Welcome to PhiloLogic  
   home |  the ARTFL project |  download |  documentation |  sample databases |   
Roschmann, Anton; 1694–1760 (1694–1760) [1746], Reliquiae aedificii Romani ad oppidum Tyrolense Lienz detectae vulgo das Zwergengebäu, versio electronica (), 15 folia, Ed. Müller, Florian Martin; Schaffenrath, Florian [word count] [roschmann-a-reliquiae].
Previous Section

5. Unde his reliquiis nomen Zwergl-Gebäu adhaeserit

(1) Examinata Loncii dignitate plane non infima ac mansionis conditione et nominis rei publicae usu inter doctos communibus suffragiis recepto, reliquum mihi nunc est insolitum hoc monumenti huius nomen ut examinem.

(2) Et plane desperassem, cum non tantum vulgus in exprimendis his ruderibus utatur hoc vocabulo Zwergl-Gebäu, sed addat wo die guaten, wo die engelischen Leuthlein gewohnet hätten, certas etiam diluvii universalis reliquias pro eorum pecuniis venditantes.

(3) Superstitiosa haec esse nemo prudens non videt, sed unde superstitio arcessenda sit, diu utique mecum omnes haesitassent, nisi commodum vir summus Ioannes Georgius Eccardus in Francia Orientali succurrisset.

(4) Dum enim canones in synodo sancti Bonifacii tertia Salisburgensi ad Salsam explicat ad verba: „De his, quae faciunt super petras: Credebant“ inquit „gentiles ea a spiritibus et geniis mortuorum inhabitari, qui venerationem sui bonis compensarent.“ Et inferius appositissime ad rem nostram: „Moles lapideas et colles etiam sepulcrales a naenis, spirituum sive daemonum genere, inhabitari creditum fuisse. Edda Islandorum prodit, unde et monumenta haec in Saxonia inferiori a plebe Zvverch-Löcher, hoc est naenorum receptacula vel antra vocantur.“

(5) An vero antiqua haec sit nuncupatio vel recentior, haud constat.

(6) Vicinia Debonensis tantum bis circiter C passibus distans, vulgo gen der Debant in diplomate Leonticensi compellata, auricalco fabricando celebris est et fossorum metallicorum, praesertim ex valle Teffereggia concursu frequentata huic dictioni ansam praebere potuit.

(7) Cum enim non raro aliqui horum fossorum in Saxoniam proficisci soleant, pronum est colligere hanc ibi superstitionem illos hausisse, cum praecipue in illis partibus naeni montani, vulgo die Bergmannlin multas superstitiones excitare soleant.

5,1 mansionis] scripsi, in manuscripto mansionem – 5,2 sed addat] in margine – 5,3 superstitiosa] scripsi, in manuscripto supersitiosa – superstitio] scripsi, in manuscripto superstitionis – succurrisset] scripsi, in manuscripto succurisset – 5,4 synodo ... tertia] in margine, in rasura legitur concilio – Salsam] scripsi, in manuscripto Salam – ad verba] supra lineam, infra legitur in rasura Item de arboribus – appositissime ad rem nostram] in margine – 5,6 tantum ... distans] in margine – 5,7 non raro] in margine – pronum] in rasura legitur facile

-- --

(8) Cum praecipue ex prima relatione mihi constet inter fossores illos privilegio camerali Oenipontano ad eruendos thesauros probe munitos etiam Teffereggenses fuisse rusticos, quos cum extraneis saepius exercere commercia novimus, et ideo de religione acatholicorum olim saltem aliquid attraxisse novimus, manente ideo adhuc proverbio de homine ineptum quid proferente „o du deferegger!“

(9) Interim tamen haec collis ruderibus plena hoc nomen attraxit, quod per universam vallem Pustrissam hodie percelebre est.

(10) Sepulchrum continere has reliquias non persuadeor, cum omnia simul considerata frequentia aedium rudera loquantur.

(11) Nihilque in ipso agro omnino adsit aut in ullo authorum verisimile quid inveniatur, quod vel a longe ad sepulchra pertinere possit.

(12) Fornices enim tantum sustinent pavimentum elegantius, ad omnem apicem emendatissimum atque, ut Virtuvius loquitur, „ad regulam et libellam exactum“, ne si agro incumberet, terrae humoribus facilius dissolvi posset.

(13) Et hinc videmus nigrum, quod longe rudius est, tanta cura non extructum agro incumbere, cum tanti periisse non fuisset.

(14) Verum de his ne exerrem e tramite, peritiores atque in versandis ruderibus exercitatos viros consulam, quos plures audire necesse est.

(15) Ego tamen quid interim suspicerem, non subticebo.

(16) Ex Vitruvio edit Laet libro septimo, capitulo primo folio 127: „Supra nucleum ad regulam et libellam exacta pavimenta struantur sive sectilibus seu tesseris. Cum ea extructa fuerint et fastigia extructiones habuerint, ita fricentur, uti, si sectilia sint, nulli gradus in scutulis aut trigonis aut quadratis seu favis extent, sed coagmentorum compositio planam habeat inter se directionem, si tesseris structum erit, ut eae omnes angulos habeant aequales, nullibique a fricatura extantes. Cum enim anguli non fuerint omnes aequaliter plani, non erit exacta, ut oportet, fricatura.“

5,8 probe] supra lineam adiectum – saepius] in rasura legitur non raro – aliquid] ante aliquid unum verbum in rasura non legitur – 5,11 in ipso agro] in margine – adsit] supra lineam, infra legitur sit – 5,12 atque ut ... exactum] in margine – 5,14 consulam, quos] supra lineam, infra legitur in rasura consulere incoepi et – 5,15 suspicerem] supra lineam, infra legitur in rasura sentirem – 5,16 tesseris] scripsi, in manuscripto thesseris– nullibique ... extantes] non apud Vitruvium legitur

-- --

(17) Ad haec Guilielmus Philander, doctissimus Vitruvii saeculi XVI. commentator Catalaunus Gallus: „Pavimenta a paviendo, id est feriendo dicta, ut ipsum instrumentum pavicula vocatur. Principio picta fuerunt, postea facta sunt lithostrota, id est lapillis strata. Quorum fit mentio apud Varronem libro tertio rei rusticae capitulo primo et Plinium libro 26. capitulo 25. Per sectilia intelligo sectas parvas crustas in varios interdum colores, id est opus amusseatum sive museacum sive musivum, ut Spartianus in Pescennio dicit et divus Augustinus libro de civitate Dei 16. capitulo octavo. Vulgo Mosaicum vocamus. Per tesseras autem quadrata grandia opus musivum expressit Nilus Scholasticus epigrammaton libro quarto πῶς ἐκ λίθου ἄλλοθεν ἄλλης συμφερτὸς, γνόμην διαπίνης σάτυρ – aliisque lapillis tam cito compositum transierim in satyrum. Artifices dicuntur musivarii a Theodosio et Valentiniano codicis libro tertio decimo de excusatione artificum. Musivi operis pavimenti accuratissima diligentia atque arte consertas et cogmentatas particulas vidimus Tiburti in villa, quae dicitur Quintiliani, et Romae in aedibus Matthiae Sossii et in Aventino monte in divi Alexii templo (quo loco fuerat Herculis) ad aram maximam. In eis, inquam, particulis tessellulata marmora minutulis fabis haud maiora piscium, sed et aliarum rerum effigies variis coloribus emendare et graphicotereos imitantur. Libenter in hoc diverti, quod scirem paucissimas animadversas esse eiusmodi pavimentorum reliquias. Nota enim sunt omnibus templi Bacchi lacunaria diu Nomentana.“

Previous Section


Roschmann, Anton; 1694–1760 (1694–1760) [1746], Reliquiae aedificii Romani ad oppidum Tyrolense Lienz detectae vulgo das Zwergengebäu, versio electronica (), 15 folia, Ed. Müller, Florian Martin; Schaffenrath, Florian [word count] [roschmann-a-reliquiae].
Powered by PhiloLogic