Marulic, Marko (1450-1524) [1502, Split]: Reuerendo in Christo presbitero Iacobo Grasolario, versio electronica, Verborum 792, ed. Branimir Glavicic Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [marul-mar-epist-1502-03-03.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
In calce epistolę pręsentem hominum nequitiam, quę ad cumulum usque excreuit, considerans,
quęris a me, quam propinquum putem Antichristi aduentum. Venturum Antichristum nemo fidelis
ambigit. Quando autem ueniet? Coniicere possumus, decernere non possumus, dicente Domino: Non
est uestrum nosse tempora uel momenta, quę Pater posuit in sua potestate. Et alibi: De die
illo, inquit, uel hora nemo scit, neque angeli in cęlo, neque Filius, nisi Pater. Non quia
Filius quicquam minus sciat Patre, cum Pater et Filius unum sint, sed Pater scit, quia Filio
communicat, et Filius nescit, quia nemini reuelat. Signa tamen pręcessura iudicium
commemorantur in Euangelio, quę partim euenisse credimus, partim euentura expectamus. Bella
sęuiunt, pestilentię grassantur, fames pręmunt. Sed nondum illa reliqua apparent, quę in sole
et luna et stellis futura prędicantur. Nobis interim expedit non plus sapere quam oportet
sapere. Arcanum Dei, quod latet, latere sinamus. Iudicium autem eius semper timeamus. Nescit
enim homo, utrum amore an odio dignus sit. Stultum est ideo negligentius uiuere, quia ad
judicandum tardat Christus. Licet ille post multa annorum milia uenturus sit, mors tamen procul
a nobis esse non potest; etiamsi ultimam inuasura est senectam, properat, currit, uolat, in
ianuis est. Breue enim et irreparabile tempus omnibus est uitę. Tunc autem primum iudicamur,
cum hinc eximus. Et quoniam ne horam quidem uitę nostrę promittere possumus, sic hodie uiuamus,
tanquam cras morituri. Non ea de causa hoc refero, ut Te quicquam doceam, cui omnia notiora
sunt quam mihi, sed ut Tu me uicissim Tuis excites hortatibus, nequando ulla molliusculi ocii
illecebra delinitus obtorpescam. Si me amas, cura, ut meliorem efficias, non ut plus mihi
laudis addas. Ego te non solum amo ut optimum uirum, sed etiam ut optimum sacerdotem ueneror.
Totus Tuus sum, quia Tu totus Christi.
Marulic, Marko (1450-1524) [1502, Split]: Reuerendo in Christo presbitero Iacobo Grasolario, versio electronica, Verborum 792, ed. Branimir Glavicic Bratislav Lucin [genus: prosa oratio - epistula] [numerus verborum] [marul-mar-epist-1502-03-03.xml].
|