II Et „Vah coeli terraeque pudor! proh insolitum Heliconis probrum!“ exclamat increpitans „Adeone luridae incultaeque in tanta orbis paene universi solemnitate et communi bonorum laetitia, ubi studiosis ingeniis excultae Veneres et multicoloribus quodam modo pavonum spoliis superbae Iunones, immo et Pulchritudo ipsa vix non humilis nimium ac merito rugosa videtur, inconsulto temerarioque ausu comparere attentent Parnassides nostrae? Quid ad haec longe lateque suis excita sedibus eaque insolita hominum multitudo? Quid sanctis plene inundata affectibus subditorum pectora? Quid quaterna, cuius vices agetis modo, facultas academica? Quid illustrissimus comitatus reginae serenissimae? Quid ipsa demum plus sordida humilitate et incompto vestro habitu offensa, quam cantu recreata regina serenissima?

„Et tibi Calliope“ multum iam mitior inquit
vultumque emendans „quaeso, quos afferet usus
ruralis soccus? Vah! Ocyus exue sordes!
Non tales equidem volui talemque decorem,
sed veluti incedit fucata superbia luxus
feminei, alta et multicolor turritaque moles
verticibus stans emineat, quae culmine coelum
iam prope contingat, phalerata superbia iustum
hoc festo reperit titulum, cum Cynthius ipse
pluribus assumptis illustrior ignibus orbi
invehitur radiosque novos cum naribus efflat
Eous Pyroisque Phlegonque et flammiger Aethon.“
Dixerat et reliquas pariter conversus Apollo
talibus affatur dictis.“Labor inclytus“ inquit
„vos vocat, o Musae! Cunctos intendite nervos!
In vultu Charites reliquoque in corpore luxus
emineat, quo non maiorem viderat orbis.
Purpureis alte suras vincire cothurnis
convenit et vestis Tyrio sit murice tincta.
Quidquid acus Phrygiae, quidquid sollertia novit

-- --

humana et quidquid non novit texere, id omne
induite! Ingenium totamque exhauriat artem
ornatus vester. Gangis collecta supellex
gemmea et auriferis fluvii famulentur arenis.
Promite regales et purpurae et oris honores
purpureos! Amplam segetem sapientia laudis
suggeret excelsusque animus, dignissima sceptro
munera ad excelsae natas fastigia sortis
dotes, quid promittat Hymen quidve omnia prodant
et quae dictabit plectri longissima praxis.“
At contra modicos soles et curta queruntur
tempora Pierides nec tantis plausibus aequum
concedi spatium. „Non nos“ audacior inquit
Calliope „non nos patulis depromimus odas,
o genitor, manicis. Opus est sudare Camoenas.
Praecipiti nec enim pulsatum pectine plectrum
dulcisonos cantus et dignas insonat odas.
Praestaret penitus tacitis secedere avenis,
quam minus accinctas discrimen adire ruboris.“
Haec illa. At Phoebus Musas ubi senserat esse
difficiles, iterum atque iterum placido ore renidens
aggreditur dictis multum diversus ab illo:
„Charae animae, novi faciles in carmina vires“
inquit „et ingenium vestrum. Prensate laborem!“
Persuasitque brevi, longo sermone quod ante
non valuit. Primasque sibi iam quaelibet optat.
Accingunt igitur se operi minuitque laborem
pulcher honoris amor personaque tanta canendi
materies. Adeo quaevis vincuntur amori.
Vix promptis patrem studiis recreare sorores,
altera continuo rediens Cyllenius affert
nuntia et adventum reginae ex more disertus
pluribus extollit iamiam digito indice monstrans:
„Garrule, solve moras!“ alio distractus Apollo
sensibus hic infert „Ne nostra negotia turbas!“
Reginae adventu iam compita quaeque viarum
perstrepere, ac veluti subitus cum Mulciber aedes
corripuit, sic se portis effundere turba
omnis in occursum reginae. Haec publica fama
ad Musas etiam cito pertigit. Ocius ergo
sollicitae Phoebum repetunt et agenda requirunt.
Ista manu citharam, plectrum gerit altera, avenam
illa ac exiguis pertentant cantibus artem.
Extemplo pater alatum, quem provida Clio
cornipedem auratis phaleris multoque superbum
ornatu instruxit, rapidus conscendit et illas
pone sequi pedites iubet. Ipse effectus equestris

-- --

ordinis, ante dies aliquot pastor qui paverat agnos,
iam vehitur sublimis equo per aperta viarum.
Itur in occursum, qua proxima semita ducit.
Vix cum virgineo comitatu excesserat urbe,
cum subito geminus se iungit Anacreon. Illum
Ausonia, hunc genuit studiosa Alemannia vatem.
Hi veniam a Phoebo rogitant sociasque Camoenas
iungere deposcunt. Indulsit laetus honorem
vatibus et pariter comitari iusserat ambos.
Iam per consertos cuneos populosque frequentes
angustum molitus iter, penetravit ad ipsam
doctus eques dominam vocesque erupit in istas:
„Salve, puniceis veluti rediviva quadrigis,
post atras tenebras et maesta silentia noctis
Lucifero praeeunte viam cum sidere multo
aurora invehitur caelo recreatque iacentes
spissis in tenebris rubicundo lumine terras:
haud aliter forma pulcherrima Tyndaris, Oeno
affinem, innumera peditumque equitumque cohorte
hinc atque hinc stipata hanc nostram tendis ad urbem
latura hic cunctae solacia maxima genti.
O quam formosas Charites quantumque decorem!
Quas cerno ex oculis nivibusque rosisque genarum
evibrare faces nil claro sole minores!
Accipe elementer tenues Heliconis honores
et, regina, fave. Mox vates tangere chordas
Pieridesque iubet. Iuncta ergo voce salutant.