TRANQVILLI PARTHEN DALMATAE CRMEN AD GERMANOS
Dvm licuit / Germana cohors / florentibus annis
Molliter in choreis religatos tempora mirto
Ad tibias numerosque pares producere longa
Ocia: vel noctique diem / tenebrasque diei
Iungere / diuersi referente Dione tenoris
Et lusus / dulcesque iocos: dum cuncta benignis
Tempora sub fatis agerentur laeta: nec vllis
Hostibus afflicti / nullam morbique / famisque
Experti rabiem securis lusimus horis.
Iam mutat fortuna vices / praecepsque sub imum
Turgentes cotracta sinus / deuoluitur axem.
Atraque candentes abscondunt nubila soles.
Extremo saeuaeque ruunt Aquilone procellae.

-- --

Horrida nunc Scythico reparantur bella furore.
Thurcarum crudele genus ceruicibus instat
Christianae sobolis / ferro / flammisque minatur
Omnia trans Alpes / Rhenum / Rhodanumque / Tagumque
Perdere: nec pugnax bellaces Cantaber hostes
Ipse nec Hesperio Lethes a littore / nec tu
Arcebis cunctis diuisa Britannia terris.
Ni pietas immensa dei / nostrique miserta
Excidii: magnisque malis / populoque ruenti
Subueniat: nostrisque procul relegata voluptas
Pectoribus caedat: fraternaque proelia cessent:
Odia Lernaeo iaceant saturata veneno.
Nunc igitur ceruix galea crinesque premendi:
Leuibus et clipeis opus est onerare lacertos:
Aegida pectus amet: lateri dependeat ensis:
Vibrentur dextra loetali hastilia ferro:
Accaedantque trucem terrentia Classica Martem.
Hinc quoque victrices Aquilas moueamus in hostem?
Vt ferus in patrias iterum / Duce et Auspice Christo /
Transfugiat latebras: posita formidine demum
Plebs Christum venerata sacrum foelicia captet
Ocia: et Astraeo semper potiatur Amore.