Marulic, Marko (1450-1524) [1510]: Quinquaginta parabolae, versio electronica, Verborum 13330, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - parabola] [numerus verborum] [marul-mar-quinqu.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
Est specus quaedam monti omnium maximo
subiecta et ipsa ingens intusque latissime patens atque in labyrinthi
434 more uiarum ambagibus ita implicata, ut, qui semel
introierit, exitum nesciat reperire. Scrupeae interius asperrimaeque
rupes, loca horrida et tenebricosa, nisi quod crebri de cauernis
promicent ignes et ueluti fornacibus exaestuent, horrorem incutientes
cernentibus. Hinc densior fumus quaque uersum euolutus caliginosarum
nubium speciem praebet, sulphuris graueolentis odorem spirat, adeo
nocens, ut eorum, qui adsunt - multi enim illic ob delicta intrusi
errant - et oculos nidore et nares foetore cruciet. At etiam
nonnullos flamma subito correptos percoquit, quos tamen urendo non
consumit, sed uiuos miserabiliter uexat. Nemo enim in ea specu
moritur, et id omni morte grauius est mori non posse. Alibi gelidi
patent lacus glacieque adstricti, et in his quidam ignem fugiendo
incidunt deteriusque algent quam arserant. Attractis frigore neruis
torpent, dentibus crepitant, spiritu gemunt, totis artubus
contremiscunt. Sed ne illis quidem, qui alibi sunt, quies ulla
datur. Omnia quippe luridi complent serpentes, rabidi undique
incursant canes, feroces irruunt belluae, sibillus, latratus, rugitus,
grunnitus, gannitus uariique et horrendi diuersorum portentorum
fremitus et hominum, qui mordentur dilaceranturque, eiulatus atque
moeror simul audiuntur. Nullus loci secessus, nullus angulus aut metu
aut poena uacat. Totum antrum illud, quam longe lateque diffunditur,
semper lugentium, plangentium atque lamentantium personat
clamoribus. Quacunque te uerteris, nihil non triste occurrit. Deest
omnis aeris temperies omnisque tranquillitas. Assidui uentorum
turbines tempestatumque procellae saeuiunt. Et cum nusquam pedibus
insisti possit, ubi poena non sit, grando quoque igni mixta de
altissima fornice praecipiti impetu in terram ruens nudos miserorum
uertices et uerbere perfringit et flammigero ustulat ardore. Quid
moror in singulis? Omnia illic mala sunt, quaecunque ubique sunt, boni
nihil. Quis ergo ea uel fando explicet uel cogitando comprehendat?
Marulic, Marko (1450-1524) [1510]: Quinquaginta parabolae, versio electronica, Verborum 13330, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - parabola] [numerus verborum] [marul-mar-quinqu.xml].
|