68. epitaphium Hieronymi Srichiae
Hieronymus iacet hic, fausto cognomine diues;
Re tamen innumeris ditior atque bonis.
Pulcher erat, pulchra gaudebat coniuge, felix;
Vestibus, argento, nobilitate potens.
Candida lanificae uersant sibi lustra puellae,
Bis quatuor uitae cum statuere modum.
Proh scelus! inuidit Lachesis felicibus annis
Quae subito laetas turbat acerba uices!
Prospera quisquis habes igitur confidere noli:
Tempora saepe solent deteriora sequi.

69. epitaphium eiusdem
Fortunae titulum beatioris beati oris ,
Scupltum Sculptum sarcophago superbiore,
Suspirans lege, nobilis uiator:
Srichiae Hieronymus columna gentis,
Spes, flos, delitiae, decusque fulgor;
Dilectus domina potentiore,
Hoc sum conditus quo uides sepulchro.
Omnes ad numeros benignioris
Vitae defuit nil mihi, fatebor,
Praeterquam tetrici libido fati
Diuulsum thalamo pudiciore
Seiunxit, scelus oh! nimis maligna.
Non morte opprimerer tenebricosa,
Si mecum, Lodouica, nunc iaceres:
Fida coniuge nil magis beatum est.

70. epitaphium Marci Maruli
Irrita res fatum est: non sunt obnoxia fato
Corpora, si semper uiuere posse datur.
Marulus aeternum diffusus nomen in aeuum,
Viuere post cineres incipit ecce magis.
Viue igitur quicumque sapis uirtute magistra,
Funereo cupias si superesse rogo.

71. epitaphium eiusdem
Quis iacet hic? Marcus. Quis Marcus? Marulus ille,
Cuius honos terras, spiritus astra tenet.
Tanta quibus meruit tantus uir dotibus? Orbem
Vindicat eloquio, religione polum.
Vix, puto, credibile est dominis placuisse duobus;
Hic placuit: tanto uir fuit ingenio.
Macte, uiator ades quisquis, uirtutibus esto,
Si cupis et mundo gratus et esse deo.

72. de catello a molossis dilacerato
Dum sequitur dominum gratissima cura catellus
Luderet et morsu liberiore miser,
Incidit in rabidos - heu dispar pugna! - molossos,
A quibus instanter dilaniatus obit.
Dentibus his pereunt apri taurique leones,
Inter quos uiuet mors tua, blande canis.
Credere quis posset catulos quoque quaerere famam
Post obitum: studuit sic potuisse mori.

73. epitaphium Francisci Martiniaci
Curtius, ut rupto patriam seruaret hiatu,
Armatus fouea praecipitanter obit;
Codrus, Athenarum foret ut solacio quondam,
Dicitur ante alios oppetiisse libens:

Vade retro

Vade porro

---

Bozicevic Natalis, Frano (1469-1562) [1497]: Francisci Natalis Carmina, versio electronica, 3135 versus, verborum 19055, ed. Miroslav Marcovich [genus: poesis - carmen; poesis - elegia; poesis - epigramma] [numerus verborum] [natalis-f-carmina.xml].

---