Croatiae auctores Latini: inventa |
domum | quaere alia! | qui sumus? | index auctorum | schola et auxilia | scribe nobis, si corrigenda inveneris! |
Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml]. Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
proprio sacerdoti saltem semel in
anno confiteantur et ab eo iniunctum Languenti monacho, qui iam fari nequibat, Philibertus, Rothomagensis abbas, Deum precatus linguam expediuit, ob hoc solum, ne sine confessione decederet. Vbi enim confessus est, illico expirauit. Satis esset in tali necessitate intimus peccatorum dolor et ipsa cordis contritio. Sed sanctus abbas nescius, an ille conuenienter doleret, a confitente discere uoluit, ut pro eius salute confidentius oraret simulque ostenderet, quam necessaria sit confessio his, qui loqui possunt, quando quidem et pro mutis elaborandum est, ut confitendi causa loquantur. Non solum muto uocem, uerum etiam mortuo uitam aliquando restitutam hac de
causa fuisse legimus. Seuerus enim sacerdos (ut in beati pontificis Gregorii
Dialogo relatum est) uocatus ad cuiusdam ęgrotantis confessionem audiendam,
cum paulo tardius uenisset, uita defunctum offendit eaque uehementer angi
afflictarique coepit, se illius interfectorem, se homicidam clamitans. Et
dum in his lamentis cadaueri incumbens acerrime fleret, reuixit, qui iacebat
mortuus, dixitque se, dum ab impiis spiritibus ad horrenda tenebrarum loca
raptim traheretur, ab angelo protinus dimitti atque corpori restitui iussum,
quod diceret Deum id Seueri lachrymis indulsisse. Igitur, ubi confessus est,
peracta septem dierum poenitentia, iterum obiit, corporis uinculis pariter
peccatorumque absolutus. Caueat ergo sacerdos horam terere cunctando,
quoties ad tam necessarium opus accersitur, ne, si Seueri fletum imitari
nequiuerit, reatum subire cogatur mortui non confessi. Caueat et ęger
differre confessionem, ne confitendi mora peccandi pertinacię imputetur.
Sicuti isti imputata fuisset ad perpetuum supplicium, nisi aliena ei merita
peropportune succurrissent. Hinc est illud in Ecclesiastico pręceptum:
Confiteberis
Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml]. |
Zbirka Croatiae auctores Latini, rezultat Znanstvenog projekta "Digitalizacija hrvatskih latinista", dostupna je pod licencom Creative Commons Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima 3.0 Hrvatska.
Za uporabe koje prelaze okvire ove licence obratite se voditelju projekta.