedere longius illis,
Ni remorarentur, manibus, pedibusque tenentes.
Tum acri sermone mane, mane inquit Amaon
Nobiscum, spargit facibus uia lactea coelum.
Haud ultra renuit, nec tecta subire recusat,
Sed simul hospitii strata discumbit in aula.
Quo capiente manu cererem, stetit ore patenti,
Sueta duo referens, et fracto pane refugit.
Ex oculis, illi sic se increpuere uicissim.
Nonne recens ardebat amor sub pectore nostro?
Nobiscum dum tendit iter, sermone beato.
(Sic bonus inter oues proprias, et laeta peragrat
Pascua, se interdum Pastorem Pandit Iesus
Ipse, uiatores inter uia et incola factus
Ducit, et aeternum sua tempora condit in Annum.)
Dum memorat uates, et coeli regna recludit.
Protinus inde solo uerrunt impressa citati[ERROR: no reftable :]❦
Et rediere pedes sua per uestigia uersi.
Inclusos alto socios in monte Sionis
Conuenere decem super unum, quique secuti
Hos fuerant, illis et nuncia laeta tulerunt.
At prius ediscunt eadem, et uidisse Simonem.
Dydimus his Thomas incredulus inde recessit.
Serus ad oceanum demerserat Hesperus atrum,
Stabant et trepida clausi formidine postes.
Intus et haerentem coetum spes ampla fouebat,
Quum medius socios inter stetit acer Iesus.
Quos et habere iubet uae bona gaudia pacis.
Pellite Christus adest inquit pax uestra timorem.
Obstupuere nouum sine pondere uisile corpus,
Turbatique putant umbram se cernere Christi.
Rursus ait, qui uos turbato pectore uersat?
Et uoluit dubiam uobis sententia mentem?
En ego, signa meis uictricia cernite palmis,
Et pedibus, quod umbra tenet, nec spiritus ullus,
Tangite membra meis indutaque carnibus ossa.
Haec ait, ostenditque pedes, et porrigit ulnas.
Stabat adhuc anceps, et miro ardebat amore
Mens praesente suo nimium gauisa Magistro.
Ecquid habetis ait, licet experiamur edendo.
Pars semesa datur, quam prunae torruit ardor
Piscis. Et aerio distentae nectare cerae,
Vescitur his coram, quibus haud deus indiget escis,
Relliquias ollis et mystica signa reponit.
Tunc ait, humani uobis ego temporis hospes
Haec mortalis adhuc in me uentura canebam,
Mosea prophetas, implens et carmina Dauid.
Tunc illi aperit septem signacula libri,
Scripta uidenda noui posuitque in lumine sensus.
Sic erat infatis, ea Christum ferre necesse,
Inde redire suos hodierno lumine in artus,
Est celebranda meo pro nomine uita, nouato
Delendis candore malis, et morte fuganda
In populos omneis. inque ultima littora terrae,
A medio solymae, Dominique a monte uidentis.
Spectato sociis Christo dum gaudia surgunt,
Pax inquit uobis, ut me pater aequus in omnem
Sic ego uos mitto terram, discrimen in omne. page
Dicto hoc sufflauit diuinitus, atque ita fatur.
Accipite hoc sanctum coelesti numine flamen,
Aeterno ualidas in tartara robore claues.
Hinc quibus ipsa uiris peccata remittitis, illis
Sunt dimissa quidem, contra quibus ipsa tenetis.
Mox hinc subtrahitur uisu ceu fulgur in altum
Aethera. ceu speculo quum lux eiecta refugit.
Didymus aduenit, referunt huic omnia fratres.
Ille autem duri nisi uulnera uerbere claui
Luce prius uidero palmis infixa foratis,
Et digitos intus sub hiante foramine ponam,
Nique manum latus in mittam, non talia credam.[ERROR: no reftable :]❦
Postquam octaua dies glomerantibus acta quadrigis
Aethera per purum uolucres euexerat horas.
Ipsa sioneo socii loca monte tenebant,
Postibus occlusis, aderat quoque Dydimus intus.
Hic medius (clausae stabant ut cardine ualuae)
Quum stetit, o, socii uobis pax inquit Iesus.
Hinc Thomae, huc infer digitos, et conspice palmas,
Hoc latus inque meum manus haec tua palpet apertum.
Et mihi praebe fidem, qua incredulus esse recuses.
Ille refert, Dominus mihi tu, mihi numen Olympi es.
Me quia uidisti, credis modo Dydime Thoma,
Sunt qui habuere fidem, se non uidere beati.
Poste quum multis apparuit ad uada castris[ERROR: no reftable :]❦
Cinctus ubi fluctu resonat Genesara marino,
Hic septem comites, iidem quoque fulgura septem
Inuasere fretum remis, et retibus aequor.
Petrus apex regni, fidei quoque Dydimus axis,
Tu quoque, florentem magnis uirtutibus, absque
Fraude uirum, quem Cana creat galilaea Nathanel.
Et duo cum tonitru uenientia lumina fratres,
Et duo discipuli, sed pars haud ultima Christi.
Petrus enim solito uenatu accinctus in undas
Emicat, ad bellum aequorea cum gente gerendum.
Piscosique ruunt comites in castra profundi.
Quumque laborantes, et tempus inane terentes
Tota nocte, rubens illos afflaret eous,
Affuit his Christus, qui stas a littore dixit,
Eho uos pueri num pulmentaria habetis? page
Non illi nec enim stantem nouere quis esset.
Qui tensa cum uoce manu, quin cingite dextrum
Retibus aequor ait, laxamque implere sagenam.
Mox ubi demerso fluitanti subere plumbo
Bellica fila mari demittunt, agmine plenum
Squammigeri pecoris concluso rete grauescit.
Defecere manus nimio prae pondere lassae.
Ioannes animi meditatus acumine fultum
Littore, cognouit Iesu sub imagine numen.
O, petre Petre en inquit Dominus, tum Petrus amictu
Cingitur, et tunica nudos accomodat artus,
Et se se in liquidas iactu dedit aequoris undas
Feruidus, insonuit spumanti uortice gurges,
Quem primum tellus, littusque excaepit amoenum.
At praeda qui plena ratem, qui lina trahebant,
Per mare bis centum a terra quae enauerat ulnis,
Applicauere, soloque aduecta naue potiti.
Haud procula apparent ardentes littore prunae,
Et super impositus flagrantem piscis ad ignem,
Panis et ad cinerem mixta torrente fauilla.
Christus ait, praedam squammosos ferte natantes,
Prosilit, attraxitque a littore retia Petrus,
Expediuntque gregem, saliunt argentea sicco
Terga solo, uulgus tota proludit arena.
Tres, et terquinae decades ingentia pandunt
Corpora, nulla quibus reti scissura secuta est.
Prandia parta quidem posita discumbite mensa,
Christus ad hos inquit, quem nemo poscere quicquam,
Hunc quamquam Iesum manifesto lumine nossent.
Quis solito ritu porrectas intulit escas.
His ubi pulsa fames, orditur talia Petro.
Anne Simon fili Ioannis chara propago,
Diligis his me tu magis omnibus? annuit ille
Sic, Iesu scis ipse, nec est te fallere cuiquam.
Scis ut amem, cui sic igitur praecaepi Iesus.
Pasce meos agnos, eadem quoque deinde petenti,
Sic eadem responsa dedit, fert iussa secundo,
Pasce meos agnos, iterum quaesiuit eodem
Mene Simon Ioannis amas? hoc territa dicto
Pectora tristantur Petri, tum dicit Iesu, page
Omniaqui omnia qui , tu nonne meum bene noscis amorem?
Scis ut amem, pasce ergo meum pasce inquit ouile.
Amen amen inquam, tibi quum minor extitit aetas,
Te cinctu aptabas, et te tua crura ferebant,
Quo uoluere, grauis sed quum tibi uenerit annus,
Brachia laxa dabis, te nec mora cinxerit alter,
Te quoque quo non uis ducet, Sic tempore Christus
Hic cecinit Petri clarissima fata futuro.
Exin se tollit, sensimque elapsus abibat,
Hoc dicens, i, tu mea post uestigia Petre.
Dum uenit hic, uidit Christi quoque terga sequentem
Dilectum, qui quum super alma recumberet olim
Pectora, potauit diuinum numine fontem.
Hunc ergo aspiciens oracula poscit Iesu,
Quid uero hic? quid tu? placet hunc sic esse manentem,
Donec ego ueniam, Petro respondit Iesus,
Tu sequere, et mea pone Simon uestigia tendas.
Hinc inter fratres inoleuerat error, ab omni
Ioannem ueroque interprete morte piarat.
Hic est ille sui scripsit qui facta Magistri,
Dictaque, quem uidit, simul atque audiuit abunde.
Post autem monitos stimulat deus ire, trahitque[ERROR: no reftable :]❦
In galilaea decem supra unum culmina fratres.
Ii postquam summo uidere in uertice montis
In Christo praesens diuinum numen, adorant.
Non illic undena cohors ea sola uidebat,
Ast alii, quibus haud sententia defuit anceps.
Astitit hoc princeps, et Christus in agmine dixit.
Militat omne mihi coelum, datur omnis Olympus
Aetherius, datur omne solum, terraeque potestas.
Ite per omne genus, populosque docete sequaces,
Ite, lauate, bonum dabit omnibus unda lauamen,
Nomine quod tribus es, quibus est essentia simplex.
Omnia seruari mea tunc praecepta docete.
En ego uos inter nullonon nullo non sole manebo,
Donec erunt amnes, et mundus inarserit igni.
Hoc dicto ex oculis abit illicet, actus amoeni[ERROR: no reftable :]❦
Regna beata situs manantia fonte perenni
Per nemus, et uirides augusto sydere lucos,
Foelice animas, et coelica castra reuisit. page
At solymas arces, in tecta sionica tendunt
Discipuli, quos alma dei praesentia fouit.
Qui domini Iesu manifesto numine Matri
Nuncia magna ferunt eius de prole beata.
Coeperat ut posita coetus discumbere mensa,
Christus et auricomo rutilantior astitit astro.
Tum socios inter sueto de more resedit,
Et conuiuali licito dape uescitur usu.
Mox dubias mentes, incredula, duraque corda
Ex probauit eis, qui credere testibus ipsis
Qui uidere suo uiuentem corpore Christum
Surrexisse deum patulo renuere sepulchro,
Imperat, aque illos agmen ceu missile librat
Tendite, terrarum mea gesta referte per orbem,
Vocibus omne meis ex alto implete creatum,
Hisque fidem quicunque dabunt, quos unda piabit,
Optato summae potientur littore terrae,
Credentes haec signa mea cum luce sequentur.
Daemonas eiicient hoc fulmine, nomine Iesu.
Ora modis agitata nouis, et uoce loquentur
Insolita, tolent hydrae et genus omne Draconis,
Pocula, mortiferumque bibent illesa uenenum,
Et super ossa manus imponent aegra salubres.
Vos horum testes, urbe hac modo sistite sedem.
Donec ab excelso uos imbuat ardor Olympo,
In uos ut patrio promissum fonte ciebo.
Nunc exite foras, uiridesque per arcis oliuas
Bethaniae penetrate, iugumque ascendite cliui,
Dixit, et aspectu euasit, quem deinde secuta
Processit Mater sociis comitata cateruis.
Conuenere locis, ubi cliui in uertice Christus
Omnibus apparet manifesta luce patescens
Solus, at assistunt, et circum mille ministrant
Millia, quos oculis mortalibus ulla uidendi
Copia, non ullo sensu concessa facultas,
Nomine quos Christi lucis consorpsit Abyssus.
Tum quidam Iesum moribundo ex agmine poscunt
Talia, restituat regnum si hoc tempore Iudae.
Iis ait, haud uestra est inter labentia nosse
Tempora, uel motus patria uirtute meantes, page
Ast ubi uos uirtus afflauerit ignea sancti
Numinis interne, coleoque allapsa fouebit.
Haec mihi testis erit per uos, hanc ardua Mello,
Hanc quoque luza nitens, omnisque uidebit Idume,
Vsque mari magno qua clauditur ultima tellus.
Vertitur haec fatus Phaebi uenientis ad ortus,
Sustulit et palmas, et uerba nouissima dixit.
Hinc oculos inter coelum sublimis in altum
Ibat, eumque repens excaepit lucida nubes.
Procubuere solo in facies, abeuntis Iesu
Numen adorantes, erectaque rursus in auras
Lumina tendebant, et protinus ecce propinqua
Sede duo stantes albis fulsere lacernis.
Vnus eis atque alter ait, quid in aethera frustra
Conatu hoc dinceps opus est attollere uultus?
Vos, o, gens galilaea, polos hic scandit Iesus,
Quem deus assumpsit uestrae de sanguine matris.
Sic ueniet, talis descendat ab orbibus olim
Altiuolis, qualis modo transit aethera summum.
Euolat in coelum dicto hoc sublatus uterque,
Aspectumque fugit mortalem, et sydera tranat,
Victoris Christi uictricia castra secuti,
Quae magno Paeana canunt aeterna triumpho
Gaudia, caelicolis sonat omnibus altus Olympus.
Hi triplici redeunt a uertice luce corusco
Laeti in tecta sacro sublimia monte Sionis.
Haec Domini Mater, mundi regina subiuit,
Haec undena cohors, alti tot limina coeli,
Tot Matris comites, et templa fouentia Iesum,
Et fratres eius, grandes tot in aethere flammae,
Vna animi facies eat his, corque omnibus unum,
Ore deum assiduo, sublimi e mente precari.
Hos dum iussa tenent, et dum promissa morantur,
Laudibus aede sacra diuinis saepe uacabant,
Multaque praeterea Iesu sunt aedita gesta[ERROR: no reftable :]❦
Signaque discipulis, ea nec posuere libello,
Quattuor ex illis Christi scriptoribus ulli.
Haec autem mea musa nouem modulate choreis
Scripta docet, nec non septeno tibia cantu,
Vt sit eis obstricta fides, qua Christus ab alto page
Filius esse dei missus credatur Olympo,
Nomen habens uitae, uitam quia flumine largo
Atque ut fonte pie credentibus amnis inundat.
Cuius tota capax immensi machina mundi
Esse nequit, latet usque adeo tam magnus ubique.
Iam promissa dies affulserat, illa uocatur[ERROR: no reftable :]❦
Romanis graio quae nomine Pentecoste.
Sexus uterque simul conuentu stabat in uno,
Bissenae decades hominum. duodenaque coeli
Limina, diuino uestitaque sole uirago.
Quum subito insonuit uhemens uehemens a cardine mundi
Spiritus, et penitus coenacula numine perflat.
Atque homines, quos illa simul complexa tenebant.
Hic ubi quisque suo consessu haerebat, eorum
Cuilibet apparet partito limite lingua
Ignea, cuique simul quae uertice sedit in alto.
Omnibus extemplo resonantia pneumate sancto
Linguarum uarios sermones ora redunant,
Sic ut cuique dabat tum spiritus ore feruntur.
Interea sonitu conterrita turba repenti
Conuenere locum, quo spiritus indicat ardens,
Et fragor intonuit celsi super arce Sionis,
Tum solyme una suae sobolis captiua propagans
Germina per populos late protenderat omneis.
Illa pios festi solenni tempore templi
Relligione uiros attraxerat undique Mater,
Alma sion magnum coeli porrecta sub axem.
Vocibus auditis ingens affluxerat agmen,
Omnibus et linguis ex ore sonantibus uno
Stat diuersa suis ibi gens stupefacta loquelis.
Parthica quae rubro, quae hyrcano a littore uenit,
Medica quam mittunt, atque ardua regna Megallae.
Et qui pingue colunt inter duo flumina regnum
Assyrii, quique arua tenent iudaea coloni,
Cappadoces aderant, euxini et nauita ponti,
Diues ab auriferis et quos Pactolus arenis
Miserat, et Nilum quos terra Propontidaque inter,
Pamphiliae quos et iuga frondea, et aspera castris
Lactauere suis in uallibus amne lalassi.
Venerat et raris aegyptius imbribus asper, page
Et quem Cyrenae libicae, quem consita syluis
Littora dant, et quem faecundi frugibus agri,
Et quem Roma tulit caput orbis et urbibus una,
Manserat et solymis iudaeus ut aduena fieret.
Cres etiam et panchaeus arabs a rure beato.
Hi simul attonit mirantur, et ora uicissim
Alter in alterius conuersi talia dicunt.
Nempe uiros hos ore tulit galilaea sub uno,
Vnde igitur tam magna dei mysteria pandunt?
Lingua cuique suae patriae nutricis alumna.
Quid deus hoc tanto modo uult portendere monstro?
Obiectare alii mustum feruentis Iacchi,
Petrus et eloquio diuino obiecta retudit.
Inuasere simul populos hoc Marte, tonantique
Ore trahunt homines in praedam, ut ab aequore pisces,
In uirtute ducis, mirandaque signa sequuntur
Voce tubae. coelum, terras, mare, sydera complent.
Haec euangelico mihi carine sacra canenti[ERROR: no reftable :]❦
Quadriiugi ad metam currus, reuocante quadrigae
Auriga intonuit coelo sic fatus ab alto.
Diligor ut Genitore, meos ego diligo fratres,
Lux ego sum mundi, uia, uitaque, quisquis in ortu
Me uidet aeterno, Iesu uidet ille parentem,
Iesus enim tota patrii stat luce profundi,
Et pater ipse sui manet ingens lumine nati.
Haec in me quemcunque mei uectabit amoris
Inconcussa fides, operabitur ille Magistri
Extemplo, uel maiores subnixus in usus.
Nomine namque meo patrem quodcunque rogetis,
Id faciam, si patris inest ea gloria nato,
Si quis amat Iesum, Iesu manda facessit.
Huic immite tuum Genetor per pectus amorem
Hunc alium, quo mundus abest imperuius ipsi,
Tum secum maneas aeterno lumine numen,
Ast ego post ipsi parebo in luce beata.
Vitis ego sum uera, pater meus arte colendi
Agricola est, uult ipse meo de palmite fructum,
Quem si laetus agat, laxas si exuberet uuas,
Falce premit, mage namque tument a falce racemi,
Sin uacui exierint rami per inane fluentes, page
Tondet ea tum falce comas, et brachia uellit.
At purae mentes, emunctaque corda nitescunt
His, quibus infulsit sermo meus ubere fontis.
Mutua nos inter fiant habitacula iunctis
Palmitibus, neque enim palmes sine uite feraci
Germine pubescit, nec uos nisi nomine Christi.
Quid sine me frugis, qui non mihi inhaeserit affert?
Hoc dabit excisis ut quum sarmenta maniplis
Stricta ligant, arent extemplo, atque igne cremantur.
Quoi mea uerba bono ut plantaria corde uirescunt,
Inserit hoc sanctum mea quam sub uiscera gluten,
Hic quodcunque uolet poscens impetrat habendum,
Non seruus sed amicus erit, quia seruus herilis
Ignorans animi est, qui iam notescit amico.
Hunc ego delegi, sed non electus ab ullo,
Imposuique gradu, quo proficit arduus alto,
Non hunc mundus amat, nec me quoque mundus amauit.

Dedicatio Doni Septimi ad Spiritum Sanctum.
O, Patris et nati pietas ab utroque uicissim[ERROR: no reftable :]❦
Vna pari substans spiramine, parque potestas.
Suscipe uatis opus, deuotaque carmina ueri.
Qui tibi principium perfecto fine peregi.
Da pater hoc superis olim memorare choreis,
Et mea coelesti circundate Tempora Lauro,
Nam mihi uirtutis dator es, et carminis Auctor.
Hic tuus est pastor, tua Tibia, Musaque uenit
Tincta lepore tuo mihi te dictante Magistro.
Pande tuum uatem populis tua gesta canentem.