Croatiae auctores Latini: inventa  
   domum |  quaere alia! |  qui sumus? |  index auctorum |  schola et auxilia |  scribe nobis, si corrigenda inveneris!  
Marulic, Marko (1450-1524) [1510]: Dauidias, versio electronica, 6765 versus, verborum 45407, ed. Branimir Glavicic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [marul-mar-dauid.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.

Vade retro

Lib. VII
Hactenus ipsa ducis Dauidis diximus acta, [ERROR: no reftable :]Inuocatio
Nunc subeunt cantanda mihi quę gesserit idem
Sceptra tenens regni. Meliori carmina nobis
Digna lyra donate, deę! Non numina celsi
Inuoco Parnasi lotasue Helicone sorores,
Sed uos, diuinas Charites, quę culmine lapsę
Ętherio colitis Iordanis fluminis undas
Et loca nota piis. Saulis post fata tyranni
Accepit responsa dei Iesseius heros
Atque his admonitus Iudę migrauit in urbem
Hebronem, quondam populis opibusque potentem, [ERROR: no reftable :]Adam, Abraham, Isaac et Iacob
Quattuor et celebrem positis ibi forte sepulchris
Primorum Hebrei generis gentisque parentum.
Huc cum coniugibus se contulit ille duabus.
Inde suos socios diuersa per oppida misit,
Subdita tunc illi, modo quam memorauimus, urbi.
Illuc Iuda tribus properans conuenit ad ipsum [ERROR: no reftable :]Dauid rex
Iesseiden regemque uolens de more salutat
In solioque locat sacroque perungit odore
Purpureaque super contectum ueste coronat.
Iamque auro radiare caput sublime sedentis
Coeperat et molles aurum circumdare lumbos,
Aurea de tereti pendere monilia collo
Et splendere simul, totos diffusa per artus,
Maiestas immensa uiri, quum uenit ad aures
Facti fama pii, quod Saulis corpora regis
Natorumque trium Iabitę rapta tulissent
A pinnis, Bethsana, tuis ad prędia Iabis,
Quod myrrha et casiis et odora perlita nardo
Clausissent patrio pariter collata sepulchro.
Continuo Dauid delectos tendere Iabim
Imperat ipse uiros pacisque insignia dextra
Ferre manu: ramos semper uiridantis oliuę.
Qui mox emensi Galaadas passibus oras,
Perueniunt Iabim. Suscepit curia lętos.
Illi autem coram seniorum stante corona
Talia maturo fuderunt pectore dicta: [ERROR: no reftable :]Dauidis legati ad Iabitas
"Ab Dauide quidem modo missi aduenimus istam
Vrbem, Iabitę. Quod uestro funera regi
Pignoribusque simul digno curastis honore,
Commendat multum laudansque ad sydera tollit.
Inde deum poscit, uobis bona cuncta rependat
Pro tanta in dominos uestra pietate fideque
Seque simul meritas grates debere fatetur,
Soluendas quum tempus erit pro talibus aptum.
Vos iubet interea moestam deponere mentem
Atque bono esse animo, quando ipse in sede locatus
Saulis, odorifico perfusus unguine regnat,
Sic Iuda curante tribu fatoque fauente
Responsisque dei. Qui Iudę nominis estis,
Vos gaudere decet. Regnandi facta potestas
Perpetua est uobis, donec de sanguine uestro
Saluator ueniens prisci maledicta reatus
Tollat et ęternę condat noua sęcla salutis."
Talibus auditis Iabitę gaudia plausu [ERROR: no reftable :]Dauid laudatur
Testati referunt: tanti moderamina regni
Apta magis nulli pręter Dauida fuisse.
Conueniens etenim cunctis iustumque uideri,
Vt pręsit populo, qui uincit uiribus omnes
Et pietate uiros, qui magnum cęde Goliam
Sustulit, hostilem qui uictor sępe phalangem
Siue dedit letho seu uertere terga coegit
Quique sibi infestum uoluit uitare tyrannum,
Perdere quum posset, ueneratus regia sceptra
Sacratumque caput. Post talia plurima dicta
Legatis portanda nouo dant munera regi
Haud temnenda quidem. Lęti rediere suoque
Legati referunt, fuerant quę gesta, tyranno
Ordine quęque suo largitaque munera promunt [ERROR: no reftable :] Regis liberalitas
In medium. Socios ea rex partitur in omnes,
Ex opibus nihil esse suum regnique bonorum,
Hoc unum dicens, ut cunctis imperet unus,
Velle sibi proprium, se cętera cędere plebi. [ERROR: no reftable :]Auaritia
O quam dissimiles, quorum insaturata Caribdis
Publica ubi exhausit, quęrit priuata uorare.
Iudicio iniusto nitens, non legibus ęquis! [ERROR: no reftable :]Isbosethus
Isbosethus erat Saulis clarissima proles.
Hunc regnare uolens pręfectus militiai
Abnerus, reliquis tribubus suadere solerti
Conatus studio, pompis regalibus ornat.
Ille quater denos uiuens impleuerat annos,
Quum talis regni moderari coepit habenas
Et regere imperio Galaadas Gessuriosque
Et Beniaminas gentes et Iezrahelitas
Israhelemque omnem. Domus unica Iuda fauebat
Dauidi, magna qui tunc Hebronis in aula
Sex menses septemque sui moderaminis annos
Exegit, placidam fatis sibi flantibus auram. [ERROR: no reftable :]Pugna inter Ioabum et Abnerum duces
Audax interea cuneos Abnerus agebat
Per Gabaonis humum. Dauidis castra Ioabus
Mouit in aduersum Gabaonis ad usque lacunas.
Ambos exiguus paruo discrimine campus
Separat et spacio diuersos diuidit arcto.
Consedere loco. Leuibus procurrere primum
Inter se pugnis, Abnero ad bella uocante,
Incipiunt acies. Bis senos altera misit
Turma uiros totidemque effuderat altera contra.
Vi numeroque pares congressi tela feroces
Vtrinque intorquent, mox iunctis comminus armis
Vrgent obnixi, consertis uulnera scutis
Iam breuibus siccis agitant, angustia longos
Non patitur gladios. Pariter miscentur in unum
Victores uictique globum spaciumque cadendi
Defuit in medio cęsis, subsistere firmę
Dum poterant uires circumnitentibus ultra.
Inde fere aduersis ceciderunt ictibus omnes.
Vsque adeo interimi potius quam cedere cunctis
Mens simul una fuit. Tantę ne gloria cędis
Ęuo fracta cadat, campum certaminis huius [ERROR: no reftable :] Campus robustorum
Campum dixerunt tunc nomine robustorum,
Nunc quoque seruantem pugnę monumenta uetusta.
His ita confractis surgunt hinc inde repente
Pręlia: totę acies, castris post terga relictis,
Concurrunt pariter. Superat Dauidica turma
Aduersosque fugat, fugientibus ingerit hastas
Saxaque prensa manu aut fundę uertigine torta.
Pars percussa cadit, celeri pars euolat ultra
Lapsa fuga atque ipsos etiam metus urget inertes.
Abnerum tunc forte ducem ducis ipse Ioabi
Frater pone sequens, Asahel, premit, ille retorta [ERROR: no reftable :]Asahel cadit
Post tergum facie clamat: "Diuerte uolatum
Hunc alio atque alios, Asahel, comprendere cura.
Quos modo despolies, ne te mea dextera telis
Irritata tuis cogatur tradere letho
Offendamque tua germanum cęde Ioabum!"
Surdis hoc Asahel concludens auribus urget
Cursu terga uiri. Conuersus protinus ille,
Aduersa rapide uenientem perculit hasta
Visceraque inguinibus fluxerunt cuspide apertis.
Sic Asahel periit, cuius quoque cęde sequentes
Turbati cursum sistebant atque dolore
Affecti nimio lugebant funera noti [ERROR: no reftable :]Asahelis pernicitas
Eximia uirtute uiri, qui cursibus ipsas
Siluestres capreas uenando ęquare solebat
Atque anteire canes. Nocuit tamen ecce misello
Pernices habuisse pedes. Fortasse caueret
Dirę tela necis, si corpore tardior esset.
At post Abnerum properare Ioabus Abisasque
Exurgunt pariter, fraternę cędis acerbi
Vltores, nisi nox finisset bella, futuri.
Tunc iuga tuta superscandens Abnerus, et illos,
Qui reliqui fuerant, ad se collegit et inde
Victorem alloquitur blando sermone Ioabum: [ERROR: no reftable :]Abnerus ad Ioabum
"Quonam hic usque tuus perget sęuire, Ioabe,
Districtus gladius? Nullumne relinquere uiuum
Decernis penitus? Sed desperantibus una
Velle mori fiet collato Marte uoluntas.
Si uinces, uinces magna cum strage tuorum,
Si uictus fueris, uictum te nonne pudebit
A uictis? Desiste igitur reuocaque phalanges
Iam cessent urgere suos certamine fratres
Et tandem parcant cedentibus atque fugatis!" [ERROR: no reftable :]Ioabus respondet
His placide auditis sedata mente Ioabus
Respondit: "Si me rem talem, Abnere, petisses
Principio pugnę, cognato nemo cruore,
Me prohibente, manus foedasset. Criminis autor
Quis fuerat nisi tu, qui uoce lacessere nostros
Ausus es et primus ciuilia bella mouere?
Nunc si forte piget te tales ędere pugnas,
Et me, Abnere, piget." Dixit iussitque maniplos
Ad sua dimisso certamine castra redire,
Inspirans tumidis resonantia cornua buccis.
Dux Abnerus iter Moabitica uertit in arua,
Per campos sub nocte means peruenit ad amnem
Iordanis facilisque uado caua flumina transit.
Omnes lustrato properatis passibus agro,
Cui nomen Bethoron erat, tentoria uelis,
Isbosethe, tuis subierunt tecta dolentes,
Sexaginta uiris amissis atque trecentis.
Ex acie uictrice tamen bis corpora dena
Cęsa modo, ipse Asahel si sit numerandus in istis,
Quem ducis Abneri fugientis dextra peremit,
Ante alios celerem et fraterno sanguine Abisę
Coniunctum notoque simul uirtute Ioabo.
Hunc illo extinctum bello studuere gementes
Ad natale solum Bethlemaque tecta referre
Et positum patrio digne decorare sepulchro.
Nocte autem tota uictor ductorque Ioabus
Quum fecisset iter, coepisset et aurea uultus [ERROR: no reftable :] Mane
Ostentare suos tenebris Aurora fugatis
Eoa de parte poli lucemque propinquam
Solis puniceo iam pręmonstrare colore,
Ipse cohorsque simul subierunt tecta superbę
Hebronis gratesque deo laudesque canendo
Dauidi, cui sacra suas Victoria palmas
Porrigit et solio sublimem collocat alto.
Acre autem certamen erat cum Saulis iniqua
Stirpe diu, sed fata deo statuente secunda
Iesseo generi, Dauid successibus usus
Proficit inque dies magis amplum reddere regnum
Festinat lateque suum diffundere nomen. [ERROR: no reftable :]Comparatio
Ac ueluti Megaris in campis promere fructus
Vere nouo foecunda suos cum cernitur arbor,
Paulatim fluido descendunt corpore flores,
Donec humi cuncti labendo linquere culmen
Cogantur canoque tegant uelamine terram,
Gaudet at illa suos pomorum crescere foetus,
Sic Saulis labente domo Dauidica uirtus
Altius exurgens se supra sydera tollit. [ERROR: no reftable :] Dauidis uxores cum liberis
Pręterea sobolis generandę copia regi
Larga datur, cunctis uni famulantibus astris.
Achinoeque illi pariens Ammona profudit,
Abigail Chelebum, Tholomai filia Macha
Absalona comis insignem atque ore decorum.
Ex Agita genitus quartus post hos Adonias,
Saphacias quintus, proles noua matris Abithę,
Sextus Hietramus, genitrix quem protulit Egla.
Tot natos totidem Dauidi Hebrone dedere
Vxores grauidam soluentes partubus aluum.
Quumque alias transferre tribus rex magnus Olympi
Ad pia Iesseidę Dauidis regna pararet, [ERROR: no reftable :]Abnerus
Contigit, ut Veneris stimulis Abnerus adactus
Iret in amplexum Resphę, charissima quondam
Quę fuerat Sauli coniux. Indignius istud [ERROR: no reftable :] Isbosethus ad Abnerum
Isbosethus habens inquit: "Talesne referre
Curasti grates meritis ingentibus in te
Officiisque mei multis, Abnere, parentis,
Illius qui iura thori confuderis ultro
Turpi concubitu foedęque libidinis usu?"
Talibus Abneri irritantur pectora dictis.
Obiectum purgare scelus nil curat et alte
Erectum quassat caput indignataque uoluens [ERROR: no reftable :]Abnerus respondit
Lumina turbato fertur sic ore locutus:
"Isbosethe, nimis parui me pendis, ob istud
Qui me damnandum facinus, quasi grande, putasti.
Scilicet indignum est bellum pro rege gerenti
De tot pellicibus regis si iungitur una?
In me dona patris quum pensas, cur mea muto
Ore pericla siles? Ductorem fecerat ille
Si me militię, nunquid non rexerit idem
Imperium uirtute mea protectus et armis
Contemptuque meę uitę assiduoque labore
Bellandi regnumque suum finesque tuendi?
Te post fata patris super alta sede locaui
Hęredem regni successoremque paterni. [ERROR: no reftable :]nota
Officium tamen omne perit, quod fertur in illos,
Quos acceptarum reddunt obliuia rerum
Ingratos. Valeas tandem cum moribus istis
Iamque alium tibi quęre ducem, me desine habere!
Immo ego dispeream, nisi fata fauentia regi
Dauidi totis animis opibusque iuuabo,
Vt regnet, regnare deus quem iusserit ipse!"
Isbosethus humi perceptis talibus ora
Pallida deiecit linguaque silente recessit,
Hiscere non audens Abneri territus ira.
Ille autem misit pacem ab Dauide petitum
Colloquiique fidem. Respondit Dauid amicum
Se fore perpetuum, si secum forte Micholam
Adducat ueniens, quę theda iuncta iugali
Prima sibi fuerat, centum licitata resectis
Inguinibus magnoque suę discrimine uitę. [ERROR: no reftable :]Abnerus transit ad Dauidem
Exin Abnerus Saulis genus omne reliquit,
Ad Dauida pium studiis conuersus amicis.
Ergo fauens illi blandis affatibus omnes
Solicitare tribus coepit mollique precatu,
Sed Beniaminam cura maiore uocare
Ad Iudę partes, diuino numine lectę,
Israhelitani ut gestet diademata regni.
Ex qua nunc primum Dauid decernitur unus,
Sic dicente deo: "Sceptrum Dauide tenente
Israhelitarum populum saluabo fidelem.
Arma Palestinę non illum lędere gentis
Nec uis ulla uirum poterit tectusque fauore
Ille meo semper uincet, confinia regni
Proferet ulterius, sumptis metuendus in armis."
Consensere tribus, Dauidis fata sequendi
Abnero dedidere fidem. Rebusque peractis
Abnerus Dauida petit, translatus ad urbem
Hebronem, latus illius comitante caterua
Quinque quater iuuenum. Veniens nihil ante locutus [ERROR: no reftable :]Michola redditur Dauidi
Quam Phalto ablatam, gratissima dona, Micholam
Offerret regi. Phaltus seruare pudice
Hanc studuit totos, quos secum exegerat, annos,
Atrox esse sciens alienam tangere crimen
Vxorem uiuente uiro. Quare ipsa marito
Multum chara fuit Dauidi, amplectitur illam
Iniectis collo manibus labrisque labella
Insertans, optata diu sibi basia libat. [ERROR: no reftable :]Conuiuium
Cumque suo Abnerum comitatu suscipit amplis
Porticibus. Sedere hilares. Triclinia plenis
Lancibus et pateris Baccho stipantur onustis
Aggeriturque Ceres. Rebus pascuntur opimis
Pro se quisque uiri, propinant pocula regi
Certatimque illi dicunt felicia uota,
Imperet ut populo saluis per sęcula rebus
Et plebi semper charus, metuendus et hosti.
Sic epulata diu sessorum turba, remotis [ERROR: no reftable :]Abnerus ad Dauidem
Exurgunt mensis, sed adhuc Dauide sedente
Incipit Abnerus: "Grates tibi soluere dignas
Quis potis est, o rex? Porro, quod possumus, hoc est:
Nos et nostra modo tibi subdimus. Insuper ibo
Inducamque tribus tua iam sub sceptra fideles,
Omnibus ut pręsis, superas qui uiribus omnes
Corporis atque animi, cui cęlum sydere dextro
Aspirat pręsensque deus quem numine complet."
His dictis regi dat dextram et foedera sancit
Teste deo iuratque fidem sine fraude perennem,
Donec uitales uiuendo carperet auras.
Iam discedentem Dauid deducit amici
Officio fungens, pariter gradiuntur ad usque
Valuarum spacium et extremę limina portę.
Ille "Vale" dicto, turba comitante, recessit.
Ecce autem uictor cęso latrone Ioabus
Cum spoliis prędaque redit, delatus in urbem.
Audiit Abnerum blande cum rege locutum
Excessisse recens curaque accensus acerba [ERROR: no reftable :]Ioabus ad regem
Exclamat: "Quęnam te, rex, fiducia fecit
Incolumem sinere ire tuis ex ędibus hostem?
Hanc Abnerus enim quare penetrauerat urbem?
Nonne uolens dare uerba tibi? Tum discere, quicquid
Ipse agites rerum, quantos concire paratus
Moliris. Quibus inspectis ad tuta recessit."
Hęc fatus regi, coepit secreta Ioabus
Voluere consilia. Emisit, qui nomine regis
Abnerum reuocet dicens superesse, quod illi
Dicere secreto rex uellet. Nescius ergo
Ille Ioabinę fraudis, regressus in urbem [ERROR: no reftable :]Abnerum perimit Ioabus
Venit. At exceptum lęto satis ore salutat
Seque arcana loqui simulauit uelle Ioabus
Indeque semotum confodit. Corruit illic
Accepto incautus transfixa per ilia ferro,
Non uictus uirtute uiri, sed fraude nefanda
Infidę mentis cordisque ad iniqua maligni.
Hoc immane scelus quum rex audisset, iniqua
Mente tulit gemituque graui de corde uoluto, [ERROR: no reftable :]Dauid maledicit Ioabum
Moestus ait: "Testor diuumque hominumque parentem
Me regnumque meum commissi criminis huius
Non esse autorem, nec iniquę conscia cędis
Corda tulisse unquam. Veniat uindicta Ioabum
Infidum supra morbisque infecta nepotum
Corpora conspiciat, corrupti sanguinis ęgra
Profluuio et sanie squalentis putida leprę!
Non desint illi, quos panis inopia uexet
Consummatque fames aut bellicus hauriat ensis!
Vt uero Abneri celebrari funera uidit,
"Scindite" ait "uestes, lugubres sumite saccos,
Tristibus Abneri mortem lugete querelis,
O socii, fortisque uiri decorate gementes
Funus et exequiis dignos pręstate dolores!"
Sic dicens sequitur prona ceruice feretrum,
Pulla ueste caput tectus, suspiria ducit
Humentes tergens oculos. Hoc cętera plebes
Ore habituque simul regem comitatur euntem.
Atque ubi depositum tumulo texere cadauer,
Plebs iterat fletum, lachrymis rex infit obortis:
"Nunc, Abnere, iaces uultu seductus amico
Infidaque fide. Tamen hoc solamen habeto:
Non tibi uincla manus strinxerunt, ferrea suras
Non tetigit compes. Pręstantis militis instar
Occumbis liber, lethali saucius ictu. [ERROR: no reftable :]nota
Capta dolis uirtus laudem non perdit et illum
Indicat imbellem, libuit cui fraudibus uti."
Quum conclamato remeassent corpore, Dauid,
Sic uelut in procerum magnorum morte dolenda
Mos erat, indixit, nequis sua pabula gustet
Ore prius, quam Solis equos demergier undis
Viderit Oceani et stabulis se condere in imis.
Talibus indiciis patuit non rege uolente
Abnerum gladio sęui periisse Ioabi.
Et licet ipsius germanum sustulit ille,
Sustulit in bello urgentem urgentique resistens.
Ergo non ideo compostę tempore pacis
Iam cum rege simul decuit sęuisse Ioabum
Vindictamque dolis et turpi fraude petisse.
Nuncius hunc rumor casum portauit ad aures,
Isbosethe, tuas. Poteras gaudere repenti
Cęde uiri, cuius metuebas territus iram
Supremasque minas. At te doluisse uetusti
Annales memorant. Sed forsan plebe dolente
Tu tristem lęto fingebas corde dolorem.
Nil iuuit finxisse tamen. Dauida parabat
Israhelitarum gens omnis condere regem.
Vnum omnes legere sibi primique cohortis [ERROR: no reftable :]Bannaas et Rechab perimunt Isbosethum
Isbosethanę ductores, Rhemmone nati,
Fugerunt Gethaim, Bannaas atque Rechabus.
Inde rati gratam Dauidi Iesseidę rem
Sese facturos, peregrina ueste latentes
Intrarunt urbem Isbosethique penates
Iam medio feruente die, super alta iacentem
Stragula defixo perimunt intra inguina ferro
Sublatumque caput secum sub ueste tulere
Hebronem regi Dauidi. Protinus illo
Conuento promunt manibus disecta cruentis
Ora palam. Simul "Ecce" aiunt "caput Isbosethi
Afferimus, nostro dudum mucrone recisum,
Qui tuus hostis erat, cuius mens emula regni,
O rex magne, tui te pellere sedibus istis
Tentabat, nunc bella ciens, nunc fraudibus utens,
Vt te sublato tribulum quoque sceptra tuorum
Arriperet solus. Sed qui tibi regna parauit
Tradere tota deus, Saulem iam sustulit ille
Progeniemque omnem: tutus dominabere terris." [ERROR: no reftable :]nota
O spes uana hominum, quorum mens impia credit
Perfidia reperire fidem dominisque placere
Posse aliis, quum fraude suos factisque malignis
Prodiderint, nulli chari gratiue futuri!
Isto igitur multum turbatus crimine Dauid
Hęc responsa dedit, regali examine digna, [ERROR: no reftable :]Dauid ad parricidas Isbosethi
Ęquo digna foro: "Nescitis, Saulica cędes
Quanto illi exitio fuerit, qui primus ab altis
Gelboę siluis properans uenit Sicelechum
Ac simul ipsius miserandum rettulit ultro
Ille mihi casum, se lęta et prospera credens
Enarrare nouo tristi de morte relatu?
Hic igitur sperans ex his se pręmia uerbis
Laturum, meritę subiit supplicia mortis.
Nonne magis talem mulctam persoluere digni,
Innocuum qui cęde uirum sunt tollere adorti
Hospitiumque eius penetrantes, forte cubantem
Atque graui pressum somno uexare piumque
Sunt ausi truncare caput truncumque prophana
Contrectare manu atque oculis proponere nostris
Spectandum? Veluti sceleris spectacula mentem
Oblectare meam possint hominemque iuuare
Impia facta pium! Pereant, qui perdere regem
Non timuere suum, mortem pro crimine pendant! [ERROR: no reftable :]Poena affecti parricidę
Extemplo cęsus uita priuatur uterque
Amborumque simul palmas plantasque recisas
Arbore suspendunt, Hebronis iuncta lacunę
Quę fuit et late ramorum brachia pandens
Vmbrabat uirides frondoso germine ripas.
Isbosethi autem, ne mortis honore careret,
Depositum tumulo condunt caput Abnerino.
Post hęc quęque tribus primates mittere lectos
Ad Dauida studet. Veniens Hebronis in urbem
Tota cohors, coram Dauide sedente locuta est: [ERROR: no reftable :]Principes tribuum ad Dauidem
"Salue, Iuda tribus quo nunc lętatur alumno,
Cuius se uirtute effert! Nos cętera plebes
Nonne simul tecum magni proles Iacobi
Progeniesque sumus, cognato sanguine fratres
Censendi pariter? Quare consensibus omnes
Te paribus petimus poscentes, omnibus unus
Vt pręsis regnique regas totius habenas.
Israhelitarum tibi certe sceptra deum rex
Decernit dicens: 'Bethlema natus in urbe,
Ipse meum populum Dauid tueatur et ipse
Pręsideat cunctis, ipsi mea dextra fauebit'
Hinc tecum fidei stabilis modo foedus inimus
Omnes uno animo, te tandem chrismate sacro
Vngimus, ut dextro fatorum numine regnes."
His dictis illum prompto diapasmate regem
Exunxere palam, toto plaudente theatro.
Insonuere tubis rauco clangore Leuitę.
Cymbala cum cytharis, cum systris tibia cantus
Multimodos fudere simul cecinitque sacratos
Turba sacerdotum modulatis uocibus hymnos.
Deduxere alii per compita lata choreas
Saltibus et uario cursu uarioque recursu.
Semita quęque iocis et lusu feruere lęto
Cernitur, ipsa polo ridebant astra sereno.
Ridebat placidis mitis Neptunus in undis,
Risit humus uario florum depicta colore
Vberiusque suo pascens animantia foetu.
Inde tribus totis conuiuia facta diebus
Dauidis magna magni iam regis in aula
Ingenti semper potusque cibique paratu.
Quę siquis narrare uolet per singula, certe
Totum pene diem fando consumat oportet.
Tot res tam uarię lauti rarique saporis
Tunc illas regis mensas onerasse feruntur.
Dauid totius sumpto diademate regni. [ERROR: no reftable :]Dauid de Hebrone ascendit Hierosolimam
Cunctarum tribuum lectis comitantibus illum
Principibusque uiris, gradiens Hebrone relicta
Peruenit Solymas. Iebusei claudere portas [ERROR: no reftable :] Iebusei
Ausi aiunt: "Te certa uetant responsa deorum
Has intrare domos, quorum simulachra superbus
Cęca et clauda uocas. Si nos modo uincis, et illa
Te uicisse puta." Dauid conuersus ad arcem,
Quę collis prouecta iugo supereminet urbi,
Hanc superat primoque capit conamine. Dicta [ERROR: no reftable :]Arx Syon
Ante Syon fuerat, tunc arx est coepta uocari
Dauidis. Sanctam post hęc ingressus in urbem [ERROR: no reftable :]Iebusei pelluntur ab urbe
Victos eiecit Iebuseos, signa deorum
Sustulit euertens. Atque inde paroemia nata:
Non intret claudus templum nec lumine captus.
Vrbs fuerat tunc dicta Iebus de nomine plebis
Ante Salem, demum coniuncta uocabula sanctam [ERROR: no reftable :]Hierusalem interpretatur Pacis uisio
Hierusalem fecere simul. Quę nomina pacis
Propterea sortita fuit, quia Christus in illam
Sic uenturus erat, diuinam ut mitiget iram,
Conferat et uitam mortalibus ipse perennem.
Iesseides arcem muralibus undique septis
Muniuit, sed parte magis consurgere fecit
Saxorum molem, qua pronior hostibus esset
Accessus facilisque magis subeuntibus illa.
Hic posuit sedem, belli successibus usus,
Auxit opes uiresque. Fouens deus affuit illi,
Ipse deus Dauida suum tutatus et arcem,
Cogebat uictas illius sub iuga gentes.
Vade retro


Marulic, Marko (1450-1524) [1510]: Dauidias, versio electronica, 6765 versus, verborum 45407, ed. Branimir Glavicic [genus: poesis - epica] [numerus verborum] [marul-mar-dauid.xml].
Powered by PhiloLogic

Creative Commons License
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom
Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.