quorum alterum te prestitit opportunum, 14v qui reipublice christiane laboranti succurreres, alterum decentem, quo viso terrarum incole veluti mentibus sic et oculis morem gerant.

Sed iterum ad nos gradus proferremus, preclarissime princeps, finem dicendi facturi, ne te rebus christianis prospicientem longiori oracione detineamus, cum presertim nullius oracionis laude indigeas per te ipsum et laudabilis et gloria plenus et hec temporis angustia non parum nobis auferat de multitudine virtutum tuarum. Maximum itaque hoc tempore beneficium in nos contulisti, munificentissime princeps, cum ad nos pedestres copias tuo sumptu mittendas instituisses, uti civitati nostre perpetuo corone tue famulanti subvenires et in lubrico securitatis certamine laboranti succurreres. Sed adiicit huic rei plurimum fulgoris et gracie animi tui munificencia et studium. Nam neque expectasti, ut te precibus fatigaremus neque moras ullas adduxisti neque nos parca manu iuvare voluisti, sed hoc ea celeritate, promptitudine, liberalitate, affectu gestum est, ut appareret non alienam rem, 15r sed propriam (sicuti est) a tua sublimitate curari. Si pluribus eciam nos indigere cognovisses, persuasum habemus et te plura fuisse daturum, veluti per litteras celsitudinis tue ingenue nobis confessum est te in nulla re nobis unquam defuturum, quam vel honori vel usui nostro conducturam deprehenderes. Pro hiis igitur beneficiis et promissis tuis maximis atque inmortalibus habemus tibi, clementissime rex, gracias maximas et inmortales et si quando detur occasio, referreus, imo habebimus, dive rex. Quis enim tanto principi referre potest? O Ragusam felicissimam, o beatissimam civitatem, cuius hoc tempore a divis et semper regibus progenitus princeps non est oblitus, cuius meminit sanctissimus rex atque idem potentissimus et tot coronis insignis, in tanta eciam rerum suarum mole occupatus, quam inmortali prosequutus est beneficio, munificentissimus ac providentissimus princeps Wladislaus, quem oculis presentem cernimus, cuius vultus maiestate ita omnes incendimur, ut eum tamquam

Vade retro

Vade porro