Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].
Si vis in lexico quaerere, verbum elige et clavem 'd' in claviatura preme.
-- 2-617 -- Illud interea nobis erit pręcauendum, ne, postquam
misericorditer suscepti clementem ac pium Dominum oblatis poenitentię
muneribus adorauerimus, redire uelimus ad Herodem neue relicta Aegypto
angelorum iam cibum comedentes, rursum ollas Aegyptias concupiscamus et iure
de nobis prouerbium illud uentiletur: Canis reuersus ad uomitum suum,
et: Sus in uolutabro luti. Tu ergo, qui templum Dei factus es, uide,
quęso, ne per lapsum iterum efficiare spelunca latronum. Audi Dominum
dicentem: Vade, et noli amplius peccare, nequid deterius tibi
contingat. Quanto enim sublimior gratia, tanto cadentis ruina maior. In
Ecclesiastico scriptum est: Qui baptizatur a mortuo et iterum tangit
mortuum, quid proficit lauatio illius? Sic homo, qui ieiunat in peccatis
suis et iterum eadem faciens, quid proficiet humiliando se? Orationem
illius quis audiet? Veruntamen si contigerit (quoniam natura
fragiles sumus) ut iterum et iterum labamur, semper enitendum erit, ut
surgamus. Qui cito surgunt, cito et sanantur; iacentium plaga desperabilis
est. Iacent autem, qui per abrupta uitiorum pręcipites ire cursu irreuocato
contendunt. De quibus dicitur: Conuersi sunt ad cursum suum, quasi equus
uadens in pręlium. Nos ergo, quoties inquinamur, toties ad
poenitentię nitrum recurramus, quando quidem etiam septuagies septies
delinquenti uenia indulgetur. Sed et si cum hemorrhoissa peccatorum fluxu
diutius contabuimus, cum illa quoque retro accedentes tangamus poenitentię
ac fidei manu Domini fimbriam, et remedii uirtutem sentiemus. Quod si uel
undecima hora patrifamilias operam locabimus, forsan ab eo non minus lucri,
quam qui primo mane laborare coeperunt, referemus. Nunquam sera poenitudo
est, donec poenitendi tempus superest. Sed quia, donec superfuturum sit,
nescimus, cur illam hodie agere cunctamur cras forsitan iudicandi? Nulla
profecto res est, quę maiore cum periculo differtur, quoniam nullam aut
gnauiter actam huberior sequitur fructus aut negligenter omissam grauius
damnum.
Marulic, Marko (1450-1524) [1496, Split]: De institutione bene vivendi per exempla sanctorum, versio electronica, Verborum 186963, ed. Branimir Glavicic [genus: prosa oratio - tractatus] [numerus verborum] [marul-mar-inst.xml].
|