Magistri Ioannis Policarpi Seueritani Sibenicensis Dalmate predicatorii ad illustrem principem Guidobaldum Ruerium Castriduranti comitem, illustrissimi et inuictissimi militie ducis Vrbini Francisci Marie filius, Feretreidos Liber Secundus.
Plaudite Thespiades, celebrem uiuacis oliue [ERROR: no reftable :]Inuocat
Ferte ramum, noster curae quibus est honor olim page
Heroum uatumque pius, uos pace serena
Aspirate mihi, diuina poemata uati
Nunc date, nunc quibus hic meritos nunc prolis honores
Numine Pierio referam, quo candida uirtus [ERROR: no reftable :]Attenuat scriptum.
Quam fuerit puero ducis ex hoc sanguine craeto,
Vos precor et Musae uobiscum, namque ego solus,
Credite, deficio et mediis uox faucibus hesit
Vsque huc subticui, in cunis ne paruulus algens
Vagiret ueluti prius, et quia dulcia dantis
Oscula iam suxit genetricis hic ubera, clare
Secum, pauca loquar, puerilibus edita uerbis
Vos quoque conueniam, Musae, mea pectora semper [ERROR: no reftable :]Hortatur Musas ut faueant principi.
Pectora laurigero redolentia quippe liquore
Laudibus hunc celebrate piis, fontesque replete
Cantibus Aoniis, regem ueneramini et olim
Venturum Italiae populis, plaudente senatu [ERROR: no reftable :]Poetae uaticinium pro puerulo principe.
Romano, uiduae hic reparabit moenia Romae
Sacra diu, rerum dominos placabit, et ipsae
Ducite iam choreas Parnasia per iuga uobis
Personat aurata cythara Phoebus, puer atque
Terrarum dominus, non fleuerit, atque ego secum
Etherei super astra poli audiar ipsae canendo,
Vos scitis, quod iam multo sudore parata
Virtus spreta iacet, cunctisque repellitur oris [ERROR: no reftable :]Ratio quare poeta cupit ut principi Muse faueant.
Nil ualet, heu, dura superrarier ardua montis
Saxa, et supremum crudo sudore cacumen
Proh dolor, heu pietas, proh tristia fata deorum
Vatibus omne bonum promittitis atque quietem page
Veram, sed quid ego dicam, clamoribus implens
Ethera, Tartaries summens et pocula rippis
Spernuntur docti, dites monstrantur ubique
Quanto quisque datur melior, tam peior habetur
Quique datur peior, melior datur ipse nocenti [ERROR: no reftable :]Poetae sententia.
Pulpita continue qui implent clamoribus istis
Vestibus est honor, excellens est gloria nummi,
Precipites fiant, qui nunc contendere cliuum
Aonium cupiunt, nullo solamine grati [ERROR: no reftable :]Quoniam indocti spernunt doctos.
Per nemora errant hii semper requiemque petentes
Carmine ad astra duces cupiunt extollere et altis
Equant sideribus delusi carmine pulchro,
Antra petunt, damnant postremo tempora lauro
Immo nec minimum quis uatibus obtulit assem
Lurida sit uestis uobis, extollite Olympo
Heroas uestros, ferro belloque potentes, [ERROR: no reftable :]Poetarum miseria.
Sit mihi pulchra Venus, sint nati, nulla Mineruae
Gaudia sint nobis, Iuno sed clara Tonantis
Et soror et coniunx faueat, quia sepe solebunt [ERROR: no reftable :]Indoctorum dulcis uoluptas.
Atria pontificum et regum perpulchra uideri, [ERROR: no reftable :]Diuitiarum laus.
Vera loquor uates uobis, qui ponere ad astra
Tecta uirum cupitis, mortalibus apta feretris
Diuicias fatui spernunt, et panis egentes [ERROR: no reftable :]Male spernuntur opes.
Vndique mendicant spreti, strata aurea luctu
Mirantur, fului orbati custodibus auri,
Quare querite delitias animi impia et antra
Spernite Parnasi lauros, nil panis egenti,
Credite, nil prodest, pauper fuit ipsus Homerus. [ERROR: no reftable :]Irrisio poetarum et doctorum hominum. page
Mendicant uates, mendicat tristis ubique.
Pauper erat Maro, ueh. Gelidis datur ipse Thomitis [ERROR: no reftable :]Maro.
Naso tuus pauper, superas euectus ad auras [ERROR: no reftable :]Ouidius.
Carminibus mulcere suos qui sepe solebat
Reges atque duces, sceleris damnatus ab ipsis
Occidit et nitidis se tandem condidit astris. [ERROR: no reftable :]Ouidii mors.
Quid dedit olim, dic mihi, docta Verona Catullo, [ERROR: no reftable :]Catullus
Quidue suo tribuit Tybullo Roma superba, [ERROR: no reftable :]Tybullus.
Tristis Aquinas lassabat sua brachia planctu [ERROR: no reftable :]Iuuenalis.
Pauperie pressus, latis Meuania campis
Nil prodest uati proprio, quondam tibi coce
Domicianus erat Cesar, deceptor amicus, [ERROR: no reftable :]Marcialis.
Et Plauto humebant oculi lachrimis sibi namque [ERROR: no reftable :]Plautus.
Noxia tunc uirtus uitam panemque parabat
Mola per assiduas noctes et pectora lassans
Lux erat, heu clamans, uirtus ubi, laurea uirtus, [ERROR: no reftable :]Omnes poetae pauperes.
Serta tibi prosunt, quare contendite uates,
Spernere Castalios fontes, et amena uireta
Parnasi montis, quia dypsis illa uirescunt,
Postremo referam, quod nunc pro carmine uobis
Mecenates non sunt, non datur amplius ille
Augustus Cesar, qui clara poemata sanxit, [ERROR: no reftable :]Laus olim Augusti et Mecenatis.
Dixit uera quidem, quamuis sint ore prophano
A felicone uiro uerba impia uatibus aucta [ERROR: no reftable :]Poete dolor propter conuicia quae mali bonis inferunt.
Iam pridem memini superans ego munera uestra,
Purpureos penetrare lares, regumque ducumque
Atria quum magno curarum fluctuat estu
Mens mea, sepe fui blandus pro laudibus istis, page
Carminis auspicio exclamans succurrite uati,
Viuere namque decet, delusus deinde recessi
Qua de re exurio miser horum interque clyentes
Atque etiam uilles offas micasque cadentes
E mensa exciperem, ut faciunt pleno ore catelli [ERROR: no reftable :]Magna poetarum calamitas.
Edibus in mediis uatum est dolor, hei mihi, quare
Credite, credite, Pierides, ego uera fatebor
Maior amor numi est nunc, quam uirtutis ubique, [ERROR: no reftable :]Poetae pulchra sententia contra auaros.
Carmina nulla placent, non sunt nunc tempora prisca,
Non sunt Romani proceres, quorum omine uel nil
Imperium fuerat, nisi sola poemata uatum
Scipiades fertur statuam imposuisse sepulchro
Quippe suo uatis Rhodii qua uiuere posset
Ditauit Caesar uates, ditabat et ille
Maecenas, fautor miserum Flaccum atque Maronem
Fouerat, unde sibi decus, is dux omne parauit
Maecenas, Mecenas, uos memorate, poete, hoc
Nomen ad astra ducis, cuius tegat ossa Minerua
Cum casia, et cineres sibi uiuant omne per euum, [ERROR: no reftable :]Principes ut fiant immortales debent fauere uirtuti.
Carmine uiuebant clari uates prius, at nunc
Ingenio Musae, mihi credite, gratia nulla est,
Quare opplere licet lachrimis multisque querellis
Aonios colles, tanto magis, heu, quia nulla
Viua meos unquam est uirtus miserata labores,
Est peius quod nunc miseros, nunc impia corda
Dilaniant uates tedio uirtutis amice, [ERROR: no reftable :]Prius poete praemiabantur, nunc non.
Castalides mea cura quidem nam sola maligno
Heu delatorii, hoc animosa superbia surgit page
Heu, heu, cuius quum poterit uirtute uideri
Haud bonus, haud doctus spernendo sidera tangit
Improba lingua bonos famae exitialis amore
Alterius dono aut odio corruptus, et inde
Assumunt fatui famam per fasque nefasque
O mundi impietas sceleratis dulce uenenum
Carpere famam hominum, quae nunc sine crimine possunt
Expleri illicitum est homini fraterna necare [ERROR: no reftable :]Quam sit impium carpere aliorum famam.
Viscera delator, tibi dum uis laude superba
Querere pre insanos uite presentis honores
An nescis quod nolunt haec te sancta Tonantis
Iussa dei facere, ut ueterum de more parentum [ERROR: no reftable :]Deus non uult quod mali noceant bonis.
Insanus fias, namque est deiecta polorum
Vertice et a summo olim dira superbia crede
Displicet hoc uitium superis atque omnibus his qui [ERROR: no reftable :]Quare superbi non placent deo.
Nolunt pestifero comitari turbine ad umbras
Tartareas, uel uanos ambitione parari
Fastus calle sibi illicito, uel pegmata celsa [ERROR: no reftable :]Que pena est malorum quando nocent bonis.
Constitui in laudem hec hominum, mala praemia sunt hec,
Hoc fit ab illis qui nunquam parere Tonantis
Preceptis uoluere piis, quos nulla remordet
Cura uel hoc uitium, sceleris iactantia tanti
Te ipsum excrutias et tu tua pectora rodis
Prosperitate gemens fratris teque acriter angens
Ira tibi causa est, qua exoptas crimina nosce,
Falsa tui socii, quibus huic maledicere possis
Corde uel ore tuo uindictam queris et optas
Scandala quod ueniant, quae sunt odiosa Tonanti page
Summo, detractor comitis, mihi crede, susurro
Haec scio cur fiunt, quia dexteritate malorum
Torpens appetis illicita et tibi praua retentas,
Praua per assiduos mores, et crimina laudans
Proditor ipse tui, uatum bonitatis et expers [ERROR: no reftable :]Mores malorum hominum.
Qui fugiunt male sana uirum consortia semper
Fedam qui ingluuiem uentris nouere nec unquam
Assiduis curis studiorum dicere fas sit
Non hii luxuriam cupiunt, non carmina amorum
Nec uates soluunt per turpia uerba pudorem
Nam decet esse pios, casios decet, atque poetas
Spernere quae exoptat semper uesana libido, [ERROR: no reftable :]Mores optimi poetae.
Hi sed quando datur, quod scribant turpia uerba [ERROR: no reftable :]Quare poete scribunt quandoque turpia.
Hoc fit, quod caute carpunt mala tempora uite,
Ergo inuerte tuam trutinam miserabilis auceps
Virtutis dum fuluo te nimis implicat auro
Ambitione fera uitae male sana libido [ERROR: no reftable :]Finis malorum.
Quod nisi tu facies, fies decliuis ad ipsos
Manes praecipiti tendens in Tartara cursu,
Nescio si uagor incassum, dixi hec tibi namque
Pierides uoluere mee quod talia dicam,
Pierides mea corda quidem, mea summa uoluptas,
Quas ego tollere ad astra uolo, nunc teque relicto
Conueniam puero faueant per Nestoris annos,
Ite cite, caste, et meritos date semper honores
Huic puero, ne uera loquatur bardulus atrox
Verbula, que audistis, nunc, nunc ex ordine longo
Soluite nunc tristes furue caliginis umbras, page
Mentibus efatuis ostendite quod pia uirtus
Tollit ad astra uiros permittens culmen et altum
Celorum dat, quodque hec inclyta premia diuum
Non sunt, o mea cura dee, o mea magna uoluptas, [ERROR: no reftable :]Finis bonorum.
Absint pro puero diuturna silentia uobis,
Ite cite ad superos et dicite clara Tonanti
Verba, quod et uenit nunc nunc crinitus Apollo
Vrbinum perfusurus pia membra puelli
Rore sacro, in quo sint sibi fata per hemina mentis [ERROR: no reftable :]Progressus Musarum ad Iouem, ut descendat perfundere puerum principem rore sacro.
Virtutisque pie, qua uos puer inclytus ornet
Ipseque dignetur nostros celebrare penates
Cantando interea defessus, labra liquore
Ipse ego perfundam Aonio, uos ipse manebo
Nec tangam cythare crepitantis pollice cordas,
Vos nisi cum uates uenientes ordine pulchro
Viderit atque ducis coronantes aurea tecta
Aduentu superum, subitoque talibus ausis
Discedunt uatemque suum tacite inde relinquunt. Finis