Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- 3-604 -- sole, in quem
prospicere uisus noster non sufficit, multo clarius coruscabunt corpora
iustorum. Quod ut indubitanter crederetur, idem Dominus in seipso manifestum
facere uoluit, quando in monte et sole lucidior et niue candidior apparuit.
Nec splendor ille fuit, qui tedium oculis afferret, sed qui tanta mentem
apostolorum dulcedine perfunderet, ut Petrus ibi construi tabernaculum
sedemque perpetuam sibi constitui expetierit et cum ipso fulgente in deserto
uel solus permanere, quem non fulgentem in ciuitate celebrique in loco etiam
nosse denegauit. A Patre luminum splendorem istum oriri et per Filium
sanctis communicari ipse Filius ad Patrem loquens confitetur, cum ait:
Claritatem, quam tu dedisti mihi, dedi eis; non quod aliquando
ipse claritatem non habuerit, sed quod a Patre eam etiam acceperit, qua
nunquam caruit. Veruntamen pro meritorum mensura claritas ista singulis
impertietur: ut quisque plus lucis capax fuerit, ita plus accipiet. Et sicut
cęteris beatitudinis dotibus alii alios antecellent, ita et hac splendoris
gloria, dicente Apostolo: Alia claritas solis, alia claritas lunę, alia
claritas stellarum. Stella enim a stella differt in claritate. Sic et
resurrectio mortuorum. Nec tamen diuersitas glorię inuidiam inter
eos parere poterit. Nam quanuis alius alio plus hauriet, omnes ęque pleni
erunt. Satiabor — inquit Propheta — cum apparuerit gloria tua.
Denique nullus erit ibi liuori locus, ubi perfectus amor etiam minores
pręstantioribus aliorum bonis ita gaudere compellet ut suis. Rursum idem
apostolus omnia beatitudinis insignia in Deum referens ait: Nos uero
omnes reuelata facie gloriam Domini speculantes, in eandem imaginem
transformamur a claritate in claritatem, tanquam a Domini spiritu.
Et iterum: Saluatorem expectamus — inquit — Dominum nostrum
Iesum Christum, qui reformabit corpus humilitatis nostrę configuratum
corpori claritatis suę, secundum operationem, qua etiam possit subiicere
sibi omnia. Ioannes quoque, apostolus ille, qui in sepulchro positus
fulgere coepit: Scimus — inquit — quoniam, cum apparuerit, similes
ei erimus, quoniam uidebimus eum, sicuti est. Et omnis, qui habet spem
in eo, sanctificat se, sicut et ille sanctus est.
Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].
|