Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- 3-583 -- habent signum
Dei in frontibus suis. Electos enim et sanctos et fideles offendere
nequeunt, sed illos duntaxat, qui, licet labiis Deum honorent, corda tamen
procul ab eo auersa gerunt. Quibus dicturus est: Nescio uos. Discedite a
me omnes, qui operati estis iniquitatem. Attendendum autem, quales
locustę istę, quam terribiles. Et similitudines locustarum — inquit —
similes equis paratis in pręlium; super capita earum*corr.
ex eorum
tanquam coronę similes auro, et facies
earum**corr. ex eorum
sicut facies hominum. Et
habebant capillos sicut capillos mulierum, et dentes earum sicut dentes
leonum erant; et habebant loricas sicut loricas ferreas, et uox alarum
earum sicut uox curruum equorum multorum currentium in bellum; et
habebant caudas similes scorpionum, et aculei erant in caudis earum.
Pręterea: Vidi — inquit — equos in uisione; et qui sedebant
super eos, habebant loricas igneas, et hyacinthinas, et sulphureas; et
capita equorum erant tanquam capita leonum; et de eorum procedit ignis,
et fumus, et sulphur. Porro: Caudę — inquit — eorum
similes serpentibus, habentes capita, et in his nocent. Aliam quoque
bestiam uidit ascendentem de mari, habentem capita septem et cornua
decem, et super cornua decem diademata, et super capita eius nomina
blasphemię. Et bestia, quam uidi — inquit — similis erat pardo,
et pedes eius sicut pedes ursi, et os eius sicut os leonis. Ac ne
plura huiuscemodi prosequi longum sit, flamma illa ad hoc tantum lucebit, ut
hęc uel his similia monstra obiiciat obtutibus impiorum. Etsi enim ista, quę
a Ioanne uel prophetis relata sunt, ad allegoricos sensus referri soleant,
nihil tamen obstat, quin ipsi impurissimi spiritus in hasce formas (uel
potius deformitates) uertere sese et possint et uelint, ut homines, quibus
semper infensi sunt, et formidine ipsa uexent, antequam uerberibus cędant.
Quod si sanctissimis uiris quandoque tales apparuere, quomodo non apparebunt
damnatis? Et, si illis iniuriam inferre ausi sunt, quibus nocere Christo
protegente non poterant, quanto magis eos infestabunt,
Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].
|
