Et auxerat regis contemptum casus et caedes duorum Hungariae nobilium uirorum indigne a quodam Boëmo in rixa subito exorta interemptorum. Quorum caedem, quum rex ulcisci deberet, ne Boëmos gentem bellica uirtute illustrem sibique deditissimam ab se alienaret, inultam esse magna Hungarorum consternatione passus est, tametsi humanissima et tempori conuenienti[ERROR: no reftable 1:] oratione caedis auctorem sibi condonari a principibus, qui illi perduellionem iudicaturi erant,[ERROR: no reftable 2:] contenderit. Atque iccirco sunt, qui credant Hungaros a Turca, Hungaricae discordiae haud ignaro, legatione[ERROR: no reftable 3:] in speciem pacis petendae missa, fraude actos, quo improuidos ac de bello nihil suspicantes adoriretur.