Marulic, Marko (1450-1524) [1519]: De humilitate, versio electronica, Verborum 81625, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-humil.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
Quia si in uiridi ligno hoc faciunt, in arido quid fiet? Nolite flere super me —
inquit — filię Hierusalem: animę fideles, animę pacis. Hierusalem enim
pacis uisio interpretatur. Nolite flere super me, cuius mors uestra
est salus, cuius mors mortis repellet autorem, ut, qui hactenus dominatus est, mortuos ab
inferis dimittere, uiuos ab erroribus soluere mox cogatur. Si ergo supplicium meum tanto uobis
erit emolumento, nolite flere, sed gaudete potius. Et cladem illam flete, quę propter multorum
impietatem urbi huic est uentura. Venient enim Romani (ut alibi
dixit) et circumdabunt eam uallo. Tanta autem tunc fiet afflictio, ut matres
uellent non habere filios, quos lugeant, nec sensum, quo tam tristia percipiant, nec uitam,
qua duriora morte pati cogantur. Foris uastabit gladius, intus fames consumet, urbs ipsa
templumque euertetur. Post hęc captiuitas, seruitus, in diuersa dispersio simul sequentur. Quę
tamen non credentibus, sed incredulis male cessura sunt. Quia tot mala perpessi, dum
mollescere ad poenitentiam nolunt, in ęternum corruent interitum. Vobis autem, qui in me —
inquit — creditis, mala in hac uita pati expedit, ut per eorum patientiam puriores hinc
exeatis. Si enim Christum, qui uiride lignum est, nullam in se habens malicię ariditatem,
oportuit pati et sic intrare in gloriam suam, quanto magis uos, qui non sine peccato, id est,
qui lignum aridum, igni obnoxium estis, pati conuenit, ut in tristibus probati gaudio perfrui
mereamini sempiterno. Nihil quippe aliud sunt seculi huius calamitates nisi ignis ille, qui
iisdem flammis et aurum purificat et paleas comburit. Arsit in inferno diues, qui in deliciis
uixerat. Lazarus uero mendicus, qui famis uulnerumque malo torquebatur, in sinu Abrahę fuit
receptus. Nihil illi luxuriosior uita profuit, nihil huic miserrima nocuit. Breue est,
quicquid patimur, ęternum, quo consolabimur, si boni erimus. Et quoniam per labores peruenitur
ad quietem, longe pręstabilius est aduersitatibus nunc excuti quam uoluptatibus deliniri.
Marulic, Marko (1450-1524) [1519]: De humilitate, versio electronica, Verborum 81625, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-humil.xml].
|